Alle inzendingen over van noord naar zuid

Een vrouw belandt met auto In een sloot bij Simonshaven De lezer vraagt zich af 'Hoezo, Werd zij onwel, had zij dan dorst En wilde zij zich laven?' Schoon en amper twintig Op de voet gevolgd door raven Die niet weken, bumperklevend Tot zij plots gas gaven De lezer weet nu van de hoed Maar nog niet van de rand Hoe zij die dinsdagochtend…

na het vreugdevuur van de dood - het leven gaat er na de dood niet op vooruit - keert zij haar gezicht naar de barsten van alledag de flakkerende veelheid van het leven kiert tussen haar woorden door zij ziet en schrijft alles op haar woorden baden in welige zomergloed het licht in haar ogen werd niet gegund zij heeft gezien en geschreven…

Het fietssnelwegennet, een prachtidee! En helemaal als het wordt uitgebreid, want fietsen wegen net, qua duurzaamheid, iets minder dan de auto of OV. Maar zet hem wel op slot of je hebt pech, want zonder kabel is je fiets snel weg.…

Het is tijd om te vrezen voor demonen. Je denkt wat is er nu? Er is niets loos, Maar de feeën zijn weg en mannen komen, Die openen Pandora’s zwarte doos. De lange lijdensweg moet jij verduren Zoals je moeder en vader voor jou, En luchtkastelen zijn enkel hopen muren, Jij bent geen prinses, maar gewoon een vrouw. Al eeuwen staat het…

weke vraagtekens als ik door mijn weerschijn zie totdat de wereld weigert in eclipsen te ontstaan smal, eenzijdig en onheus echtheid weert me rechtstreeks uit dit zijn nochtans wezenlijk als wie ik ben als mens of vrouw of soms -als man trouw aan diens scheppingsdrang lichtvoetigheid verzwaart indien mijn tenen eigenheid ontkennen…

Moment van waarheid dat ik jou in alles help, jouw strijdmakker ben.…

Tegen klok van twaalf vecht je hard voor jouw leven met mij hand in hand.…

Jij bent mijn rivier, het water waarin ik baad, de stroom die ik volg.…

Met het dak eraf en ware blijheid in mij kan ik alles aan.…

Met startschot gemist ben je zo tien jaar verder dichter bij de dood.…

Het lezen van diepte In dit heelal Zit niet in de top Noch die in het dal De diepte zit in je val Daarna krabbel je op Met opgeheven hoofd vertel je Dat vuur in je ogen Nog niet is uitgedoofd…

Geroepen uit de aarde staan wij verbaasd: geen hond, geen horde, niemand. Opzien is ons bespaard. Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen wegen aanwezigheid. Daar komt een man aan lopen. Ontgaande, scherpe blik. Kijk, hij houdt een hand voor ogen: tuurt hij naar zijn werk? Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op,…

De Heer is mijn licht, mijn behoud Daarom ben ik voor niemand bang Want Hij beschermt mij levenslang Ik blijf aan Hem toevertrouwd. Ook al willen vijanden mij verslaan Dan hoef ik voor hen niet te vrezen Want God de Heer zal bij mij wezen Hij zal de boze voor mij weerstaan. Al drijven ze mij ook in het nauw Ik blijf vertrouwen op mijn Heer…

Vrij naar ~Als Moeder jarig is~ van Annie M.G. Schmidt Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen. Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket van dagen die wat extra aandacht vragen. Zo’n dierendag met een ontbijt op bed. Ach moederdag, wat valt er van te melden. Een dag in mei, maar dan met vorstverlet. Zij mag niets doen, die ongeschreven…

De Heer zal u steeds gadeslaan Van Hem mag u hulp verwachten Alle dagen en ook alle nachten Want Hij blijft met uw lot begaan. De Heer slaapt of sluimert niet Hij is als een schaduw aan uw zij En blijft u altijd heel dicht nabij In vreugde maar ook bij verdriet. De Heer wil altijd uw helper zijn. Hij die hemel en aarde voortbracht En aan…

