Alle inzendingen over ziekte

Ziektes in het leven We kiezen er niet voor het wordt ongewild aan ons gegeven Soms zo erg dat mensen moeten vechten voor hun leven hun enige kans is niet opgeven We hebben allemaal mensen om ons heen verloren Hoe sterk we ook zijn een ziekte krijgt de grootste van ons klein Een hele belangrijke les in het leven Geniet het duurt maar even…

Een man, radeloos ziek en nog zo jong. Verdrinkt bijna in een veel te woeste zee. Bij het horen van zijn verhaal huilt mijn hart natuurlijk met hem mee en toch moet ik hem zeggen, vanachter mijn bureau, jou helpen, kan ik niet, "nee". Enkel uit dit schrijven, blijkt, ik neem zijn verhaal wel degelijk met mij mee naar huis en sla daar…

Het was niet koud maar de kilte rukte op vanuit vingers en tenen en het puntje van de neus Ik lag en zag de ogen van de dood die lonkten van nabij Plots was daar de engel gehuld in smetteloos wit die met zijn apparatuur elke kille kou verdreef de dood de ogen sloot Bedankt dokter u was op tijd het is nog niet mijn tijd…

Kanker een ziekte die mensen sloopt Een ziekte die mensen doodt Een ziekte die mensen kapot maakt van binnen Ongewild, ongewenst sluipt sluipt het naar binnen Door niet op te geven, vechten en veel geluk kunnen sommige het overwinnen Een zware strijd waar iemand onder lijdt Maar die mag niet opgegeven Deze persoon moet strijd leveren We…

Er is geen spijt als ik bijna niet aan je denk onregelmatig misschien, maar dan denk ik meer over je heen alsof jij niet bestaat . omdat ik je niet bemin, ook al is het zo dat jij je aan me vastklampt, en mocht het je lukken mij los te laten, laat me dan alsjeblieft met rust. . Belieft het jou, op een onverhoeds moment, toch weer de kop op…

Op zoek naar mijn verloren hart ging ik de lange weg terug naar het waarom en hoe en wat en waarom toch ik tot ik ten langen leste besefte dat de antwoorden uiteindelijk niet in het verleden liggen maar in het nu en straks nu vestig ik elke dag records beschouw alles zo veel mogelijk als nieuw na de dag van het verlies hoop op den duur…

hij streelt haar hand in een dicht bij elkaar zijn maar mist ogen en de lach die hij wel ziet maar niet herkent in zijn vrouw die naast hem zit er is geen gat in zijn geheugen alleen de opslag wil niet deugen van vroeger weet hij alles af hij laat foto’s spreken kleurt sfeer en stemming in van gisteren is hij alles al vergeten…

hij schuifelt gaat langs licht met donkere plekken tot hij niet verder kan voelt tegenstand in zoeken naar een opening wil door naar de andere kant raakt met onzekere hand ziet ruimte draaien stapt zonder houvast in lopen op de tast de lichte plaatsen zijn verdwenen hij rilt voelt de kou van stenen…

Als ik nu opgelucht ontwaak uit deze boze droom zou ik verwonderd omzien naar mijn gedetailleerde dromenfantasie hopend dat dit nooit gebeurt onderwijl vrolijk plukkend van de dag liefste hou me stevig vast het regent ijskoude realiteiten vragen striemen door de binnenkamer de zon lijkt verder weg dan ooit als het leven twijfel is wie…

In de wachtkamer van de chirurg, waar de afspraak uitloopt, raak ik aan de praat met een man, ook wachtend, relatief jong want wat is oud? De man vertelt, zou worden geopereerd aan een hernia, en is in de weken erna, zo vaak onder het mes geweest, leverde een aantal meter darm in, teert langzaam weg. Is het vreemd als ik zeg…

Wanneer je in de positie verkeert te worden geconfronteerd met een partner die een hartinfarct overleefd, gaan er dingen goed, maar ook zeker wel eens verkeerd. Het is een tijd van angst, van huiver, van pillen slikken, van eigenlijk van alles. Nou hadden we dat traject al eens gelopen, maar toch moet je het met gemoedsrust bekopen…

Hij ging het bos in voor de jacht resultaat uiteraard was hij eerder thuis dan verwacht maar wat was dit nu waard nu zijn zwangere vrouw niet meer is? bezig overleden wat is er met bushmeat dan mis? vroeger, toekomst, heden... Die naam afkomstig van rivier heerlijk meanderend huidig Congo, voorheen Zaïer levens veranderend…

Wanneer ik buiten loop stormt een buuf op me af, duidelijk geagiteerd, oh denk ik: wat deed ik in vredesnaam verkeerd? Maar neen, het is een afschuwelijk bericht, ze zegt onomwonden, dat ze bij haar dochter baarmoederkanker hebben gevonden. Ze moet worden geopereerd, net als haar zuster morgen, daar moet een borst worden afgezet…

zwemmend in 'n zee van pijn die onophoudelijk lijkt scheurt de dag open zo lijkt deze nog langer dan dat hij geschreven wordt kleurt het de ochtend grijs in de zoektocht naar verlichting is er niets zo helend als 'n liefdevolle omhelzing van jou…

Hier lig ik dan met bonzend wollen hoofd met rondom mij tissues vol met snot wenkbrauwen hangend voor natte ogen die wazig de wereld op afstand beschouwen met de volgende hoest al weer in 't verschiet Laat mij maar want denken kan ik niet behalve dan dat ik hier niet wezen wil maar elders rennend in het vrije veld of minnekozend onder een…

