Alle inzendingen over remedie nu inburgere

licht Of een weg bewandeld omgeven door duister In beide richtingen een weg met één richting Want terug staat voor stagnatie Een leven zonder het heden Die ene richting, voor sommigen schrijnend Want schijnend oogt het dwingend en ondermijnend Wanneer de weg op autoriteit lijkt En tegen vrije wil een wet blijkt Geïndoctrineerd, waarvoor één remedie…

hoe eksters er grasdansen in een grote vriendenkring wachtend op glanzende regenbellen zomaar, zo gewoon de bekoorlijkheid van paars-rode kattenstaarten gedijend groeiend, bloeiend tussen de natte voeten van het wuivend riet - zoveel nog zou ik willen vertellen over alles wat de natuur biedt mijn scheppende verhalen tot een remedie…

echt niet zitten Het doet mij alles niets Het liefst ga ik weer pitten Of stap weer op mijn fiets Gedachten mogen waaien Van N naar E en W naar S Het is geen NEWS Men weet het Ik pak weldra de fles Dan zal mijn geest weer schijnen Dan voelt mijn hart weer goed Men zegt kom op en stop het Maar 'k weet niet hoe dat moet Weet jij nog een remedie…

Samen met zijn kameraad speurt hij op de meren naar zeldzame en bontgekleurde exemplaren, een surrogaat voor het met vrouwen parkeren en een uitstekende remedie om te bedaren.…

perspectief gehaald waarin zij als vaste waarden al jaren werden aanbaden van een redenatie volgen zijn zij niet gediend omdat deze de fundamenten van onze wereld ondergraaft en ons slechts chaos en ontreddering laat het testen van de mensheid is al lang geleden begonnen daar waar de natuur meer ruimte eist is aanpassing de enige remedie…

levensduur Van 't eeuwig Elyzees elixer In Circe's magisch receptuur Zij, godin en kruidenmengster Schalks, bevallig qua postuur Troont mij naar haar rotspaleis: Daar vleien zich tegen een muur Negen van ons schip verbannen Vastgeketend en tot zwijn Gemetamorfoseerde mannen Doch in het vroege ochtenduur Gaf Hermes mij een kruidenkuur Remedie…

Katholiek als ik ben opgevoed Is er niks van blijven hangen Schamen doe 'k me daarom niet Nee hoor, niet bij langen. Elke zondag naar de kerk Met mijn reeds verdwenen vader Gezamenlijk voorin met zijn allen Want zo kwamen we hem nader. Konden niet wachten tot het " klaar" was Was een hele lange zit Wetend dat het eten gaar was En de zondag…

weer uit werken alleen en waar moest hij dan met zijn verhalen heen Zijn collega's waren niet zo sportief dus reageerden ook vaak minder lief Hij wilde toch zijn verhalen kwijt en vond een ander verdrijf van zijn tijd Hij pakte dagelijks pen en papier en plaatste zijn verhaaltjes hier Niet dat ze gelezen werden allemaal maar hij had een remedie…

de opstand van het vlees komt langzaam van de grond het beest loeit knort vergadering uit niets gaan er stallen in de hens de oorzaak ligt weer bij de mens insecten virussen bacteriën nog nauwelijks met het oog zichtbaar geven infectiekans tot de dood volgt remedie is nog niet gevonden geen winst bepaald dus behandel- nood niet…

Scheldend en vechtend, Rollebollend en strijdend Gaan ze door het leven - Om erger te voorkomen Gaat het stel nu maar Voor de vrede uit elkaar - Op zoek naar de volgende ex Die wellicht langer, En wie weet beter, bevalt…

Onverbiddelijk schijnt ze, onverstoorbaar laat ze zien, dat een plekje overgeslagen is, zag jij dat niet misschien? Onzichtbaar, wanneer ze niet schijnt, maar zichtbaar voor het oog, als je het hoofd nou eens zijwaarts bewoog? Hoeveel slakken zijn er nodig en hoeveel pakken zout, voor we de ZON waarderen, want morgen, is het…

omstoten de portretten mondmaskers met plukken haar aan de wand met naamplaatjes ter duiding oma opa en de kinderen te herkennen het ouderschap aangevraagd aan het labo zaadcel en eicel gesteriliseerd de foetus genetisch aangepast met ingebouwd transplantaat een degelijke koolstoffilter in de luchtpijp evenwel is nog geen remedie…

Verstand op nul Blik op oneindig Strakke schema's Die als serpenten Mij omhangen en mijn Ik verstikken in Meedogenloze omstrengeling - Als het leven zich moedeloos, Bloedeloos, overgeeft aan De dood die mij gretig Opwacht ontdek ik dat Ik aan het leven te kort kom…

de straten liggen druilerig zelfs bloemen hangen huilerig als hen het loof ontvalt op het vroegste ochtenduur waar stevig hemels zuurgraad etst het roet er van de gevels ketst dansen houten klazen kleddernat op het ritme van ‘t verval men ziet benardheid overal onmetelijk groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in…

kan even niets meer zeggen mijn hele hart doet pijn om me erbij neer te leggen voor hen die nog in Auschwitz zijn zeventig jaar geleden in mijn beleving nog zo pril 'k heb een gebed gebeden en ben nu even stil gaat nu hetzelfde wéér gebeuren het simpel doden van een mens en alle normen te verscheuren is dat het toonbeeld van de wens?…

