5249 resultaten.
winterschimmen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 266 dat
dagen regen zijn
en dat jij de uren van
die dagen nog eens
onderstreept
- nadien-
maakt mij tot regen
vastgevroren
in winter
in mijn vacht
zoals een vogel, dood
onder doornstruiken
en afgesleten rotsen
tegen het landschap
geklemd
dat ik dan sneeuw
op suikerwitte bloemen
en jij je hand niet reikt
naar het geluk…
Stilzwijgend vermoeden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Hoe stil kan een landschap ademen
zonder het seizoen te verraden dat
licht weerkaatst op zijn roestige grond.…
voor Berry
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 363 we hadden het
vandaag nog over je
herinneringen
verhalen over jou
men moet een man
van de winter zijn
om je te begrijpen
en koud in de lentezon
terwijl je stopt bij
jouw landschap en denkt
ik denk dat ik weet
wiens land dit is
terwijl opeens de sneeuw valt
en jouw paardje in Nieuwe Schans
rilt en haar bellen schudt
ver…
winterpracht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 31 Terwijl bladeren dansen, één voor één,
de winter gaat zijn intrede doen zo meteen.
IJsbloemen bloeien voor het venster, zo fijn,
terwijl de wereld zich hult in kristalhelder schijn.
De douw knispert onder elke voetstap,
in dit betoverende winterse landschap.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 697 hij een mond
vol vreugde, al is er af en toe
een kabbeling of een kleine golf
de vogels schikt hij op de achtergrond
en krabt de winter uit hun kelen
het gezang drijft door het landschap
en een blad valt, zoals overal
maar de kruin blijft bloeien
vol nieuwe, groene hoop
wilt gij mijn zomer zijn?…
er zijn uren
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.385 Er zijn uren
Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar.
Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen
Zonder jou.
Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken,
greppels.
Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare.
Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid.
En er gaat geen uur voorbij,
Er is nog geen uur voorbijgegaan…
Wintermorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 Nu op deze wintermorgen
voetstappen krakend
sporen achterlaten
in de sneeuw
blaas ik mijn verdriet
als adem weg in de kou
waar het door de wind
zal worden gevangen
om in bevroren takken
van bomen te schuilen
tot de zon mijn tranen
omtovert in kleine parels.…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?…
The Burren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Zelfs God
heeft er een handje van
alles op één hoop te gooien
zei de priester tegen de kapelaan
het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon
in al zijn wijsheid
heeft de Eeuwige
de engelen bevolen
het restant van alle
stenen en rotsen
in Ierland te strooien
geloof me maar kapelaan
zo is het echt gegaan…
De strakke kragen riet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 mis de ochtendrijp
in roze tinten bij een
rood omkranste zon
het ongerepte
witte landschap waar
de stilte krakend klonk
grijze buien
met hun sluiers sneeuw
die dansen op de wind
krasse schaatsers
langs de strakke kragen riet
verglijdend in het verre niets
eens zal de vorst
zijn winterse entree gaan maken
anders zal de lente nooit…
Berusting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 454 Niets verraadt enige emotie
anders dan de kilheid
van een ingetreden winter.
En vanuit het gevoelloos zijn
treedt een rust naar voren
die de verlatenheid
van het landschap
zijn gelatenheid geeft.
Het is een vredig wachten
zonder de zekerheid
over de vanzelfsprekendheid
van de seizoenen.
