Netgedichten

netgedicht (nr. 55.735):

gekooid

kijk eens wat een lenteweertje
juicht de verpleegster
als ze de gordijnen opengooit

ik heb een hekel aan lentezon
waar ik niets aan heb
gekooid tussen vier muren
is de lente waarvan anderen genieten
enkel frustratie van gemis

je wilt toch niet echt doodgaan
zeggen de schaarse bezoekers
die niet beseffen hoe bitter weinig
verder leven
me te bieden heeft

door het raam zie ik meisjes
in kleurige lentekleedjes
als bloemen dansen door de straat,
hoor kinderen joelend spelen
zie mensen genieten aan het terrasje
aan de overkant

ik hoor er niet meer bij...