Stil zit ik te zijn Zonder zorgen Vertrouw ik in het nu, Te zijn, het beste wat ik ben, Hoef niets te worden Of niets te zijn.…

Zwijgend zwoegend zitten examinandi op vragen en opdrachten hun hersens te pijnigen zonder confidentie om met intellectuele krachten de eindstreep definitief te passeren na jaren van woordjes en wiskunde leren. Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt. Een pen krast rigoureus door een grote fout. Een kandidaat vraagt om meer papier…

Ik ben nu ouder, Het is al een tijd stil in huis. Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen. Laat het ouder worden je niet vangen. ik blijf heerlijk bezig.…

We hadden verlangens en kusten, ja we kusten elkaar in vurige liefde en de wind in het haar Het was een liefde die eeuwig, ja eeuwig zou blijven die nooit meer zou stuk gaan dat geloofden wij zwaar Maar de tijd, ja die tijd die ging veel te lang duren want de bozen en de jaloersen cirkelden reeds om ons heen en de lichtjes, ja die…

Vlij u hier onder warme schaduw, En versterve in het mijmerend lied, In het lied der bomen uw lied. Zie hoe rein en eenzaam hun donker Met het eindeloos hemelgeflonker Verglijdt in de effen en langzame vliet. Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt, Weet ik nog of ge lacht of niet?... Ons lachen en twijflen en wenen Vervliegt in 't gestraal…

Ik luister naar het knirpen van het grind de wind en haar lange zuchten beide laten mij ademen er zingen vogels die ik niet herken. Ik loop in mijn eigen tempo begroet de oeroude bomen de rivier waarin ik denkbeeldig elke druppel een naam geef. Hield ik niet juist ook van het leven de melancholie verweven dageraad hij vergat mij immers…

De lucht voelt beklemmend, hun gedachten raar, hij oogde bijna als roofdier, niet zonder gevaar. Iets ver beneden hun en zijn waardigheid achten bezorgde ook hem toen deze slapeloze nachten. Successievelijk getreiterd, murw gemaakt, waarden die vervagen door niet meer te vragen vanwaar de idiote deplorabele omstandigheden oogden normen en…

Hij zag mij als zijn vloerkleed, vloeiblad en remedie. Maar eeuwig ‘kweetnie’ wekt moordlust en levensspijt. Gelukkig: Queetnie deed een doodnormale dood, een die natuurlijk bleek. Hij heeft er van geweten noch mij tot netelige handgrepen genood. Zijn queeste van het ‘weet ik veel’ is thans geleden.…

U weigert de taal van het normale volk U voelt zich bedrogen Ik kan u een cursus aanbieden Speciaal ontworpen voor staatlozen zoals uzelf Er zijn redelijk wat raakvlakken waar ik wat vertrouwen uit delf Mogelijk doet u wat sociale contacten op onder andere voormalige staatslieden Zie het als een inburgering Eens zover erboven en nu er middenin…

Er wordt gesproken over ‘Niet veel doden’, ‘Slechts militaire doelen’ en zo voort, Terwijl je de sirenes loeien hoort, Bidden de leiders tot hun eigen goden. Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

We krijgen een klimaat als bij Bordeaux In januari zonder das en jasje Een Hollandse Grand Cru op een terrasje Zo af en toe een flinke tor-na-do En heel het jaar, heb ik zojuist gehoord Bakken aan het strand bij Amersfoort.…

Soms vind ik mijn boodschappenlijstje ook interessant Er staan ook geen domme of ongebruikelijke dingen op Ik begrijp zelfs wat er op staat En als het artikel mij niet bevalt Laat ik het links liggen zonder commentaar kan ik er nog altijd mijn reet mee af vegen met mijn boodschappenbriefje,'t is mij om het even…

De vrouw die mij eens ongevraagd, maar niet minder dwingend, moraalfilosofisch consult in de liefde gaf, belde mij onlangs per ongeluk vanuit haar broekzak. Zij wist niet dat ik kon horen hoe zij gewillig uit haar kleren schoot bij een ander dan haar man. Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen.…

In de week die geen dagen kende, de week die hing, zoals zomerkampen en kerstvakanties, in een tijd van kauwgom. Hoe ik reeds in de gang, door een diepe kleilucht heen, de rotte longen boven rook. Dat alle ramen en deuren openstonden, voor geen enkel zuchtje wind, in de week van de hittegolf. Die geen dagen kende. Hoe de stilte werd opgevuld…