1088 resultaten.
Wacht
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
476 Wie denkt dat hij een god is
In het diepst van zijn gedachten
Kan beter even wachten
Of het niet de Duivel is
Wacht u voor u zelf te doven
Er kan nog een droom aan komen…
wit
netgedicht
4.0 met 13 stemmen
544 Gespeelde kinderen
Met hemelse wonden
Zijn veilig en stil
In wit verbonden
Rood met poten
In het aardse zwart
Gelovige honden
Het wit is hard
Gespeelde kinderen
Met lege…
Wit
netgedicht
4.5 met 10 stemmen
449 Gespeelde kinderen
Met hemelse wonden
Zijn veilig en stil
In wit verbonden
Rood met poten
In het aardse zwart
Gelovige honden
Het wit is hard
Gespeelde kinderen
Met lege…
Wintervlinder
netgedicht
3.9 met 19 stemmen
2.280 Snijd maar door mijn boerenland
en glij voorbij aan slechts dit ene
wat jou liederlijk vervloekte soms
kon haten vanuit tenen
om datgene wat jij meebracht
soms liet knuisten in mijn hand
om hier te houden wat verborgen was
en lichtjes had ontbrand
om boerenbenen die ik trapte
door dit eindeloze leven
van mijn boerenland dat heenging
met de…
snow
hartenkreet
2.7 met 14 stemmen
1.104 ik zit met willie op een koude betonnen vloer
gapend naar vier dikke muren
zonder vensters of deuren
de muren hebben verdacht veel weg
van dreigende sekslustige heren
de enige voorwerpen aanwezig
zijn grote hopen apenkeutels
bananenschillen
en een verschoten boomtak
(van deze is een versleten autoband afhankelijk)
- het is kerstmis…
Klagen
netgedicht
2.8 met 12 stemmen
514 Als mensen niet
over
elkaar kunnen klagen
zullen ze
alle eender zijn
Alle dagen!…
Blaas
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
810 Blaas me om
een zuchtje wind
een diepe zucht
Blaas me om
En gun me mijn eigen vlucht
Blaas me vooruit
in de goede richting
over te hoge drempels
Blaas me vooruit
Een stukje verder warempel
Blaas wat harder
en laat het tochten
en laat het gieren
Blaas wat harder
Neem mijn teugels en laat ze vieren
Blaas me op
over…
Geven
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
531 Geven, ‘t lag niet in zijn aard,
bleef inhalig heel zijn leven,
in vergaren heel bedreven,
een echte gierigaard.
Vriendschap bleef hem ook bespaard,
geen talent om liefde te geven,
geven, ‘t lag niet in zijn aard,
bleef inhalig heel zijn leven.
Op ’t einde voelde hij zich bezwaard,
de dood deed hem beven,
hij kon ‘t leven niet geven,…
Schorpioen
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
902 Er zijn nogal wat misverstanden.
Er zijn daarnaast meningen alom
maar ik ben daar niet in thuis.
Haar met voorbedachte rade
naar de verdoemenis helpen
bijvoorbeeld. Zo is het niet.
't Is eerder dat ik haar liefheb
haar gedartel ontroert en
me als een kind zo blij maakt.
Bij het onvermijdelijke eind
zie ik hoe zachte weemoed…
Als liefde
netgedicht
3.3 met 10 stemmen
683 Als liefde
in een andere kamer woont
een tweede kamer
zonder water en brood
alleen maar
door een schim bewoond
zal honger heimwee aanwenden
en dorst het geweten zenden
naar andere wereld
niet ver van hier
als liefde niet spontaan meer is
is er met de mens iets mis.…
Zonder lach
hartenkreet
2.8 met 6 stemmen
846 " Besluitloosheid "
is een
Tijddief...
- aan niets houdt hij VAST
" Uitstel "
is zijn
voornaamste medeplichtige...
- vreugdeloos en zonder LACH…
Tweestromenland
netgedicht
3.8 met 22 stemmen
1.590 Men zei mij dat U duister was
een dienaar van de duivel was
maar God - wie waren zij
toen ik hun weerzin naderhand
zag als een opgebrande zon
die neer zou vallen in uw zand
Waste hun leugens van mij af
paste mijn ogen weer op stand
gezichten waren zoveel anders
dan voorheen - nu hand in hand
ik hen zag gaan - de lachebekjes
zonnestralen…
Een heks in het Noorden
hartenkreet
4.4 met 8 stemmen
1.080 Er was eens een heks in het Noorden
Die een zwarte toverspreuk hoorde
Ze zond heel gezwind
Veel licht met de wind
Dat alle duisternis doorboorde…
jij daar achter die tralies
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
691 Men zegt dat jij daar
achter die tralies echt
een goed leven lijdt,
dat jouw vriendjes
buiten best wel met
jou willen ruilen.
Men zegt dat jij echt
menselijk behandeld
wordt, met veel eten
en drinken in je kooi.
Maar waarom zit je
dan onder de builen?
Men zegt dat jij geen
pijn voelt, dat jouw
lot mijn leed verzacht.
