Alle inzendingen over 4 mei

in de schaduw van de dood voelt mijn aardse hoofd verwonderlijk licht de haast vliegt door de straten boven valt de tijd roerloos stil in de schaduw van je handen op mijn aardse vederlichte hoofd rust mijn naam in het ritme van een diep verlangen aangeraakt te zijn…

Je hoopt iets je weet niet precies wat iets van je geliefde horen, je kind, iets fijns, een opgewekte stem van hen je hoopt niet eens op zonneschijn, denk je nee. ..miezer mag allemaal zij zouden daardoor heen stralen en als dat uitblijft of voor jou niet gauw genoeg verbaas je je dat je nog steeds blij al weet je niet zo hoe. In het…

Vleesgeworden lentekriebel springt en dartelt het lam Een schattig schaapje nog een half jaar tot de slacht Een schaap bekijkt het herfstig blatend Haar zomer is voorbij Haar winter komt eraan Het is volgend jaar weer te lammeren…

Mijn handen van nu raken het bed waarin ik je nichtje te slapen leg. Het bed waarin mijn handen van toen ook jou wel duizend keer hebben neergelegd. Mijn handen van nu herinneren zich het breken van die ogen die slapen moeten. Gretige ogen, vol energie die het leven begroeten. Mijn handen van nu raken haar voorzichtig aan. Ogen open, blije…

Door deze ogen bezien is in het windloze oog toch niets zonder beweging, zonlicht warmt het water, dat opstijgt, onzichtbaar uitdijdt door de lucht te vullen. Mijn adem wordt bevochtigd en beroert de wilde woorden, spelend als dolfijnen voor de boeg. Hun spel spreekt mij aan, vertelt van hun reis, hun verleden in het donker van jonge…

De worm die ging maar weer op stap want lustte wel een lek'kre hap en dacht ik ga eens daar, waar al die mensen heengaan en ging er langzaam achteraan toen hij er eind'lijk aankwam, stonden zij in een hele lange rij hij dacht, dat is echt niets voor mij! En ging gewoon ergens onder door en volgde toen een schoenenspoor het duurde wel heel…

Door jou voel ik mij thuis in mezelf … een 4 Sterrenhotel.…

de oudere koorddanseres die na een vrije val uiteindelijk ontdekte dat dansen zonder koord eigenlijk wel leuker is…

tussen woorden regels zinnen ligt de ruimte voor stilte tussen coupletten bij het zingen ligt de stilte een moment te zijn ze is van niemand niet te bedwingen ze is ze is als het nu in de tijd tussen straks en zo-even ze is niet te vangen een blik in het oog tussen wat je ziet en zag altijd ergens aanwezig altijd onderweg soms nagejaagd…

eerst is er de verwachting gevoed door schoonheid: de gerijpte vrucht van een idee daarna bij ontwakend licht raakt men op een werkelijkheid gericht…

kruidjes-roer-me-niet bitter zilt zoet zuur en zout smaken van de taal de wind wiegt de taal gedragen door het water helder als een droom de woordkarigen buigen als waterwilgen zacht maar immer taai de naakte waarheid met vrijwel niets om het lijf klopt ongenood aan…

Oude man met hond aan riem, en riem rond mond Ik vroeg, waarom die riem rond mond? omdat hij sterk trekt, soms mijn hond We kunnen honden danken, zei ik: Ze laten ons lopen Hij zei: We kunnen veel bedenken waarvoor we ze zouden danken Gisteren was hij jarig, negen geworden Moeder zwaan en donzigs dichtbij Vier halsjes staken plots…

Het openduwen van het paradijs brengt verwarring met zich mee: is het nu maansikkel 3 of 4? Moet ik door dat hol? Met een stenen omheining heel laag, tot onder de knie gemaakt om er in te trappen. Wil niet falen dus volg blindelings de prikkel. Waarschijnlijk kan ik links wel ergens lucht happen.…

