binnen buiten
de ruit beslaat niet meer
elke keer als kou
in windvlagen, scherp vertekenend
langs muren schuurt
een dweil ligt werkeloos in het geheugen
en de tijd duurt voort… om een oog,
om een tand
daar hoort de rauwe weerzin van het lot
alsnog de kreten, van een plot
die meerdaags
buiten oevers treedt
vandaag gaat over morgen,
morgen kijkt terug
op de rug van jonge onschuld kruist
het zuchten
van een leugen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=binnenbui
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 23 mei 2014
Geplaatst in de categorie: emoties