In Medias Res

Het roestbruin bloeiend
bedolven onder het witte laken
van de continue geboorte

De stem van de stilte
zweefde over het open veld
zelfs de kraaien vluchtten

Zout was de dauw
de tranen van het ontwaken
deden de ramen beslaan

Zacht glooiend plooide
het landschap zich ondertussen
naar het afscheid van de winter

Haar groene vacht werd
langzaam zichtbaar
En maakte zich op voor :
Een nieuwe lente
Een nieuw geluid

Schrijver: pim van den boogaard, 26 november 2010

w.vandenboogaardhome.nl

in medias res

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 112