Alle inzendingen

Mevrouw Halsema Burgemeester van Amsterdam Geachte mevrouw de Burgemeester, Zie het maar gerust mevrouw, als een geuzennaam 'Hekse Falsema', wel leuk doch ook zeer 'arremoedig' want ja, je zal maar bestuurder zijn, u bent het, van de meest onrustige grootse stad van ons land ons Koninkrijk der Nederlanden in een roerige wereld Van…

Het leven is kort, met veel kwaad. Ik verberg dat -- voor mijn kinderen.…

in rusten en waken hebben wij al die jaren in halfslaap grdroomd met alle up's en downs wetend dat enkel nabijheid relaties doen groeien wij hebben toch de risico's genomen om af en toe ook van onze liefde te dromen om er dan weer op te teren dat stukje rode draad zal ons het leven leren helaas worden onze handen steeds…

Op het einde Van de dag Voor de kille Koude nacht Zijn wij weer Verenigd Zijn wij weer Van kracht Tot die schemer Na het donker Tot die eerste Lichte regen Ben jij alweer Verdwenen Jij nooit nog Bij mij lag…

Gedonderjaag als in een kleuterklas Eén wil de statushouders voorrang geven De ander kan met zulk beleid niet leven ‘Die lui begunstigen, dat geeft geen pas’ Gelukkig neemt de baas een wijs besluit Hij schuift de kwestie even voor zich uit…

De zomers speelden in Arcadië. Vlinders - in soorten die al lang niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig en geluidloos in grillige lijnen langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders donkere hoofd boven de duinpan uit maar altijd was zijn vlindernet te zien dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets, op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid…

Waarin verschillen toch profeten en poëten? Het onderscheid is klein, doch duidelijk, te weten De eersten zeggen waar van hetgeen men nog verwacht, De tweeden liegen van hetgeen al is volbracht. ---------------------------------------------------------- uit: Over-Ysselsche sangen en dichten (1630)…

Warmte kent meerdere gezichten dan enkel zonnestralen op de huid, gelijkenissen werpen niet alleen licht bevatten ook een warme boodschap die met eigenheid en opwekkingen tastbare verschillen doen verzachten ook al is daar afstand in gekomen.. daar wendingen een eigen afslag nemen een vader van nature beschermer verliest de thuisweg niet…

Laat mij maar gaan Het is voorbij Je hebt me toch altijd laten staan Ik wil niet meer Je belazerde me keer op keer Het is over Je bent er niet meer voor mij Laat mij maar gaan Met al mijn verdriet Wat jij toch niet ziet Het is over Al denk jij van niet Laat mij maar gaan…

haar blik is wazig als zij wakker wordt haar hoofd draait zich naar het lege kussen haar hand strijkt over een onbeslapen landschap ze maakt het bed op voor twee roostert het brood voor twee zij kent de taal van het zwijgen ze schrijft het grote met kleine woorden een zeldzaam wonder…

Gedachten en ideeën zijn een beetje als de weeën Ze komen en ze gaan Eens komen ze naar buiten zoals alles wil ontspruiten en ontluiken We gebruiken ze, zonder te vragen hoe en waar vandaan ze op kwamen duiken De zon, de aarde, al het water, het leven zelf, wil alleen maar geven…

Dansende bloesems eerste zon streelt zacht hun glans tijd vervliegt in geur Een jonge zon streelt rode knopjes van kerspruim bloeit helemaal op Lentewind waait zacht bloesems dwarrelen neer als fluisterende sneeuw Lentezoet ontwaakt bleke bloesems in de wind vallend als een droom…

' wij begrijpen ruïnes pas op de dag dat we er zelf één zijn'... Heinrich Heine soms merk ik tot mijn grote schrik dat de late herfst nu toch echt voorbij is en ik bevind mij in de koudste winter van het menselijk bestaan wanneer ik m'n rillingen zou meten dan zeg ik 5 op de schaal van Richter de verschrompelde…

om hier maanden vooruit te staan in gelid zonder context, zonder afgrond onaangeroerd als aanstaande beweging die op stilte lijkt voor nu is dit genoeg de lerende tijd voordat die als slagschaduw bestond…

Nu met de dood van Loretta zo snel na die van Rob en nog niet zo lang geleden Dieuwertje van het Sinterklaasjournaal denk ik aan 'De lopende band' ja, ja, die van wijlen Mies doch nu zeer actueel, denk ik aan een doodlopende band waar je met een beetje geluk even of langer vanaf valt maar als in een komkommerfabriek weer heel snel opgelegd…

