Alle inzendingen over morgen

Zo zwart is geen huis Dat ik er niet in kan wonen Mijn handen niet langs de muren kan strekken Zo wit is geen morgen Dat ik er niet in ontwaak Als in een bed Zo waak en woon ik in dit huis Dat tussen nacht en morgen staat En wandel op zenuwvelden En tast met mijn 10 vingernagels In elk gelaten lijf dat nadert Terwijl ik kuise woorden…

Elke morgen eet de boer een boterham met kaas. Zijn leven is een optelsom van rituelen, maar deze morgen niet. Hij loopt zich te vervelen, is een van zijn gevoelens niet de baas. Aan tafel kijkt hij door beslagen ruiten en ziet de koeien huilend op het land.…

de hoop dat het morgen winter wordt En mijn zorgen kunnen gaan slapen in een zorgeloos verwarmd thuis.…

'Ik wil een probleemloze morgen deze morgen, Griepje!' vat ik aan.…

vandaag vul ik mijn leegte met rood ik maak een cirkel en kleur hem rood vandaag heb ik zin in een rode leegte ze mag een kers zijn morgen vul ik mijn leegte met bruin ik maak een cirkel en kleur hem bruin morgen heb ik zin in een bruine leegte ze mag chocolade zijn volgende week vul ik mijn leegte niet ik maak een cirkel en laat hem wit…

moest ik heb haar 4 keer gezegd dat ik naar huis ging ik kreeg 4 keer een glimlach, daar sta ik morgen mee op…

naar meer, etmalen lang morgen, luttele uren van het heden zal ik zeker dieper inzicht ontwaren…

Het voelt fijn en erg geborgen, ontwaken hier elke morgen. Goedemorgen mooie nieuwe man, wat stráál je vol goede moed. Je warme blik, je lieve stem, ik hoor je zeggen: "dit is voorgoed"! Zó moet het zijn, daar gaan wíj voor zorgen, tevreden ontwaken élke morgen.…

morgen valt de zee achterstevoren drinkt eb vloed vaart zonder aankondiging de hemel los blijven we achter op het zand engelen zonder draad engelen zonder passe-partout andersdenkend morgen draait de wind zonder mededogen kapseist drijfhout niets grandioos voor de boeg blijven we achter op het zand met geschilde lijven dijen bezoedeld…

Tijd heeft zij mee, daar de dag van morgen zich naar de lijnen van de dagen die nog moeten komen, schikt Obsceen gedesillusioneerd raapt zij gevallen naaktheid in stukjes weer als scherven opnieuw bijeen Zij koestert de warmte van een haar nauw omringend licht dat haar blijft omgeven in de krochten van de nacht op weg naar nieuwe morgen…

de ruit beslaat niet meer elke keer als kou in windvlagen, scherp vertekenend langs muren schuurt een dweil ligt werkeloos in het geheugen en de tijd duurt voort… om een oog, om een tand daar hoort de rauwe weerzin van het lot alsnog de kreten, van een plot die meerdaags buiten oevers treedt vandaag gaat over morgen, morgen kijkt terug…

Ik heb geen zicht op de morgen. Ik ben telkens weer verbaasd. Elke dag heeft zijn eigen zorgen. Zolang de levensbron nog niet is uitgeraasd. Ik hou mij niet verborgen. Ik vind in dit leven zijn eigen plaats. Elke zonnestraal verbaast mij ook weer morgen. Wordt langs mijn profiel zielshartig teruggekaatst.…

Jij frunnikt aan je haar en mijmert: morgen ken ik het weer in opheldering.…

Een postpaard uit s'Gravenhage Heeft al duizenden brieven gedragen Maar toen hij hoorde dat hij morgen Een dreigbrief moest bezorgen Is hij briesend op hol geslagen…

leeg als een uitgeknepen spons lopen vol in de nachten, met angst, verdriet en pijn zit er niet op te wachten, hoe zal het morgen weer zijn ...mijn gedachten.…

stil de nacht van kil en donker waar het oog geen licht meer ziet dat je morgen niet weer binnen sloffen zult begrijp ik niet…

Telkens weer licht temidden van zorgen, telkens toch weer een nieuwe morgen; hoe machtig dit leven, ons zomaar gegeven, voor even.…

De laatste ronde klinkt stamgasten plakken aan krukken het is de hoogste tijd aftaaien wil niet lukken Morgen zijn zij alles vergeten gisteren bestaat niet meer…

mag het alvast morgen zijn zodat vandaag voorbij is geen pijn meer en vergeten wakker worden met de zon op mijn gezicht niet meer weten wat gisteren is gezegd…

De drinkschaal geeft passerende wolken weer en morgen misschien wel twaalf vale gieren speurend naar dood en eetbaar.…

De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan de akkers rusten tot de morgen ook deze dag werd plant en grond verzorgd gegeven noodzaak en volkomen.…

Klein wichtje met je ogen dicht je zou er bij willen zijn maar je bent er nog niet Nu je zo slaapt kan ik nog dromen van wat je morgen worden moet..... Nog maar even niet Later maar mooi meisje dat zoveel wezen moet…

De zon schuift Steeds maar achter wolken Wolken steeds maar Voor de zon Ik weet nog goed Hoe deze morgen Zonnig Wolkenloos begon…

Je geur ligt nog op mijn kussen Als je allang bent weggegaan Steeds opnieuw Parfum van verlangen En als ik geluk heb Ruik ik het morgen nog steeds…

dat er een morgen is ligt in de rede alles is tenslotte niet voor niets geschapen het heden is maar een punt in de tijd de toekomst heeft de toekomst de heilige opdracht is het verleden te sublimeren…

'Morgen' wordt veel te gauw 'gisteren' 'jong' verandert zo vlug in 'oud' 'toekomst' glijdt razendsnel naar 'verleden', daarom wil ik 'nu' niet missen..., voor geen goud!…

morgen leer ik beter kijken…

Ik kon niet slapen vannacht dromen vervaagden als een spiegel in de nacht verloor waar het om gaat en wat ik heb verraden onbereikbaar dichtbij voor een dag als morgen…

Groet alvoor je gaat zodat ik weet dat morgen bestaat waar jij en ik opnieuw ontmoeten elkaar weerzien om te groeten.…

Wat heerlijk Heer dat U zo straalt, elke morgen weer!…