1687 resultaten.
Schoenen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 119 Schoenen
Plotseling merkte hij dat
hij naast zijn schoenen liep:
dat zijn stap nieuwe werelden schiep.
Ineens merkte hij dat zijn gehoor
doordrong door de dikste muur,
werd het verheven tot tweede natuur.
Plotseling stond hij op een berg,
werd daarvoor rijkelijk beloond;
door de critici weer weggehoond.…
De zeisenman
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 586 in het gemeentelijk groen
pal voor m'n huis
leunt magere Hein
op zijn zeis
in het zwart met capuchon
ik vrees dat
hij mij moet hebben
sluit ramen en luiken
volgende dag
leunt hij 'n meter verderop
de spanning wordt onhoudbaar
ik stap op hem af
trek aan z'n jas
en schreeuw
'wat moet je van me sukkelaar'
het bleke gezicht…
Muren van vergetelheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 73 sta ik dan, vertaal de beelden
in de spiegels voor een venster
waarin ik de jaarlijkse gestrooide
bloesem vang, de herinneringen
verdorren niet, door het leven
niet verrekend, effenen ze hun
voorgenomen spoor, al dan niet
opgetekend door de wissel van
het lot, spot met de wetten van
de tijd, al is die krap gemeten
in een volgende stap…
Ouder...
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.106 Laat mij voelend kijken
naar elke stap die je zal gaan.
Laat mij zien, spreken, voelen, horen
nu mijn ogen, mijn mond, mijn handen
nog tot mijn jeugd behoren,
want later... later
zijn het niet meer onze oude lijven die bekoren
maar slechts het wetend zwijgen
in ons samen zijn...…
Fragmenten uit bewegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 zet mijn voeten in balans
wil zelfverzekerd
lopen naar de overkant
fixeer het vaste punt
de eerste stap
is glijdend staan
los van staal
kan ik mij
niet laten gaan
voel het fenomeen
word één met tijd en ruimte
rol in rust volmaakt een lus
zij hebben
de loop gezien
fragmenten uit bewegen
maar niemand heeft mij
die volmaakte…
vrienden
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 2.759 Samen op stap gaan
met van geluk zowel een lach als een traan.
Je vrienden zullen altijd voor je klaar staan
En zullen zelfs voor je door het vuur gaan.
Vrienden heb je nodig
ze zijn nooit overbodig.…
Moeders
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 2.037 Bij elke
belofte
en volgende
stap…
De hoogste diepte
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 269 als van zelve
kom ik dichterbij
zonder voorbedachte rade
ben ook arm aan woorden
als ik in stilte nader
zonder een stap te zetten
voel ik me zo
alsmaar meer aan je zij
het is je ziel die ik ervaar
oprecht naar buiten gericht
kwetsbaar, zwak in het aardse
maar krachtig tussen jou en mij
een tederheid
wonderlijk van gewicht…
Laatste halte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 166 deze beklemmende stilte duldt geen bries
over dit gelaat van het onaantastbare
het struikgewas als gefronste wenkbrauw
tegen de oplichtende schaduwen
elke stap op dit karpet is een aanranding
van de ijle wintermaagd
ze is op weg naar de hemel
over ons heen glijdt het oordeel
door de wolken schemert de roep
'dit is de laatste halte'…
Het land van de vertelling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Ga verder dan hier
Ga grenzen voorbij
En ontdek iedere stap
Weer een nieuwe waarheid
Die je verder brengen kan
In het begrijpen van het
Raadsel dat jouw leven heet
Ga ook voorbij het verste punt
Dat je van hieruit nog kunt zien -
Want daarachter ligt het land
Van de vertelling, verhaal dat
Je verteld wordt als een wonderlijk…
Of nee en amen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 30 ik zag het
lichtspel
van de zon
in de laag
hangende
wolken als
een heuse
trouwjapon
waar wind
de banen tule
bewoog en
af en toe
ondeugend
uiterst subtiel
de petticoat
oplichtte
zij liep op het
bedauwde pad
met sterke stap
en zeker van
haar zaak
pas toen miste
ik haar
wederhelft
die nog in
tweestrijd was
of hij ja dan…
Opplakdeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 werkelijkheid te verstaan
Door de waarheid te zoeken,
De waanzin los te laten,
Te eindigen met een kristalhelder
Licht dat deze dag beschijnt -
En door de mist in dit
Doorleefde hoofd neem
Ik onverwacht de voordeur
Uit het verleden waar dat
Me zo eigen was, maar door
De mist grotendeels onzichtbaar
Geworden, en met een verlicht hart
Stap…
Hert
gedicht
2.0 met 2 stemmen 2.840 Voel mijn benen zich verdunnen en draaien
onmiddellijk volgen mijn armen het groeien van hoefjes
ik stap uit mijn jurk en mijn hemd inmiddels te groot en
voel mijn vacht in de wind
mijn oren richten zich zetten uit en ik
luister naar het kletteren van borden ver in de keuken
het waaien van gras
ik hoef inmiddels niets meer.…
Eens was ik pelgrim
hartenkreet
1.0 met 25 stemmen 133 een pelgrim met een boodschap
van opbeurende troost en liefde
in een klankvolle symfonie gevat
als een sprankelend lied
dat ik zong alleen voor hem
die ik zo liefhad
de klanken klonken zoet en sereen
hij proefde het als bitter water
die zijn vergetelheid onderdompelde
zijn dorst naar realiteit niet lessen kon
mijn tocht was zwaar, elke stap…
Trouw...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 43 Ik heb hem zo nodig,
elke stap die ik doe, is met hem.
Hij blijft steeds geduldig, niet overbodig.
Mijn handen en voeten, die dank ik aan hem.