Gedempte stemmen die zij wilde doen weerklinken uit een gelinieerde schrift van kristal verpopte vlinder gedroomde aanzet tot een nieuw begin in een aarzelende kus in een zin de lippen stijf gesloten verdooft het denken. lichtverval verdampt de trede tot de ruimte of vult zich met mist, daarin een gebroken stem, in een tegendraads…

het is als een zacht kabbelen dat babbelen van de stemmetjes in mijn hoofd een achtergrond geluid als het ver geruis van de golfjes in de zee soms verheft er zich een slaat dan indringend over het water neemt hem mee maar als het stormt en emoties schreeuwen om gehoord te worden is er ruzie die snel overslaat in elkaar verbaal…

Nederland komt weer in de "herfstdip" ziek, zwak, misselijk, niet lekker Nederland heeft zo´n mooie zomer zo´n mooie herfst gehad, niet toch? Nederland krijgt met wat regen te maken 'god-vorme-me' dat Hij ons laten stikken, snikken en Nederland laat barsten, rillen van de kou zodat velen gaan kennismaken met "´n wintersnik/stik"…

Ik heb een kou te pakken Of pakte ie juist mij Ik kan er niks van bakken Dat kan er ook nog bij Aandelen bij de Kleenex Bij Dampo eveneens Het niezen viert hoogtij Terwijl ik geeneens Een ander slachtoffer zag! Ik heb een kou te pakken Maar eigenlijk pakte ie mij Te zeggen dat ik blij ben Dat is er helemaal niet bij Ik hoest me in de…

en weer balanceer ik op de rand van weten of het dubieuze vergeten heb mijn handen vragend uitgestoken kijk naar ogen die mij zekerheid beloven verankerd zit een vast vertrouwen dat we kunnen houden wat in jaren al is opgebouwd bij averij is het weer varen op gegist bestek van donkere zorgen in nachten zonder morgen pas nadat…

Vrijheid wat is dat Vrijheid hebben we dat Vrijheid wij verlangen er naar Vrijheid wie of wat Vrijheid om te doen Vrijheid om te laten Vrijheid in omgang Vrijheid in praten Vrijheid in bewegen Vrijheid in denken Vrijheid in voelen Vrijheid in vertrouwen schenken Vrijheid om met ziekte om te gaan Vrijheid om het leed hierachter te…

Zijn been is geamputeerd er zat alleen een wondje, na de operatie zei de arts, uw been, dat moest eraf! Zonder overleg of anderszins, gaat ie met één been door 'leven' sinds die fatale dag! Maar als hij op controle moet, kijkt de dokter nog eens goed en vraagt de man, kunt U ook op het andere been staan dan? De krukken stonden…

Ik had angst voor de grote betonboor van tandarts Velinga. Maar de drilboor was de ware slang met snijtanden en met een gespleten tong. Tandarts Velinga vond het heerlijk kinderen zoals mij te pijnigen en hard te maken als een schoolbord waarop het krijtje brak. Wat een enge man. Nee van mij krijgt hij geen nachtzoen. Zijn diertje verzocht hem…

woorden stokten gevoelens wrokten langzaam van binnenuit stemmen kleurden naar een hoger timbre met een blikkerig geluid de zon scheen vaal warmte leek met een wolkende wind te verdwijnen door mistige flarden jankte het blauw gele licht in een plotseling verschijnen de schreeuw is gekomen een genadige spuit gaf rust in een glimlach…

Gips doet niet meer bewegen wat moet zij doen wie kan haar begrijpen waar is die tijd van toen Je zal het maar hebben, trage en stijve spieren spieren moeten goed bewegen medicijnen om te compenseren alles zit hierdoor tegen Het kost haar heel veel energie iets bij haar vastzetten wekenlang niemand snapt hoe zij zich voelt het maakt…

Soms heb ik wel eens het gevoel alsof ik gek word, de adem is dan kort de gedachten zijn lang en ik ben voor mezelf het meest bang.…

Buurvrouw heeft last van occupatie van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat speurt ze bewust naar een locatie waar ze totaal achter staat daar blijft ze soms wel uren turen voert zij haar occuperen naar de top achter gordijnen zie je buren gluren pas dan ruimt ze de augiasstallen op rond haar eigen huis is het een pan daar loopt ze maanden…

bewegingloos hangen woorden in de lucht als wolken op een zomerdag maar messcherp zijn hun schaduwen getekend op de nog warme grond waar het zinderen plotseling koelt en koude tocht in ijzige stilte voelbaar wordt speelt mistig licht vals in de stroperige tijd hij is alle houvast kwijt kijkt haar hulpeloos aan in de verte echoot…

chaos vlaagt heftig in brekende takken lopen emoties huizenhoog op in donkere luwte ritselt vervaarlijk het blad loerend op kansen uitschietend in kracht woorden snijden als rondvliegend glas verwonden geliefden met een hysterisch gelach nog is de storm niet bedaard maar goede medicatie heeft ons de orkaan bespaard…

jij wist de kleur voordat de knop zich opende in groei en vorm herkende je de bloei natuurlijk scheen de zon in een warm ontvangen maar een onbekende angst bleef in ontluiken hangen seizoenen werden volgemaakt zorgen voor even vergeten omdat alles goed leek te gaan maar de alertheid is gebleven signaleerde stilstand in vooruitgang…