Meestal tussen 10 en 4 maar communiceren socialiseren wat af!! Veelal de helft van de arbeidstijd de tijd van de baas onder het motto "Even geen Egbert" "Even niet Douwe"! Wel een moment voor mezelf en gelegenheid tot gesprek Vele gelegenheden vele gesprekken teveel momenten!…

Sterk verlangen wordt beloond in de maand mei. Voorbij de winterkoude ontluikt de bloem uit menig knop en wordt het jonge dierenleven met veel sympathie door de wereld ontvangen.…

Ze klauteren en klimmen hun benen en armen zelden stil Zoeken zich het hoogste punt, de top waar zon hen kan verwarmen hun makker, kameraad bij deze klim-en klauterpartij meestal te aanschouwen in de maand van mei... Ze klimmen en klauteren een schouwspel.... in m'n achtertuin dat ik nimmer missen wil.…

Het overlegcomité kwam gisteren weer samen welke versoepelingen vanaf mei zouden mogelijk zijn met ziekenhuisopnames en IC-bedden in een dalende lijn... iets wat wij met ons verstand wel kunnen beamen maar mensen snakken naar vrijheid en zijn uitgeblust alleen het virus reist wereldwijd, en kent geen rust…

Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

Die als een vinger Het land insteekt, Met voor de kust Dat eilandje ingericht Als strafgevangenis Voor hen die van alles Misdeden, Die de rest van hun leven Hier vastzitten zonder Ook maar een schijn Van kans om te ontsnappen, Terwijl de vis Voor de kust In vrijheid rondzwemt…

Bedankt dat we als Kinderen in Uw tuin Mochten spelen, Zoals onze kinderen In onze tuin mogen spelen, Voor altijd geborgen In alles dragende liefde…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

Mijn neef Alfred is naar Irak uitgezonden voor de lieve vrede voor het vaderland en gewoon voor zijn werk!…

stil zwijgend nestelt zich in het gezonde de mutant van leven ongezien nog zonder controle zwelt onderhuids woekerend de dood telkens weer wakkert zij besef dat tijdelijk toch uiteindelijk wij zijn steeds opnieuw drijft zij mensen in de achtbaan van vrees en hoop voortdurend nog strijden en lijden wij tegen en aan verlies…

eerst nog trok zij zich stiekem terug om zekerheid stilletje voor zichzelf het plastic van het pakket openend dat de toekomst voorspellen moet zou ze het zijn en zou het er wezen het wachten duurt monsterlijk lang minuten zijn eerder dagen dan uren haar adem ingehouden stokt de tijd als hoop en verwachting wakkeren in wat de boodschap haar…

In jou heb ik mij verloren, mijn hart met alle toebehoren. In jou zie ik de toekomst gloren, die zich door storm, regen en wind niet laat storen. Met jou wil ik tussen de sterren zweven, over sneeuw witte stranden gaan. Met jou wil ik opnieuw weer leven, op de hoogste bergtoppen staan. Ik wil met jou huilen, ik wil met jou lachen.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

Doch de regels 2 en 4, worden overgenomen naar het volgende kwatrijn dat daar op volgt, maar dan in de regels 1 en 3. Zo gaat dit door tot de laatste strofe. Daar komen dan de regels 1 en 3 uit het eerste kwatrijn terug in de regels 2 en 4. Regel 1 van de eerste strofe mag iets afwijken in regel 4 van de laatste strofe.…

recht door zee is best een nuance is verschansen wat humor verpest…

Gij zijt me als 't zonnetje in de mei, Zo lieflijk, rein en goed, Dat bloemen strooit in bos en wei, En vogels zingen doet; Toch schildren zon en lentedag U trouwe liefde niet, Mijn engel met uw zoeten lach, Mijn leven en mijn lied!…

‘k Zat bij 'nen boom te lezen, al in mijnen brevier, de zunne kwam gerezen, gelijk een kole vier, de blijde vogels dronken de dreupels van de Mei, de morgenperelen blonken en brandden in de wei lijk vier: 'k Zat bij 'nen boom te lezen al in mijnen brevier.…