Het hart is leeg
en berust.…
In Medias Res
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Het roestbruin bloeiend
bedolven onder het witte laken
van de continue geboorte
De stem van de stilte
zweefde over het open veld
zelfs de kraaien vluchtten
Zout was de dauw
de tranen van het ontwaken
deden de ramen beslaan
Zacht glooiend plooide
het landschap zich ondertussen
naar het afscheid van de winter
Haar groene vacht werd…
Beste vriend
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 920 Als jij een visser zou zijn
ben ik misschien de vijver
die in de winter bevriest
om te bezinnen met jouw ijver
als jij een schrijver zou zijn
ben ik de literaire ganzenveer
waarmee je streelt over het papier
op het landschap tot aan mijn tenen
schrijf je over toekomstig verlangen
als jij een geleerde dokter zou zijn
ben ik jouw zeldzaamste…
Het voorjaar tegemoet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Als ik aan jou denk, stroom
ik
echt helemaal vol, vol met
liefde
Genegenheid die zich
moet uiten
tot zij weer bij zinnen is
Mijn liefde voor jou gaat dieper
veel dieper dan sowieso ooit geweest
Samen met jou, dans ik het
voorjaar tegemoet...!…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Winterse ritmiek
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 67 ik zag
dat zij lachte
maar haar
ogen ijsden
het landschap
met een strakke
noordoostenwind
zacht zong
het riet
langs de oevers
het verdriet
over zomer en
zon in een
winterse ritmiek
weer glijden
krassend de
gebogen lijven
in de luwte
van de kant
hand op de rug
de ander even rust
in onpeilbaar
zwart komt de
schaatser zich…
Toen we nog regenboogden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 178 Alles ging nog kleurrijk soepel
toen we nog regenboogden
boven schaduwen van alledag
maar nu de zware regen
ons landschap teistert
zit jij veilig verscholen
achter je onweerswolk
laat toch je zon weer schijnen
verwen mijn koude huid
met je warme liefdesgloed
zodat de kille winter toch
langzaam zal verdwijnen
kijk diep in mijn ogen…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
LAAT MIJ DOOR DE WINTER SLAPEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 sleep me door de winter
door deze winter
ik zou honderd dagen willen slapen
mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel
laat me dan door de winter slapen
laat tenminste mij door de winter slapen…
verwachtingsvol
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 563 verwachtingsvol daalt de zwangere lentebruid
door haar landschap, toeschouwer maar mee
duffelse drachten verruild in zachtgroen
thermometers stijgen optillend in kwik
het jaagt de kou uit de botten
en neemt het roer in eigen hand
verborgen leven in hoorbare energie
tulpen ,lammetjes bijpassend nu ook het weer
winter naar binnen, voorjaar…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 73 stemmen 13.393 In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
-----------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'…
Landschap
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.458 Kristalwegen schept de volle maan
in vorstnacht
In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten
hoeken scheiden steenkantscherp
kluisduisternis van duizellicht
Maanbomen vergaren en dragen
schaduwmythos
Begerend alle klaarte
verlangend alle maanstraalstraten
is…
Landschap
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 431 Een heel landschap
verloor ik voorgoed
onder mijn voeten
en die bomen
ik voel hun schors niet meer.
Andere ogen voor dit landschap
voeten voor die grond.
Vaarwel...
Mijn landschap…
landschap
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 632 over een landschap
van witte bloemen
ik heb je helemaal
voor mijzelf...…
mijn landschap
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 630 ik kom
dicht bij jouw innerlijke
schoonheid, ze vloeit uit je ogen
over mijn open lijf, ontvangend wat
je ziel mij zo naakt laat zien
je komt
uit een landschap van
meer dan wind en wolken waar
het wonder van herkennen zich strekt,
vanuit je slanke vingers naar mijn zielengewoel
je rust blijft helder woorden schrijven,
laat vogels…
landschap
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 624 de geur van appelen
speur ik in je haar
de boomgaard van verlangen
in je gebaar
de wolligheid
van schapen
het welig dauwen
van het gras
alsof je een landschap
van de zomer was.…
Landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 310 Dit landschap lijst ik in:
gras en bloemen
een weelderig palet
daarbovenuit de jonge struiken
en de sombere bomen
hoog in de lijst
zweeft een wolk
het blauw voorbij
wees niet gehaast
neem nog wat tijd
op de rand van bos en wei
staat wellicht een ree
aandachtig
of een vlucht duiven
zwenkt de omlijsting binnen
verdwijnt naar het…