Alle inzendingen over wijsheden

Als het proces in tijd zal keren en z'n kam een tegendraadse richting kiest zonder dat hij zich in z'n natuur verliest dan onstaat een ware wijsheid om zich in veranderende omstandigheden te schikken.…

Er stond op het gewelf: Je grootste tegenstander zit meestal in jezelf…

Het weten sluist bewust de dood de achterkamer binnen waar de nacht is blijven steken achter half gesloten gordijnen geen Godgevreesd vermogen maar een zekerheid dát nog leeft frêle en diffuse woorden lossen op waar niemandsland grenst aan de kloof waar de ziel zijn eigen wegen kent en aan tafel grimast de grimeur…

Je bent niet de mooiste lentebloem van mijn verlangen mijn meeldraden verdwalen verliezen langzaam de soepele troon of worden trager in beweging je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van mijn ziel misschien dat na de heimweedood de verlangenbloei zal voltooien maar tot die tijd houd ik mij groot het kan vriezen…

Scherven bijeen rapend van wat is geweest, want de wijsheid van gisteren - zo veranderlijk - zou de Wijsheid niet zijn. 'k Wil evenaren, maar geraak verstikt in d' eenvoud van gedachten die niet willen klaren.…

een boom de boom boetseren met gevoel is scheppen door zijn hand of soms teder de bast kussen het is kunstig wat ik bedoel door bezieling overmand daar zijn aard innig met de natuur is verbonden wordt hij telkens door liefde voor rijzige stammen naar wat hout gezonden aan de man van de zon wordt alsmaar gevraagd het…

Ik las ooit in een uniek boek over een heilige monnik op het Griekse eiland Athos, waar enkel mannen zijn toegestaan, dat deemoed het grootste goed op aarde is. Sindsdien blijf ik nederig tot mijn dood. Ben fysiek en geestelijk zo naakt als een pasgeboren baby. Zie mezelf nooit meer als meer. Eerder als minder. Nooitgeboren. Toen ik in een bloeiende…

Je wordt achtervolgd en ingehaald Soms gaat hij verloren achter iemand anders Gebundeld wanneer omringd door medestanders Hij is in elke taal vertaald Bij een overdadige zon kan je erin schuilen Niets in de wereld wordt vergeten Zelfs de tijd laat zich meten Hij is de enige die zich niet laat vervuilen Even oud als het bestaan Enige wijsheid…

Ik hoor de woorden van de ander en blijf luisteren naar mijn gevoel ik sta open en verander; soms een beetje, soms een boel zo bezie ik nieuwe wijsheid welke ik soms negeer en soms erken want ik heb de ruimte en de vrijheid van wie ik word en wie ik ben…

De Zon rijst als een koperen kogelrond over het aardse niemandsland De Maan zoekt in alle stilte koortsige dromen tot aan de morgenstond De Aarde is voortijdig in de hoek gedreven van een manifest heelal De mensheid woekert in een duister labyrint van wat ooit verdwijnen zal Kunstwerk: " Transformatie ", 1994 Kunstenaar: Irmlinda…

onnoemelijk zijn de telgetallen waar de traptreden van de getallenladder steunpunt vinden maar vatbaar is de einder niet het uitroepteken bij elk flardje nieuwe zichtbaarheid is ijdel: mensenwerk…

De tijd zal het ons leren, zo wordt er gezegd, wat Wijsheid is. Er rijst twijfel omtrent de weg. Er is honger naar een visioen dat onze dromen voedt en onze steden bewoonbaar maakt. Er is behoefte aan stilte, want daar rijpt wijsheid. Maar voor die weldaad is geen tijd. De hemel toont ons zijn stille tekens terwijl wij voortrazen.…

Absolute waarheden ze bestaan gelukkig niet maar in elke wijsheid zit wel wat waarheid en ook andersom zo kom je toch steeds weer een stukje verder…

Zo vond ik wijzer dan voorheen de echte wijsheid in het oosten.…

Een wijzer wijst je de richting, waarin je wijsheid vinden kunt. Rechters spreken recht wat krom is. Wijzers zijn wel wijzer.…

