Wanneer je verward wordt...
Dit keer ging het in een rolstoel,
ik duwde, jij zat,
ik praatte over hoe we altijd liepen
in bossen, op paden,
nu keken we naar meeuwen
die op een hekje, op en af, vliegend
naar het water, op het hekje,
in het plantsoentje,
voorbij bezette bankjes
door dronken mannen die vrolijk groetten
Op een lege zat ik nu, tussen zwerfafval
en steunde op het handvat van je rolstoel,
je vroeg hoe het verder moest,
ik legde uit, je bent nu in een tehuis.
Je wilde opstaan en naar huis
en ik maar zeggen dat je eerst op moest knappen
sterk worden, helder in je hoofd
en dat je daarna naar huis zal mogen.
Tenslotte bracht ik je terug,
schonk je thee
je mocht met de zuster mee
in haar kantoortje,
tekenen,
terwijl zij rapporten schreef op de pc.
Nu lig je in het ziekenhuis,
voor onderzoek,
krijgt bezoek, bent vereerd,
snapt niet alles, maakt er jouw verhaal van,
spreekt andere talen
wilt hen uitlaten, opstaan,
terwijl je benen niet meer
en dan,
dan krijg je een spuitje.
Geplaatst in de categorie: ziekte