Alle inzendingen

Op het blauwgroen geribbelde meer dobberen de watervogels over mijn weerspiegelde gestalte; geel riet wuift naar de schittering van knisperende zilveren belletjes: dag golven, dag watermuziek, dag natte -tenen -dag, dag!…

de zoetste vruchten de helderste sterren een prachtige maan ogen glinsteren borsten smelten elkaar verstaan wenselijkheden rustig bekeken stemmen tevreden alles in rust zodat de kust van Peloponnesos niet overspoelt wordt door lyrische redes deze liefde sust de onrust maar blust de wil niet…

Het ruikt hier muf in deze kerk muf, al eeuwen niet afgestoft de stof is nog stoffiger geworden 't ligt er dik boven op ik ervaar de duivel met z'n bruine plumeaustaart het Heilige kruis staat scheef Christus hangt zielig voorover de rode gordijnen voor de vier biechthokjes zijn gewassen ik vraag me af of deze kerk ooit tot volle…

Waar het kronkelige Bolckpad het water van de Dommel kruist en met het lawaai van het asfaltviaduct op korte afstand Daar loop ik met kleine, langzame stapjes over vele roestkleurige treden omhoog naar de in dezelfde kleur geschilderde offertafel en ga op een klein, smeedijzeren stoeltje in de buurt zitten, waar ik in een ontwakend heden…

Na alle jaren nog steeds het raadsel dat me het liefst is, jij en jouw beeld van mij dat je naar me spiegelt het beeld bij mijn gedachten en mijn belofte aan jou, mijn meer en minder mooi voor jou in jouw ogen die mij begeren en mij roepen…

Een koning die meevaert met tienduizend schepen van Ithaca rond de Peloponnesos tot de kust van Paris en Hector en Priamos een sluwe reynaert uit miriaden woorden in hexameters zesvoetige regels als aartsleugenaer tot leven gewekt - waar Achilles de wrokkige schier onoverwinnelijke nochtans edelmoedige held, de Thetiszoon en…

Die Tim de Wit werd wat te wit bevonden Wij gaan voor kleur en meer diversiteit De medewerkers moesten dat toch kwijt Dus inclusief een briefje ingezonden Al ben je dan wat kleurloos naast Jeroen Tot witgemaakte man…je kunt het doen…

Op blote voeten in ’t bedauwde gras, Dansen wij in mei de lentedans, In de vroege ochtendstond, Als de prille zon de dauw verbrandt. In ’t warme gras vleien we terneer, Uitgeput, doch zeer voldaan, Kus jij vederzacht mijn mond, Wijl de zon naar haar zenith klimt. De warme zon maant op te staan, Onze huid rood verbrand, Hoogste tijd…

Wij zagen die nieuwe muze al lang en slank (blond is ze zeker niet) aankomen, een beetje dichter heeft dat nou eenmaal van verre voortreffelijk voorzien. Hij zelf dus niet. Ze willen het licht maken, de zon stelen voor hun leven, zonder de nacht op te geven om in hun kracht te geraken, de gewoontes kraken, gevoelens vormen naar…

de bloedvlekken spreiden zich uit als stille explosies op witte muren — een mark rothko zonder god. geen kunst, alleen resten. alleen de gekneusde lichamen van muggen weten nog welk bloed hier stroomde, voor het verdween in stilte.…

Meneer Wilders is in de wolken zijn asielwetten zijn aangenomen ik kijk naar Wilders z'n wolken vraag me af: zullen ze d(r)oog blijven gaat het minzaam zacht 'gedogen' regenen? daar zal ik VOLT-democraat maar niet op rekenen want een hevig donker onweer breekt los de felste bliksem slaat in, in Kampen het Kerkasiel wordt ge(k)raakt…

De zee ademt zacht haar geheim in elke golf ik luister gedwee De zee spreekt tot mij in bewegingen die voelbaar zijn als ik mijn zintuigen open, een trage stroming langs gedachten zonder naam, en ik luister alsof het water mij al lang kent. Onder het oppervlak leeft iets dat ik niet benoemen kan, een trilling die door mijn borst beweegt…

vanavond om acht uur was het zover de hemelen braken open door het samenkomen van verlangens en wederzijdse behoeftes door onze wensen te bespreken deze te hebben vergeleken tegen het licht van onze achtergrond deden wij wat gezond is voor jou voor mij betastten wij alles wat wij wilden wilden deze keer dus laat het rijmwoordenboek…

't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart; Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

De wekker is gesteld, als eilandjes liggen de kledingstukken verspreid over de vloer. Het recht van de sterkste: op de rand van een hotelbed, ver na middernacht. Een regenachtige nacht, voorbij het punt waar stoppen en terug nog tot de mogelijkheden hoorde. Gestommel op de gang, een enkele kreet. Uit vreugde of afkeer, als blijk van opluchting…

