Alle inzendingen over zat

Zij zaten samen voor een gouden glas, vroeg in de ochtend, aan een koel terras. Zij dronken niet; tenzij elkanders ogen, met blikken die — zo bitter jong — niet logen, en spraken niet: de taal der liefde was hun vreemd of geen van beiden boeken las. Zij keken mijn kant uit en zagen niet hoe spot in mij worstelde met verdriet.…

Haar billen in een strakke broek beroerden mij door en door haar borsten in een badhanddoek daar waren geen woorden voor zij zat naast me in de hoek bij ons op het kantoor zij typte brieven ik hield boek de tijd trok een diep spoor in mijn zucht naar haar bezoek zingen wij ooit in koor want zij die ik zo naarstig zoek wordt mijn…

Toen ik uitgeput thuiskwam, zat geluk op me te wachten. In mijn eigen trouwe huis. Bij onze eigen open haard.…

een god zat in zijn eeuwig wachthuis hij zag de groezelige tranen hij hoorde het zanderig kreunen deze god zag al die beroering wel op de smalle weg een dijk tussen de meren de ijskoude zon boven langgerekte lichtpaarse wolken god’s blik was ingekeerder dan ooit…

Vooral ben ik het zat al dat geprakkeseer over de woorden, gedrukt, gesproken, die zozeer mijn leven hebben beheerst. Wat moet ik ermee, nu ik de tachtig ben gepasseerd? Kieper ik alles in het gele vat? Weliswaar met pijn in het hart?…

Op zomaar een dag zat ik zomaar op de fiets voor een onsje zomaar of een dozijn van iets Ik fietste langs een sombere file: lange gezichten in elke lange auto reden achter hun geliefde aan in een verdrietig laag tempo een sterk gevoel leefde bij me op en ik voelde me onsterfelijk: ik had de dood ingehaald!…

Ik zat er al zolang mee het was echt de hoogste tijd. Ik heb je gewoon verteld hoeveel ik om je geef. Hoe mijn hartje klopt voor jou hoezeer ik voor je leef. Je reageerde echter ijskoud op de woorden die ik sprak. Ik hoop dat je niet merkte hoe mijn hart in stukken brak.…

Ik heb geloofd in de kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik…

Jij voelde mijn verdriet jij huilde met mij mee zo zaten wij te janken wij samen met zijn twee. Ik had dat even nodig een steuntje in de rug ik zal dit lang onthouden ik vergeet dit niet zo vlug.…

ze spreekt niet nevelt zich in stilte haar ogen flitsen niet ze staan vast haar atelier is al vol Schubert’s Letzte Hoffnung zij legt klanken vast ragfijn in truffeltjes zat hij maar vast aan haar toonladders hij kon kijken naar haar handen naar de rode rozen op haar met verfspatten besmeurde jurk regenboogjurk van rode rozen…

Maar na vijf weken in een dekenkist begon er twijfel aan zijn hart te knagen en Hugo zat zich somber af te vragen of hij zich heel misschien niet had vergist.…

Zat knusjes onder de grond. Helemaal gerold in een keurige bol. met bovenaan zijn dikke kont. Maar toen een eekhoorn langskwam. Schoot hij "WIEPS" wakker. wat was hij bang. Die arme stakker. De mol was geschrokken. en riep:" LAAT ME ALLEEN". en kreeg (toevallig) de waterpokken. en toen ging hij heen.…

vanmiddag in de metro sprak een vrouw hem aan jasses hij werd stotterkip ontveerd met vel ze vroeg ken ik jou of ken jij mij waarvan ook al weer hij bezwoor haar ongekende schoonheid op station amstel stapte ze uit met ongeloof wat zat die meid nauw sluitend lekker in d'r vel…

Jeruzalem uit jouw schoot schuift een zoon waarna een land vol kinderen ik zuip me zat aan je zog je borsten barsten van vertroosting beken vrede vloeien mij aan de rijke vloed van vele volken zou ik niet buigen vol ontzag voor jouw tempel waar mijn vader woont…

Van lichtgeel naar feloranje tot pikzwart: er bestond geen gevolg voor jou die daar maar wat zat.…

ik zal altijd van jou blijven dromen omdat ik je nooit heb gehad en zo ja dan zou ik je nooit kunnen houden want er waren anderen zat jij had keus genoeg m'n schat we zullen nooit samenkomen ook als jij mij zou hebben gehad zou je mij toch hebben verlaten zodat we beiden blijvend met verlangen kunnen dromen over dat wat geen van ons nooit…