De dood legt men weg, of hij raakt zoek, steeds opnieuw -- vergeten we hem.…

Het is onrustig in het kabinet Er lopen vele olifanten rond Het porselein botst met het boerenbont De politiek verwordt tot cabaret Dit rariteitenkabinet is klaar Maar volgens Schoof komt het Dick voor elkaar…

Tienduizend jaar traagheid gaat aan elk verlangen voorbij; als het niet beweegt, beweegt het jou. Gedachten, diepgevroren, ingesneeuwd, gevangen in voorwereldlijke lust van kou. IJslagen smelten in de zon.…

waar het verband tussen oog en hand nog fijntjes functioneert blijft een bijna slachtoffer gelukkig ongedeerd wat losgeslagen aangedane bloremen heb ik voor het oog weer keurig in gelid gezet omgewoelde aarde met de schep weer scheppingbereid wat licht en luchtig zaaiklaar neergelegd ik goochel met woorden van hand tot…

als ik word bemind en op handen gedragen hoor je mij niet klagen en ben ik goed gezind…

De zachte krachten zullen zeker winnen in 't eind - dit hoor ik als een innig fluistren in mij: zo 't zweeg zou alle licht verduistren alle warmte zou verstarren van binnen. De machten die de liefde nog omkluistren zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen, dan kan de grote zaligheid beginnen die w'als onze harten aandachtig luistren…

Pierrot! Het lachen Heb ik verleerd! Mijn ziel in de spiegel Vervloog - vervloog! Zwart is het doek Van de spiegel in rouw. Pierrot! Het lachen Heb ik verleerd! O, geef mij opnieuw, Harde heelmeester van ieders ziel, Verhevene van de maan, Pierrot - mijn lachen! --------------------------- uit: Tirade 1985, 300.…

Achter je laatste woorden zien wij een blank space, losgezongen van de kern van zijn wezen, existentieel overgeleverd aan het interludium van de ruimte... of nee, het was een laatste stuiptrekking in het slotakkoord achteraf begrijpelijk, na deze enumeratie van de voorjaarsopruiming van het nu eens briljante dan weer mediocer gefulmineer…

Ik mis m’n ring en ik mis soms jou Maar een ring is een ding En jij een warm mens aan wie ik me warm in de kou In wie ‘k me verkillen kan als het te warm Me rijk voelen kan als ik arm Jij die altijd verzint voor een machine, auto, vrouw of een kind Die ‘k altijd kan appen jij, achter ‘t stuur, zelfs als jij aan ‘t zappen terug apt…

ik overspeel liever mijn ziel over randjes van ‘t toelaatbare dan dat ik mijn tanden brand aan uitgewoonde versspraak of spaakloop in verleden taal ik wil neodraken roosteren zonder d’oude te verbrassen want ik heb voetvegen nodig met papier van de Shakespeare in Komrijstront verkommeren ik heb schijt aan schoenzolen die passen als vingerafdrukken…

Vleugels flitsen snel zang weerkaatst in de ochtend liefde zweeft omhoog In het zachte ochtendlicht, waar stilte nog regeert, draaien ze omhoog, vleugels die de ruimte breken. De mannetjes tonen hun kleuren, een unieke dans van pracht, hun zang vult de morgen, een oproep die blijft steken. Elke beweging spreekt van verlangen, de vrouw…

Diep in me hart Is voor jou een plaatsje apart Je moet weten Ik kan je niet vergeten Voel me vrij Blijf altijd bij mij Diep in me hart Ik zal altijd van je houden Maar je moet me voor altijd vertrouwen…

Al het slechte komt naar boven daar is geen kruid tegen opgewassen laat staan onkruid het slechte tijdens het leven maar veelal na ieders dood Veel zijn dat abjecten maar ook objecten doorgaans ondergronds zoals Amsterdam, de GrachtenGordel Amsterdam dat is gebouwd op palen het is een wonder boven wonder dat die palen palen bleven, want…

Een wijde tuin aan Breda ´s Zuidkant toont trots zijn verleden van statig landgoed. Het herenhuis zendt minzame groet naar al wat in wild veld en ruig park woont. Zowel keurig onderhoud als warboel troont in de hof, waar teer leven wordt behoed door woeste dorens. Stille zwammenstrijd woedt op gedrongen boomstam, met knoesten bekroond…

Hij kwam terug, maar is een vreemde in het land -- van zijn verlangen.…