Toch ga ik niet ver,
want op straat is gevaar,
Met gaten en kuilen,
voorzichtig dus maar.
Hij past zich wel aan,
bij al mijn gedachten.
En als ik denk: “ Ik val.”
Dan val ik, geheid.…
De Gouden Eeuw
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 165 Er wordt geschrapt in de geschiedenis:
“De Gouden Eeuw” heet voortaan “17e”,
omdat men denkt, dat tijdperk overziende,
dat die benaming het rechtvaardigst is.
Zolang er sprake is van helse oorden,
is ook "de hemel" echt te gek voor woorden.…
Vliegen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 760 Schrapend naar de laatste stappen tot
Zich overgeven aan een duizelingwekkend lot
Toen daar een adelaar van boven
Een duikeling maakte op de wind
Hij kon zijn ogen niet geloven
Die buitelende vrijheid als van een kind
Sierlijk gleden vleugels langs de stenen
En scheerden ijlings langs de wand
Hij voelde nieuwe kracht in beide benen
En nam de stap…
Eb en vloed
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.662 draag ik mee
Op mijn schouders
Naar de zee
Zonder tussenpozen
Zonder rust
Hoop ik daar verdriet te lozen
En dat de zee mijn leven sust
Zij zal een meter stijgen
Door het huilen dat ik doe
En ik zal mijn schouders strelen
En ik zal voelen: ik ben moe
Dan voel ik zeewind
Langs mijn wangen
En de zon schijnt op mijn rug
Eindelijk stap…
Valentijn…stiekem
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 7.173 Ik kan “vandaag” stiekem bekennen dat ik om je geef
Houden van, is de volgende stap waarnaar ik streef
Zul je er ooit achter komen wat ik voor je voel?
Een kaart, bonbons en bloemen, heiligen ze wel “het doel”?…
Ontsnapt uit de hemel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 732 Om de stap te zetten
Uit het heden daags bestaan.
De geest was verslapt,
haar wil was zwaar verlamd,
het lichaam voelde aan,
Alsof haar bloed was uitgedamd.
Het lot leek al bezegeld,
tot zij zich plots bedacht,
En haalde uit haar tenen,
het laatste beetje kracht.
Terug naar wie ze lief heeft
voor wie zij wil bestaan.…
De top
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 374 onvermoeibaar zwoeg ik voort
de weg is lang en zwaar
obstakels vliegen rond mijn oren
mijn hiel prikt in een blaar
elke rots en kei
versperren delen van mij
spreken me aan
ga heen, vandaan
ik verman me, stap door
volg verbeten het spoor
geef als het ware
mijn leven voor ’t hare
zij is onweerstaanbaar
en weet van geen wijken
maar…
Najaarsochtend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 617 Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren
De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap…
Gespuis
gedicht
3.0 met 16 stemmen 12.709 Maar met elke stap die ik zet vermorzel
ik diertjes die ik niet zie of herken.
Ik moet ook leven met Karel die wormen
de kop afbijt en Daan die spinnen minder
dan acht poten gunt en ik geef toe:
ik kluif het laatste stukje kip van bot.
Kan ik nog dieper vallen? Kan er niet
een kikker komen die ik dapper kus?…
staat
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.023 Alleen de hakken van m`n laarzen
tikken op de stenen
van een in donker gehulde straat
het is net bij iedere stap
in een licht dat af en toe verdwaalt
uit een lantaarnpaal
die daar waarschijnlijk al een tijdje staat
het lijkt dan net
of er een kinderkopjeskoor
zingt en praat
over eeuwen oude praatjesmakers
over boeken van groot vermaak…
Biodanza
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 116 Ik deel onze stap
Emotie in mijn woorden
Bekroning op een weg
Ergens voor te staan
Hij lucht zijn hart
Deelt het nieuwe leven
Een passend klein symbool
Raakt me heerlijk diep
Een fijne warme douche
Van alle mooie zielen
Er stroomt zoveel liefde
Vandaag gebeurt er veel
Klanken van de Beatles
Op de vloer verbonden
Ontmoetingen in de…
geen titel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 de verleiding het venster uit te stappen
is soms niet te bedwingen
zij bedwelmen mij, lokken
maar ik weet
dat wanneer die stap gezet
terugkomst naar het heden
onmogelijk is……
Schoonheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 706 Het leven is een feest
Waarin iedereen holt, rent sprint
We worden geboren zetten onze eerste stappen
Voor we het weten kunnen we geen stap meer zetten
Het eind is nabij
Het is een ander begin
Een leven zonder zorgen
In de nacht toont hij zich het mooist
Met de maan in mijn rug liep ik door de nacht
Geen huis wist dat ik het was
De bomen…
ijzerbijter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 ik stap naar binnen
in de donkernis
waar nacht
zijn laatste uren
niet meer had
verwacht
en nu hij woorden proeft
als zilt en zuur
het zoete liggen laat
vergaat de lust
een brief te schrijven
waar we blijven
duidt geen zin
het gaat
aan het begin van alles
tot deze nieuwe dag
wat in mij lag
ligt in jou
en kou steekt zwaar…
Die Dynamiek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 152 gelijk twee vlinders
die draadloos
om elkaar heen dansen
tot op de toppen
van hun kunnen
gelijk een tango
waarbij haar hart
tegen 't zijne bonst
nog voor de
eerste stap is gezet
gelijk een moeder
die haar kind zoogt
na het negen
lange manen binnenin
te hebben gedragen
gelijk die twee-eenheid
van het voelen
en het mogen zijn…
Bepaald
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 101 Hun rariteit zorgt dat ik mij verschuil,
een schaduw zoek en daarin vrijuit huil
om wat niet komt, de afstand en het pad
dat moeizaam gaat, met om de stap een kuil
en diep gewoel, de grip die ik niet had.…