Wormen 4

De worm die ging maar weer op stap
want lustte wel een lek'kre hap
en dacht ik ga eens daar,
waar al die mensen heengaan
en ging er langzaam achteraan
toen hij er eind'lijk aankwam,
stonden zij in een hele lange rij
hij dacht, dat is echt niets voor mij!
En ging gewoon ergens onder door
en volgde toen een schoenenspoor
het duurde wel heel erg lang
maar hij was dapper en niet bang
en had nu de plek gevonden
waar heel veel mensen stonden
hij zag wat dieren die hingen zomaar aan een tak
die voelden zich best op hun gemak
ze sprongen, speelden
en een paar die zich zomaar verveelden

Daar keken dus de mensen naar!
Hij was daarmee heel gauw klaar
hij kroop verder op het grint
naast een heel klein kind
zijn maag deed wormenhonger zeer
en daar lag juist een afgekloven peer
net iets voor mij dacht hij heel blij
en rolde zich er om
Wat dom te denken
dat de mensen hier kwamen om te eten
nee, om 't dier-zijn niet te gaan vergeten
hoe ze hangen, vangen, liggen met tiggen,
vechten, hechten, slapen, kapen
ze zich aan hun kleintjes te vergapen
kijkend in een hok
of in een tuin met hek, met gaas tot in de nok.

Hier is steeds
wel iets te eten over voor mij
dacht hij,
want ik ben ook een dier als zij
Ik zal hier blijven en er wonen
wel verstoppen soms, mij niet tonen
want ook veel vogels zijn hier
maar ook overal een kier of gat of pad
om te ontsnappen
en ik blijf lekker happen
wie weet is hier het wormenwijf
en die babywormpjes wil een stuk of vijf.

humor

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 131