De hoogste diepte
als van zelve
kom ik dichterbij
zonder voorbedachte rade
ben ook arm aan woorden
als ik in stilte nader
zonder een stap te zetten
voel ik me zo
alsmaar meer aan je zij
het is je ziel die ik ervaar
oprecht naar buiten gericht
kwetsbaar, zwak in het aardse
maar krachtig tussen jou en mij
een tederheid
wonderlijk van gewicht.
wie wil niet
in zo iets verblijven
ook al ben ik mens genoeg
om je schouder te raken
ogen kruisen kan volstaan
om juist het echte te bewaken
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 19 juni 2013
Geplaatst in de categorie: liefde
Mooi gedicht.
ziet men de diepte...
van elkaars ziel...
Mooi !