Trekkend aan zijn sigaar zat opa tegenover mij rustig na te denken tijdens een schaakpartij. Maar altijd kwam 't moment, dat hij begon te praten, zeggend: 'De één zou 't doen, de ander zou het laten'. Dan blies hij een rookgordijn, viel fel mijn stelling aan en zag ik steeds mijn kansen geheel in rook opgaan.…

Onthoofde liefde uit hoofde van het marketen van lijf en lendenen Zo zat ze daar virtueel gekaderd blikken priemend op de vijftig bites van haar blacklight torso Hoofd en onderbenen in de dimensie van de anonieme schaamte En hij greep in zijn tot economie verworden kruis Vraag en aanbod op en neer verkocht en log out…

het ging trapop ja en ik was snel vergeten zat daar nog beneden in de smalle gang al te lang om na te vragen wat aan mij zo anders was dat het hart voluit kon stromen zag mezelf in schaduwdromen huilen om wat van mij ging met vaag nog de herinnering dat ik blij was in die tijd blijk dat toch niet kwijt was haast daar in mijn verleden…

voor jou Lees dan wat ik met pen en wat papier jou hier toevertrouw Niet dat ik niet kon zeggen hoezeer ik om je geef Niet dat ik met dit schrijven een ander beeld hier geef Niet dat ik jou op momenten van puur geluk nooit aanbad Maar dat het op papier staat En je later terug kunt lezen Dat ik je heb geschreven Hoe diep het eigenlijk zat…

zat te filosoferen wat ware liefde is betekent het soms ook jezelf wegcijferen voor geliefden je naasten?…

Geert is de Majesteit behoorlijk zat Die linkse praatjes over eerlijk delen Daar moet ze ons met Kerst niet mee vervelen We hebben net champagne brunch gehad Duurzaamheid, milieu, rechtvaardig zijn; Daar vul je geen kalkoen mee, of konijn. Geert Wilders heeft opnieuw kritiek op de Kersttoespraak van Koningin Beatrix.…

jouw profiel zat in mijn handen probeerde met slijpen de vorm te ijken kon de diepte niet pakken pas door hakken kreeg jij meer reliëf heb je verwond met mijn bruutheid ook later bij het polijsten kon ik de verhouding niet krijgen de trekken zijn stuurs warme zachtheid ontbreekt mijn handen hebben jouw ziel niet doen ontvlammen…

We zaten in de kroeg met het breedbeeld aan en we hadden allemaal even tranen in onze ogen. Waarom wisten we niet precies, want wat is een Koningshuis ? In onze ogen niet zoveel, maar toch tranen en heimwee naar iemand die we missen.…

Een opkomende zon in Turkije die ik niet vergeet en nooit zal vergeten zoals we op die berg zaten en waren gaan zitten voor de zon opkwam wilden we zien Kees en ik En ik riep nog tegen hem: Nu zie je dat de aarde draait !!…

Toen ik eindelijk besloot te gaan genieten van de zomer bleek deze over datum dus nam ik me voor herfst bij de kladden te grijpen maar waar zaten die eigenlijk winter waaide aan mij voorbij daar 't leek of ik bevroren was gelijk 'n ijskristal nu hou ik mijn adem in onverhoopt wachtend tot lente haar entree doet…

Geen bijna Of welhaast Ik knokte En vocht door Bleef toch alleen Op het laatst Het is het waard Nu te waarderen Die slechte tijd En hoe het zat Het moest er zijn Om van te leren Zodat ik jou Naar waarde schat…

Maar als de persoon net overleden was, zaten de gordijnen tot aan het verlaten van het huis hermetisch gesloten!…

Toen ik het keukenraam opende om een spin uit te laten, het raam weer wilde sluiten, zat haar hoofd ertussen ongegeneerd naar binnen te kijken, niet willen wijken deinsde niet terug, integendeel, leek me persé erin te willen. Bij de voordeur heb ik er nog zo één een lange slungel van een naar voren leunende lavendel.…

ik zat aan het water in het gras de wereld lag open aan mijn blote voeten een schip voer voorbij het kleine leven stroomde met het water mee ik zag de populieren een poes miauwde ik zong een lied de wind streelde ons en de zon was warm ik las nog lang niet tussen de regels door…