Mordechai kleine man zet je eerste passen fier en sereen bittere droefheid is jou vreemd voel de vreugde van de julidans dans waardig vol vertrouwen dans in alle schoonheid als een hymne…

moedervlekken schitteren als sterren op haar hemelse lichaam zij vormen beelden bewegend door mijn handen onder een deken van kussen vervaagt ons zicht in één moment van zijn…

Ik zie mijn moeder in de tuin. Ze staat daar, kijkt me aan alsof ze niet beseft dat ze gestorven is. Haar stem weergalmt tussen de bloemen: ‘Waar ben je, lief kind, waar ben je?’ En ik, in stilte, pak mijn koffer voor de terugreis, al weet ik niet meer waar haar huis is.…

jij trippelde vederlicht de trap af de atmosfeer verdichtte zijn karma rolde zijn warme kanten alle richtingen uit ter aanraking en jij straalde een en al in de liefkoosmode jij aaide streelde de aarde met handen en hart woordloos naar een intens warme nabijheid van liefde het is die eenheid die in samen gaan meerwaarde…

jij trippelde vederlicht de trap af de atmosfeer verdichtte zijn karma rolde zijn warme kanten alle richtingen uit ter aanraking en jij straalde een en al in de liefkoosmode jij aaide streelde de aarde met handen en hart woordloos naar een intens warme nabijheid van liefde het is die eenheid die in samen gaan meerwaarde…

'DAG EN NACHT' een zeer goede televisieserie kwetsend raak en vooral heel invoelbaar voor mij met vele ziekenhuisbezoeken rondom mijn dochter Giulia en een langdurig verblijf in het Koningin EmmaZiekenhuis en dan dat zoenen op de werkvloer van de kinderafdeling een rijk orgasme van kussen en een reeks aan tederheid bij de afronding van het…

"Et in Arcadia ego," sprak Quercus de eik in zijn solitude "Ik berust in hetgeen mijn bladerkroon kan dragen alvorens mij mettertijd en met mij talloos veel miljoenen in mijn twijgenrijk bladerstruif moederziel ten lange leste in antieke kasten word begraven ook hetgeen in mij werd gesneden, opdat geen nimf of godenzoon wie zij…

Onder de puntdaken van De Vijf Zintuigen schuiven voeten ongeduldig klinken stemmen nuchter en zakelijk geritsel en gerinkel glijden van papier waarna de Eftelingbezoekers zich vreugdevol overgeven aan sprookjesbeleving die genezing wil brengen in daags gebeuren en doen om de wereld te helen.…

Nadat mijn lief ging heen, Had ik nog een heel goede vriend, Die ook uit ’t hier en nu verdween, In stilte erom gegriend. Ik ben nu een tijdje alleen, Niet dat ik me erdoor verveel, Of eenzaam ben, integendeel, Ga liever saam ergens heen. In mijn gedichten ben ik omringd Door al mijn dierbaren, Is ’t alsof ze hier nog waren, Ben ’…

Hoog staan de cipressen tegen het bleke avondblauw ver van hier drukt hitte op de stad waar jij woont denkend aan van alles misschien aan mij misschien aan jezelf weerspiegeld door mij Alleen omdat, juist omdat jij het niet weet, niet kunt weten, weet ik dat jij het weet, dat ik het zie, het weet wie jij bent,…

De geest van Picasso roert in mijn zak, die zo de Nachtwacht gaat restaureren. Nu moet het Melkmeisje nog wat veren die haar tere mond zet aan een melkpak. Haar borst kan voluptueus worden neergezet, want ze past perfect in een grappige klucht. Maar eerst moet de Nachtwacht worden gelucht en daarna strakgesnoerd in een corset. Zijn kwast…

met lange witte wenkende immense slierten boven het is juist de stilte in die het het voor ons aantrekkelijk maakt voor even geen aandacht besteden aan mensen die daarom schreeuwen en veel geld bieden om die aandacht naar het middelpunt van de wereld brengen…

zoals elke lezer inmiddels wel weet brengen mijn buien geen verlichting mee van de niet verschoonde zeeën voor jullie hoogst bedrukkend lijden maar uitpuilende ideeën die omdopers doorlopend niet van wind voorzien zinnig commentaar zelfs verdommen het fijne tegengeluid dus verstomt is? tegen tegenstrijdige feiten erkennen tegenover hen die…

Wit als watte, en teenegader groen, is 't bonte abeelgeblader. Wakker, als een wekkerspel, wikkelwakkelwaait het snel. Groen vanboven is 't en, zonder minke*, wit als melk, vanonder. Onstandvastig volgt het, gans, 't onstandvastig windgedans. Wisselbeurtig, op en neder, slaat het, als een vogelveder: Wit en grauw, zo, dóór de…

Zit ik hier weer, alleen, met een stijve, omdat zij haar vingers liet glijden over haar beeldschone scherm. Het permanent kietelen van fantasieën; mijn krullen kriebelend op haar heuvels vol lust, kracht voelen opkomen, om hellingen van genot verbonden te bestijgen; met elkaar mee, gedwee. Bergen van verlichting bedwingen met z’n twee…