Jij kunt het…
dacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
822 ik dacht eens
aan een moment
ergens in
de tijd
ik dacht eens
aan een moment
ergens in
dit lijf
ik dacht
eens
ergens in
een nacht
de praatjes
de nacht
een datum
o rode wacht
wachters
dachten
eens
zij
lacht
ik dacht
na
laat
de nacht
laat de kracht
zijn werk doen
ik dacht eens
aan
een zoen
ik dacht
dat
eens…
Monte Perdido
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
507 Oude stemmen bouwen monumenten
in post scriptum; dopen oeroude hoofden
in vloeibaar goud. Zij overzien de gespleten tong
in de waas van de eeuwigheid, en de waan van
eigen heiligheid. Helden worden vastgehouden
in de spanningsboog van eergisteren tot overmorgen.
Hoge noten, drie maal gebleekt in schijn-
heiligheid, schrijven namen in gouden…
Angels
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
466 Waar zal ik anders wonen
waar eten groeit, waar
bijen zichzelf belonen met
verleidingen waarin ze
hun zorgeloosheid tonen,
waarmee hun eigenschap is
onderkend, zonder de angel
uit de ziel te halen en als het
mes in het vlees blijft steken,
zal ik leren omgaan met alle
gebreken, dan pas heb ik
alle recht van spreken.…
Vertrouwen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
1.758 Als vertrouwen
beschaamd wordt
Is wantrouwen
geboren
Als wantrouwen
de overhand heeft
Is vertrouwen geen
lang leven beschoren…
boeten
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
916 als alles in je leven
om dat ene draait
raak je verstrikt
in eigen netten…
Laatste lied
netgedicht
2.6 met 8 stemmen
612 de zeemeermin
zong angstig
haar allermooiste lied
terwijl zij wegzwom
voor de haai
die zei:
maar ga toch door
ik vind het prachtig
zo’n allerlaatste
levenslied…
Huichelend geweten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
537 Het vel over een dorre stronk naast
Vlees door razernij verscheurd en
Een necrotiserend karkas waar
Narcissen om brullen van het lachen
Maar één zal hij eens zijn
Één met de geurende lucht
Één met de warme aarde
Één met het zoete nat
Totdat hij glundert als een narcis
En alles voor niets blijkt te zijn geweest…
De wereld draait door
hartenkreet
2.3 met 6 stemmen
644 alles is al gezegd
wat kan ik tegen jou nog zeggen
doe wat je hart je ingeeft
wees jezelf
wat echt en authentiek is
blijft bestaan
dringt zichzelf niet op de voorgrond
tot zinloos gepraat
ik weet het,
élk woord wat je deur voorbij komt
deelt weer een woord
van de bladzijde
leef je eigen leven
ontdek, proef en geniet
want de tredmolen…
Ik ben homo, echt!
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
786 Ik kom nu rond voor mijn geaardheid uit
Maak er een speerpunt van in mijn beroep
Ik sla de kinkels met hun heilig boek
Het recht lijkt veel op iemands hoge fluit
Een wonder loopt al vlotjes uit de hand
Mijn moeder dacht mij homo tand na tand…
Versteende Bomen
netgedicht
3.9 met 16 stemmen
1.079 Verontwaardiging sliep daar
waar eens verzadiging zich schaarde
in een veld versteende bomen
zat gevoerd - meer dan voldaan
Zonder te weten hoe de geur
het huis van kastelozen scheurde
en de nasmaak van de honger
naakt de machtelozen kleurde
hoe vernederd de vernederden
hun droom zagen vergaan
tezamen met de rechtelozen
die hun lege handen…
Niets
netgedicht
2.9 met 10 stemmen
498 Als niets
iets is,
is iets dan
niets?…
Verwachten
netgedicht
3.2 met 9 stemmen
527 Verwacht van een ander niet,
wat jezelf nooit doen zou,
want al staat vragen vrij,
het is altijd hem of mij.…
Kwalijke zaak.
netgedicht
3.2 met 8 stemmen
431 Hij heeft het mooie boek
al zeker 100 keer gelezen,
zich vereenzelvigd met de
hoofdpersoon.
Zich dermate ingeleefd
dat ie van voren niet meer
weet wat van achteren
de waarheid is.…
Vlakte
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
1.022 Verre horizon,
Zonder boog, zonder gewelf.
Doch helaas één vraag;
Daarop is het antwoord vaag
“Wie is dat? Ben ik dat zelf?”…
't Eerste pasje
hartenkreet
4.3 met 6 stemmen
799 De deur stond open, dus intrappen was overbodig.
Zette een pas die, als was ‘t, een eerste stapje
van ‘n kind, wankel en overal aan vasthoudend,
maar eenmaal de zet over de drempel gedaan,
wist men dat de eerste pas de meest waardevolle was.
En zo lopen zij nog steeds.…
Associaties?
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
474 Blazen schrijversteksten hun
laatste adem uit, verraad de
kleur van inkt, waarin het
neon de twijfel spuit,
breekt alleen het ego in het
zicht van elke morgen, vloeit
het licht door polsgewricht,
verstijfd in een literair gericht van
achter ieder poëtisch aangezicht,
in het zicht van dichterlijke
associaties of het snel
gekozen plagiaat…