Alle inzendingen over muziek

Al word je van het gezang van een nachtegaal kierewiet En doet een synthesizer je denken aan de zee Dein je mee op de golven vol met noten Al sta je te trillen op je benen Al slaat je hart een slag over Het is het ritme dat leidt Je voelt je daardoor bevrijd Soms wordt het ritme de muze Het neemt je mee Mee naar een andere wereld Je…

aarzelend vechtend tegen verlokking van blijven liggen blijvend slapend tegen haar zij aan waarom de dag in? voelend tokkelend tegen huid van haar dij die soepel deint beseffend genietend tegen en met elkaar zij beroert ook mij spelend luisterend in nakend licht naar akkoorden van vlees…

Afscheid van Holland nemen valt niet zwaar, in Hilversum staat op beschaafd niveau een humanist te liegen; men hoeft maar een hand uitsteken om hem met een knop te smoren; uit Brussel is altijd muziek te horen. De weg naar 't zuiden weet niet meer hoe snel hij zich aan mij zal onderwerpen en ondertussen rijd ik de gemeente binnen van de verscholen…

Daar staat zij gespannen als een veer wachtend op de musici om haar heen, die de strijkstok geheven haar ziel zullen beroeren en haar lichaam tot leven zullen brengen ijl is de eerste aanzet op de snaren. Zij strekt haar armen hoog, de handen als kelken rijken naar de hemel het hoofd trots op de ranke hals neigt deemoedig gemengde…

Rugliggend wakker te dromen staar in het duister naar dingen die toch niet komen de vlek op het hoge plafond is overdag een smet, in de donkernacht een schaduw die vormt jouw mond met een licht geopende lach de lamp hangt gelijk Damocles’ zwaard een figuur makend op de witte muur ‘t lijkt sprekend op mijn gitaar licht lichtvallend door het…

Stille muziek. Een sigaret, Weg van de bol. Alleen. Een Bagage. Voor onderweg. Buitenaards. Een vrouw. Alleen. Sigaret Een nieuw Lied.…

met dank aan R.J Stips door de tunnel richting brug iets voorbij de stallen van van Gend & Loos schuin tegenover het grote postkantoor daar oefende de jongens van 'SUPERSISTER' op een etage achter gesloten gordijnen want;'SHE WAS NAKED'…

Als de klanken van de contrabas kleurt de hemel laag in duisterpaars, omringde wolken donkergoud van toon houden de ondergaande zon gevangen, die fel natrilt , een ijle vioolstreek. Op halve maat verdwijnt het licht achter de horizon, en brengt verlangen om gedachteloos te zweven naar de nacht.…

Toen heb ik uit holle rieten, Speelman, die ten dans komt noden, Troostend melodie doen vlieten, Want ik weet de gang der goden; Hoe zij eerst de onbewuste, Sluimerend als gesloten kelken, In de kuise boezem rusten, Dan ontluiken en verwelken; Wee, dat tranen wekt en zuchten, Wie toch kan het heil begrijpen, Dat beloofd wordt door het…

Melancholische smartende klanken Onduidelijk gezang van een zwarte man Iemand laat een mondharmonica janken Uithalend kreunend, spontane jam De blues klinkt galmend in de straat Leed doordrenkt met een hete traan Ergens valt een ritmisch geluid in de maat, Handen die op een houten kistje slaan Meer en meer mensen komen kijken Zachtjes meezingend…

als ik voel denk goed of kwaad alles niets gedachten negeren gevoelens begeren het is te laat als ik kies dan verlies verlies ik jou inspired by: Frank Boeijen – zonder woorden http://www.youtube.com/watch?v=EAxa9SU0ov8…

ik streel zacht de stilgevallen vleugel verleid de toetsen tot een melodie met klanken van een sprookjessymfonie in jubel om het vieren van de teugel verzin ik vingervlug een lichte tune voor ‘t gedicht en proef de tinteling in klingelklokjes, de zindering van zomerrokjes in ’t weidse groen aan het venster landen kleine guiten die op de…

De koren zingen opmerkelijke liederen de langere frasen mooi gebonden, van dromerige componisten en volgen verenigd hun hart.. jaarlijks terugkerend in het concert. Ze weten met engelengezangen de menigte onder leiding te doen zwichten, vertellen de wereld opvallend stijlvol een samenvatting van de mooiste momenten van hun enige zang,…

de melodie van mijn gedicht groeit in de adem die ik voelbaar leg tussen het spreken en de aarzeling het voelen en weer doven wanneer ik vrij ben voor het zingen van de tekst mogen de golven van de woorden terugslaan op een stroeve kust ook mijn verlangen naar de wind die beukend op komt steken en even later strelend zacht de lentegeuren…