Onze beste vriend, is gestorven. Mijn oude wijze kater, leeft niet meer. Hij heeft me geleerd, wat aandachtig leven is. Hij heeft me getoond, hoe ik moet mediteren. Jij voelde feilloos aan, hoe eenzaam ik me voel. Nooit meer zullen we samen, gedichten schrijven. Diep in de nacht, bij het eeuwig brandend vuur. Jij keek dan aandachtig…

Onze oude kater is uit de tijd, maar toch is hij gebleven, in mijn ziel en zaligheid. Wat ik van hem geleerd heb, kan niet meer verloren gaan. De buitenwereld krijgt minder vat, steeds minder vat op mijn bestaan. Hij leerde ons wat ontspanning is, temidden van de wanen van de dag. Hij leerde me wat aandachtig kijken is, naar de kleine…

Wie wij ontmoeten zijn wij niet zelf. Wat wij horen is niet ons oergeluid. Ons oorspronkelijk gelaat blijft ongezien. Ons wezen onbegrepen. Wat wij zien zijn maskers. Wat wij horen zijn opinies of geraas. Wat we weten dwaas. Waar oordelen verdampen. Waar meningen verstommen. Waar dichters zwijgen, bereikt een mens het paradijs. Het…

Een wijze man zei ooit dat een wijze nooit of zelden spreekt maar luistert. Zelden preekt en nimmer roept, maar op de tast naar waarheid zoekt en die dan zachtjes fluistert.…

Een oude wijsheid van een oude koning (die alles had gezien, zei hij): Er is een tijd van liefhebben, haten opbouwen & afbreken enz.…

Leeftijd is niet het avondrood van het bestaan, het is de dageraad der wijsheid in de menselijk geest Uw grijze haren sieren u, u biedt uw talenten, bekwaamheden en wijsheid aan, die u in de loop der jaren heeft vergaard De vruchten van de hoge leeftijd zijn liefde, blijdschap, vriendelijkheid, goedheid, geloof, bescheidenheid en matigheid…

Een oude wijsheid van weleer, echter naleven doet men het zelden meer!…

glorie en triomf stijgt sommigen naar de kop wijsheid blijkt dan zoek en beslissingen een flop “het begin van het einde!”…

ze verloor de wijsheid van haar lichaam beweegt langzamer dan een oude bemoste steen ziet iemand verder dan haar verweerde huid…

scoorde zij niet echt als de potentiële winner de diamant van eigen wijsheid gloeide maar kaatste te fel licht in andermans gezicht…

Initieel werd ik een stamgast Jaren leefde ik met woorden Onder stapels, tussen boeken Waar mijn eigen zinnen smoorden Zocht ik opgelichte hoeken Mythische beloften brachten Heel mijn streven naar beneden Ik deed niets meer dan verwachten Wat geschriften mij misdeden En als laatste bleef het schrijven Door het lezen opgedrongen Om de wijsheid…

als er soms een druppel valt laat het dan zijn uitweg vinden een beetje zout en nat zelfs al valt er maar één elke heeft zo zijn reden gehad als er soms geen woorden zijn laat de stilte dan maar even zij weten nog niet waar te beginnen maar als de regen valt en woorden overstromen in onsamenhangende zinnen laat het dan maar even…

Een mythische Indiase schriftrol ontvouwt haar eeuwenoude wijsheid gouden letters vertellen stil sfeervol geheimen over serene tederheid. Tijdloos is zij zich het verschil gewaar tussen bezitten en koesterend verwarmen energieën vloeien mild genegen in elkaar waar zon en maan elkaar omarmen.…

Een vrij omvangrijk gebaar begroet Zijn huichelarij waaruit hij zich voeden moet. Zowel bekeken als bejegend als bescheten Als belogend betreedt hij zijn levensbron Slechts de serene stilte kan diens geest Voeden als brood de armen hun darmen Nog niet gered noch verloren beseft hij Dat hij niet kan opdat hij niet kiezen wil Waarvoor…

wie hoorde niet wat Aristoteles de wijze meester Alexander de Grote bijbracht als eerste levensles gezelschap van vrouwen bekoort bedrieglijk de man wiens leven wordt bekort soms vroeg gesmoord toegeven aan die begeerte verstrooit wendt steeds tijdig het steven opdat elke hoedanigheid zich ontplooit Rosa zijn mam die daarvan vernam haalde…