Netgedichten

netgedicht (nr. 71.423):

Een intieme beleving?

Het sterven is een intiem beleven
wat te kort kwam, niet af was in een bestaan
zoals ongesnoeide bomen aan de horizon,

ik moest de vruchten plukken waar het kon
zij waren of ikzelf niet rijp genoeg om te mogen
oogsten uit de levensdromen, berusting

is vaag ritueel, dat op het laatste moment
net iets anders lopen kan , waar ik tot
in het laatste hoofdstuk hebt geloofd,

flakkert de wakkere vlam als laatste
groet van kaarsen die in eigen schaduw
in druipend vet opnieuw werden geboren

vanaf de jeugd te overleven om weer los te laten
waarin ik achterliep, maar nu sta ik vooraan,
deugd in een bestendig voortbestaan te leven

misschien was het te weinig of niet genoeg
maar dat is mij om het even, maar dat
was toch net niet waar ik om vroeg.