Samen zingen met stemmen die onze harten zoet maken op het ritme van verbondenheid. Samen zingen met ons hele hart vol van vreugdevolle energie in een spel van saamhorigheid Oh, wat is het toch heerlijk om samen te zingen.…

de storm in haar gestild handen ineengestrengeld het ritme van de kaseko ruist in haar bloed de stem van Lieve Hugo je tong in mijn neus je tong in mijn oor glimlacht tot schaterlach je draait me zo van links naar rechts de smaak van chocola kleurt in haar ogen de geur van old Spice weerkaatst in haar hart…

De klarinet strooit zijn gecomponeerde klanken, over bergen uit gestrekt als groene weide, waar leven verborgen is, in rivieren diep, door het heelal. Meezwenkend, op de vleugels van een adelaar, genietend van lucht en licht zwevend als een los gekomen ziel vrij van het aardse bestaan. De vertrouwde melodie, adagio met lichte en donk,re…

als de dood dichtbij komt en liefde verder weg schuil ik, mijn vriend daar waar de schoonheid woont mijn hart een plek aangeeft waar kracht is terug te vinden brengt de muziek mij bij de bron ontroering bij het leven…

Deze morgen hoorde ik Schumans Fantasie Op. 73 pour hautbois et piano (voor hobo en piano) 'Jouéz hautbois, résonnéz musette' eindelijk verklaard: het was mijn veertiende december en wij stonden op de trappen van het Leids Station met onze scholen, een Kerstsamenzang…

tussen spoorbaan en brandweerkazerne daar stonden de wagens destijds de verblijfplaats van Tata Mirando en zijn zonen…

ik stemde de spaanse gitaar maar die liet zich niet stemmen, laat staan bespelen ik ben geboren om vals te zingen dan maar, en mensen weg te jagen, dat zal ik wel bereiken. ik open m'n mond: heel benauwd en begin te piepen, als een zieke vogel te moe om te vliegen en weer te verdwijnen, een clown toch nog, die een lach loskrijgt…

de pianotoetsen wit en zwart de handen glijden eroverheen strelen bedenkelijk het oppervlak of beuken, hameren er geweld uit we zitten als bevroren in de grote zaal. Na afloop groot applaus, de pinguin staat op en buigt voor het publiek, we lopen verward het gebouw uit, ik weet even niet links of rechts. Wat hebben we nu eigenlijk…

je gouden klanken ruisen spetteren raken het snakkend hart vol kristallijnen tranen glazen druppels op gouden webben trillend en wenend onmetelijke schoonheid engelenstemmen ijlen door blauwe nachten oneindig jubelend hemels onsterfelijk…

verbazingwekkend is de aantrekkingskracht van de muziek die ons allen ter wereld verbind die ons ritme in de war schopt, ons aan huis kluistert, ons doet beperken tot het hoognodige ons van onze slaap beroofd om broederlijk te genieten van de muzikale schoonheden in grote getale en genres waarmee de top2000 ons heeft betoverd ~*~…

je loopt swingend de trap op de tredes zijn pianotoetsen steeds hoger klinken de tonen je nadert steeds dichter de wolken je staat alleen even stil bij het omdraaien van de partituur (van de bladzijden tegen de muur). (een viool in je hoofd, een bas in je brom een triangel om je navel, een gitaar in je hart) dichter in dit leven…

de klanken van het lied “Mary did you know” ze weten me te raken tot in het diepste van mijn ziel de stemmen van Kenny Rogers en Wyonna Judd ze bekoren me Maria wist dat je toen je het gezicht van jouw baby kuste je het gezicht van God hebt gekust ontroerd denk ik bij mezelve is niet elk kindje een kind van God omdat God liefde…

Ene troubadour Ook wel liedjeszanger Rondtrekkende door stad en land Heerlijk spelend en zingend Op de wereld. Overal Speelt de muzikant Op zijn gitaar. Begeleidt Zijn songs. Zijn heerlijke liedjes. Chansonnier. Een Argentijn In zeer muzikale trant *Gezien en gehoord op de Piazzala Michelangelo te Florence (Italië)…

je laat je gitaar huilen je laat je snaren dansen je stem zingt emoties vanuit je hart klanken puur rauw wonder zacht jij gitarist jij en jouw fado en ik geniet met gesloten ogen…

Om ooit een dag nog verder te dromen dan dit, dat wat? ik ooit had kunnen bedenken om iets te kunnen schrijven, iets meer dan ik ooit had kunnen hopen, is de droom die je vertelt om maar door te gaan in geheimzinnig symbolisch verborgen woorden te geloven. jongen zij kunnen je maken jongen zij kunnen je slopen, waar de waarheid is…

genoeg geschreven over de reserve-tijd waarin het allemaal nog moet gebeuren alsof die voor de eeuwigheid de beste indruk achterlaat zo heb ik je nog niet verteld over de b-kant van mijn leven die soms veel mooier blijkt, het grijsgedraaide lied meer naar de achtergrond verdwenen misschien was er niet mee te scoren allesbehalve spectaculair…