Alle inzendingen over persoonlijke beleven

Ik kan mezelf niet zien zonder spiegel Alleen anderen kunnen ons helemaal bekijken Er zijn tijden geweest dat niemand zichzelf kon zien Tenzij in stille wateren of geframed in andere ogen Of in de prototypes van onze spiegels De vage voorouders van onze geestenvensters We zien alleen anderen als geheel Zoals alleen iemand anders…

Er is geen noodzakelijk verband tussen de eenzaamheid van nu en de eenzaamheid van vroeger. Je probeert de dagen te begrijpen tussen wat doorgaans gewoon was en tegenwoordig gebruikelijk geworden. De ultieme bezinning is niet ver weg ligt achter ieder boek te slapen je voelt de affiniteit van de vereniging. Aangetrokken door het groepsgevoel…

Je haalt alles uit jouw mogelijkheden riskeert veel met jouw onmiskenbare talent nooit meer lui, hoor ik je zeggen en je schrijft opnieuw een enerverend gedicht de blauwe maandag is een maand geworden de zon en de maan hebben een gezicht nooit zullen woorden muren worden je zoekt contact met een herkenbaar gedicht.…

Niet onze woorden zijn persoonlijk, maar alles -- wat ons overkomt.…

Ik zie je portret jouw lichaam is er niet meer herinnering leeft Wanneer ik reis in jouw schitterend portret herbeleef ik onze tranen van vreugde en verdriet Eerste kus met haar contouren en fijne lijnen afgedrukt op onze lippen terwijl vier kleine woordjes kleven op de huid. Ik hoor nog altijd jouw stem, zo fluweelzacht trillend met…

Het is een hele beleving Zo’n plotselinge ingeving. Je raakt in verbazing Van die aanblazing. Ja, in het leven, Is er heel wat te beleven!…

Ik ben een persoon, ik heb een karakter, en dat is veel belangrijker, dan hoe ik eruit zie.. Want ik ben mezelf, een meisje met een eigen persoonlijkheid. Accepteer dat nou maar..…

Kolderiek periodiek (nr.15 uit een reeks van 100) Persoon 1:” Is dat koffie verkeerd?” Persoon 2:” Nee, dat is expres zo!”…

Geert twitterde: het is nu onze beurt Zo heeft ie weer een extra stemmentrekker De grenzen dicht, dat vindt ie ook zo lekker Het Poolse meldpunt: ook al mee geleurd Hij wakkert aan -met verve en altijd- DE ONDERBUIKSE ONTEVREDENHEID…

De dagen gaan nauwelijks open, ver schijnt het licht echter en houdt zich nog verborgen. Mensen zoeken warmte, aandacht, lezen bitterheid en kou maar wachten op vrede. Wat wanneer het licht nu komen zou?…

"als nu... zij over het water door het glas zou lopen haar champospot vluchten met natte voeten mijn kamer in mij met haar nek bekijken en alsof ze thuis was hooghartig de deur uitgaan gekleed in haar mantel van licht uit massas volgspots zouden mijn vrienden de druppels die van haar lijf parelden oprapen en met grote ogen en hangende…

brengen ergens ver vandaan als in macabere dimensies overgeleverd brandt het steunpunt rijp de boodschappen zij van doden opslaan en zij het lang te hebbende gevoeld innemen: aan hun blanke zolen opgelopen natuur en de staat een massale schare zonder hen geloven in de levenslijn optekenende posities hun hand langs geweten hun hoofden leeg beleving…

Ik kwam aan een oase, een vrouw stond blootsvoets in zichzelf geschaard lege ogen boven een mond vol krijt levende afwezigheid. Zij strekte zich tot in de verten uit, eindeloze bruid. Lemen voeten kreeg ik, veren van de vogels die haar omhalsden ik voelde mij zo wijd als zij. Zij openbaarde mij een glimp van heiligheid, mijn afgeleefde…

ik zou je willen vragen over het leven ik zou je willen vragen over jou over het hoe misschien begrijp ik dan beter het waarom het gaat niet over wat je aan kennis of materie hebt vergaard niet over status maar over hoe jij het leven in jou ervaart hoe je denkt en wat je innerlijk beweegt wat waren je…

Ik zie je stralen Mijn blikt ankert buigt zwenkt Jij fier groen Vijf kanten steel draagt je scherm geel open tuurt de hemel…

Om te geven, Te beleven Waar het om gaat.…

het liefst zou ik bij je zijn zo vredig als je daar ligt en stil sta ik aan de rand van jouw wereld jaren tellen niet meer en ik wil weer alles opnieuw beleven…

Toch twijfel ik aan mijn eigen levensplan, want dat plan blijkt niets meer dan beleven. Bewust ervaren is alles wat ik nog leren kan.…

een bericht te plaatsen met een versleten postzegel uit het heden naar de onbekende overkant van een tijdloze beleving, liefst ongetand.…

Stiekem in het gras verscholen tussen bloemen in het scheve landschap waar ik overdag nachtelijke vlinders zoek bloesemt een tafel van hout waar ik dankbaar op ga zitten in het steengebakken panorama leefde ik te laat liep te lang maar ongericht door gebakken lucht en bakerpraat zoekend naar een passende ruimte elders weer in een klotsend…

Het sterven is een intiem beleven wat te kort kwam, niet af was in een bestaan zoals ongesnoeide bomen aan de horizon, ik moest de vruchten plukken waar het kon zij waren of ikzelf niet rijp genoeg om te mogen oogsten uit de levensdromen, berusting is vaag ritueel, dat op het laatste moment net iets anders lopen kan , waar ik tot in het…

Kennis is de vijand van ervaring. Een mening is nooit een daad. Discussie leidt niet tot waarheid. Beschrijving is niet zoals het gaat. Dostojewski besefte indringend, gebonden aan zijn executiepaal: 'Ik heb nooit geleefd, ik heb gedacht over het leven... en nu is het te laat'.…

'k Weet niet met zekerheid Of ik d' aanstaande nacht Wel zal beleven. Maar zo 'k de nacht beleef, Weet ik met zekerheid Dat ik zal slapen.…

straks als het regent houden ze zich stil maar nu mag ik me verdiepen in hun refrein voelen hoe ze de voorbije dag welig hartelijk licht bezingen zo intens dat zelfs de tijd hen ongemoeid laat uitzingen…

ik legde het horloge onder mijn brede bed nu geurt zij naar stof en slaap in versteende vastgelopen tijd ik heb mezelf in het bed gelegd nu giet de nacht in gips gegoten uren in beelden van de tijd…

zou de verte plots dichterbij de dag wonen het woord waardevoller de liefde dieper zijn als je gaandeweg begrijpt dat leven een schitterende lichtflits is tussen twee eeuwigheden van duisternis…

Je weet leven is gegeven bewegen, tijden mee beleven. Dus ik adem en word weer rustig, adem in en weer uit, onrust leeft vast in velerlei hoofden, in ieder besluit geboren worden, dag en knijp ook jij er ooit tussen uit.…

Schone levenskunst: van het leuke genieten, eigen grens kennen.…

Van mens tot engel zo zal hij voortbestaan Al heeft deze persoon ons verlaten We zullen deze persoon altijd in ons hart bij ons dragen Tot onze tijd is gekomen en ook wij in de hemel mogen komen…

Veel dezelfde gedragingen en toch iedere persoon weer uniek. Ik kies mijn favorieten en loop met mijn ogen mee, kijk ze helemaal na, zolang ik ze kan zien, totdat ze kopje onder gaan in deze kabbelende mensenzee. De muziek in mijn oren vergroot het effect van mijn beleving en ik dein gezellig met alle golven mee.…