Prijs de Heer, want Hij is goed Zijn liefde duurt in eeuwigheid Dat allen Hem eren, wijd en zijd Voor al het goede dat Hij doet. Prijs de Heer, Hij geeft ons kracht Laten we Hem loven met een lied Voor de zekerheid die Hij ons biedt Alles heeft Hij voor ons volbracht. Prijs de Heer, want Hij is onze God Hij zorgt voor ons, heel ons leven…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

steil naar beneden de daghap à la minute klaar terwijl je wacht…

Als rest van een herfstwolk residu van onvermoeibare nazomerreizen langs hemelgewelven die nutteloos zwerft door zilvergrijs zwerk zo ben ik, o luisterrijke illustere zon Uw aanraking heeft mijn damp nog niet vervluchtigd mij eenmakend met uw duisternis verdrijvend licht zo drijf ik door de advent heen van u gescheiden Indien…

de witte duif vliegt niet meer stille apostel van vrede liefde en hoop wacht vleugellam op een tak van de oude boom wie hoort de aanhoudende mantra’s van zijn droeve koeren hoort iemand de schreeuw verbijsterend jankend gehuil in vermoeide vleugelslag verlaat de vredesduif zijn oude boom zal iemand hem zien iemand hem horen…

Wij rijden met de trein naar 't Zuiden. De peppels vallen van ons weg, De molens en de meidoornheg, Die langs de spoorbaan is gelegen. En na een nacht van weinig slapen Snelt glanzende de eerste rij Cypressen aan ons oog voorbij, Gelijk een groep marathonlopers.…

rillend met een boa om mij heen geslagen druk ik mij in de vrieskoude tegen jou aan klappertandend stellen we ons voor dat het warm is maar zelfs de ijsberen zijn naar het Zuiden gegaan de vissen hoef je niet meer in de supermarkt te kopen ze liggen hier in ijsblokken keurig verpakt zullen we in het gras - waarvan het groen is verdwenen -…

_________________________________ Ooit voer men van het IJ door Zuiderzee Naar oost en zuid, langs Kaap de Goede Hoop Een half jaar in de baren, knoop na knoop En kust na kust, nam men wat vrouwen mee Doch 't ware doel dier eindeloze reis Was dat men 't volk bedient met goud en spijs...…

voorbij het vervaagde landschap richt ik mijn blik naar het zuiden terwijl dromen hun glans verliezen grauwe wolken razen door de lucht nemen de gedachten met zich mee het gevoel verbergt zich achter mij niet onzichtbaar, slechts beschermd te kwetsbaar voor de openheid deze weg voert naar oneindigheid ver van wat ik nu nog weten kan zelfs…

In het zuiden ligt een eiland een grote steenklomp maar eenmaal beklommen overzagen ogen een uitgestrekt woud bijna onttrokken aan het zicht door zijn dicht bladeren gordijn een lichtgevend wit zandstrand bedekt met rijen duinen donkerkleurige dennenbomen en honderden kleine kinderen gelukkig samen rennend op het zandstrand spelend…

weinig grenzen de pijn verdreef zij met een lach een schittering had zij in haar ogen haar liefde sierde elke dag Zomer schreef zij met vette letters in het dagboek van haar leven bloemen fleurden altijd haar huis door kind of vriend met liefde gegeven De winter met zijn te korte dagen verteerde zij niet zo goed zij had iets van het warme zuiden…

ik vroeg of je m ’n dromen wilde en je zei, ja ik wil wanneer de wind zuid is en ik alle woorden hoor wanneer niets wordt gedood wat jij bemint ik zal tot tien tellen en na honderd tot het heelal ik zal de zon over het water laten gaan, in lange bogen en over hen die wonen in jouw graf heen en weer, dieper en dieper tot…

Wie klaagt de wereld is te vol raad ik een enkeltje Zuid-Afrika te boeken waar ze kleintjes onze herkomst zoeken in een oude hyenadrol In de Gladysvale-grot vonden archeologen roerend in fossiele poep vijf homo helmeï haren nu hun scoop Nu worden wij opgewonden Schubben sprekend die van ons haar worden tweehonderdduizend jaar geschat bij…

als ik een zwaluw was negeerde ik seizoenen en vloog nu naar het zuiden om jou te kunnen zoenen helaas heb ik geen vleugels alleen wat schrijfgerief zo wordt het geen bezoekje maar enkel deze brief ik wens je alle goeds nu jij verjaart vandaag maar samen met de wensjes zend ik ook een vraag bewaar iets van de sfeer stop wat zon…

men zegt wel; laat geen dag, geen avond hetzelfde zijn zodat ijs verdampt en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden waar het niettemin een aantal graden koeler is zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen bedlegerige gedachten zie zwemmen op het liefdevol spiegelende oppervlak…