Alle inzendingen over De ontmoeting

Twee werelden die elkaar ontmoeten samensmeltend in een eerste gesprek ogen die elkaar lieflijk begroeten voor liefde is geen plaatsgebrek Prachtige woorden komen samen in zinnen die elkaar spontaan strelen weg is de angst om je te schamen heerlijke oplettende lichaamsdelen Stemmen die praten over verlangen weerkaatsen een warm visioen…

Ik deel onze stap Emotie in mijn woorden Bekroning op een weg Ergens voor te staan Hij lucht zijn hart Deelt het nieuwe leven Een passend klein symbool Raakt me heerlijk diep Een fijne warme douche Van alle mooie zielen Er stroomt zoveel liefde Vandaag gebeurt er veel Klanken van de Beatles Op de vloer verbonden Ontmoetingen in de…

En niemand die u ontmoette liefkoosde u? Of als het een zij was liefkoosde zij, de zij niemand u, de hij niemand in jullie niemanddalletje? Nee, ook zij was een niemand.…

Je toevallig ontmoet, dat deed enorm goed Al wat ik nodig had was een grote portie moed. Bruisend,levendig en fijn blij Ja, je hoort echt wel bij mij. Waar heb ik dit aan te danken Samenhorigheid om van te janken. Zoet,ik wil je nimmer kwijt Ik kende voorheen voldoende spijt.…

dwalen, verdwalen in de avonduren wanneer de vuurbal zijn glans tekent op het zomerdak de mus ontmoeten die onstuimig kwelend haar kleintjes bewaakt waar de moederwarmte mijn eigen broosheid raakt rustend op mijn stiltebankje onder de bejaarde eik zo gestadig en vertrouwd bedenk ik de hoop draag ik gedachteliefdes dwalen, verdwalen…

tranen dacht je dat het niet meer kon maar komt ten slotte toch nog alles goed: een verlaten strand de horizon en het is de Liefste die je daar ontmoet…

Onze eerste ontmoeting is om nooit te vergeten. Jouw eerste aanraking om nooit meer te vergeten. Ik claim geen nostalgie maar ik zal je nooit vergeten. De eerste dag! Ons moment dat ligt in het verleden. De tafel in het restaurant is om nooit te vergeten. Onze blikken twinkelde om nooit meer te vergeten.…

Steeds ontmoet ik ongeboren mensen, die voor mijn tijd geboren werden. Ik praat met gestorven mensen, die na mijn tijd pas sterven gaan. Elke nacht opnieuw droom ik levens, die de onvermoede bronnen zijn, van mijn bestaan.…

Nooit meer op de bon, zeer persoonlijk door Nelis uitgeschreven nooit meer door Nelis een winkelwagentje aangeboden krijgen nooit meer die spontane ontmoetingen met Burgemeester Nelis nooit meer ondervragingen door Nelis over dit, dat, zus of zo nooit meer een berisping, op- of aanmerking, groet van Nelis!…

Kus me als de wind maak me nat met je regen voer me, voer me weg weg als, als met regen stromend ’t putje in en laat me vreemd, achter ontmoet me achter op een onbekende kruising bekoor me daar als vriend al is dat misschien niet misschien wel, verdiend leid me naar avontuur waar ’t uur geen toezeggingen doet en waar de stand van…

in mijn droom Kom ik jou tegen als levend persoon Het is net echt En luister naar wat je zegt Heerlijk die ontmoeting in mijn droom Ik herken je weer als moeders persoon Ja, mam dank je wel Jammer het is een schimmig spel Voor even was je weer bij mij Samen zij aan zij En voelde de warmte en jou liefde om mij heen Dat is iets wat…

Badend in duister Verlangend naar jou Drijf ik op de oceaan Verloren in het gemis Gedachtes raken bevangen Verleden, heden, toekomst Zink langzaam, Tot de bodem van het bestaan Een diepe slaap Vervult mijn wens Geest overstijgt Stroomt weg Naar een plek Waar ik jou ontmoet Waar zielen versmelten Het duister verdwijnt…

Wat beter is: Als beiden denkwerk doen ontmoeten ze elkaar halverwege en sparen ze tijd en energie om lang en intensief allerlei spelletjes uit te proberen in het bed van hun gedachten vooraleer doodvermoeid verstrengeld in elkaars dromen in te slapen.…

heb je weer ontmoet in video gaf jij met warmte en vol liefde weer je groet je ogen raakten ik proefde in herinnering je smaken het deed me goed maar miste je slankevingerhanden die tijdloos door mijn haren kamden de kerkklok waarvan het luiden was gestopt om uren voor ons op te sparen we hemelden zo godvergetenlang en landden…

Nooit zag ik zo veel wolkenluchten maan en zon werden vriend aan huis ieder raam geeft andere vruchten de hemel vergroot mijn thuis De rivier stemt tot nadenken de stroom van het leven is dicht bij het raam bedient mij op mijn wenken de keus van het raam is vrij Dit huis is als een kathedraal mijn oorsprong draag ik mee bezinning, ontmoeting…

glad rimpels wegverzekerd tot het graf ben ik gegrepen door iets dat vingers had dat groef in mijn gevoel totdat mijn hart zich over gaf ben ik gegaan voor ogen die vroegen zonder denken voor handen die reikten verder dan wat geld ja, ik ben mezelf uitgegaan om jou te zoeken jij was het die mij begroette met je open lach in ontmoeten…

de tijd loopt op voeten van lood de knagende pijn jou te moeten missen snijdt als ijzerdraad dwars door mijn ziel zie, de zon verrijst rood en omfloerst boven het lege landschap van mijn dromen waar ik jou hoop te ontmoeten daar ergens moet jij zijn jij bent aanwezig in iedere vezel van mijn gedachten daar krijg ik jou, als ik dat…

Ik als denker plas zittend en niet staand maar vooral voor het dichten en schrijven even een momentje voor mezelf mezelf ontspannen, legen, ontmoeten en als ik zit te plassen, te poepen, dan gaan mijn hersenen woorden roepen die woorden worden zinnen, verbanden tot gedichten, hartenkreten, verhalen dat komt dan vanzelf vanuit mijn brein…

ik heb de tijd laten vallen seconden versplinterden minuten scherfden glas uren doolden doelloos de ochtend liept met middag uit de pas de klok gedeukt herinnering gekreukt de grote wijzer holt door ons bestaan de kleine dolt ontmoetingen die ergens openstaan ik kies vandaag er is geen gisteren meer en morgen was de plaag…

Ik ontmoette je op internet je zat op een terras verdwaald Ik sprak je aan met tekens op mijn scherm Fel kraste je Fuck you, laat me alleen!…

een ontbrekend woord in het vers de onderbroken kus van een engel de niet verstuurde brief aan een liefde de losse eindjes van een mooi verhaal het ademloze talmen van het onvoltooide lied een rusteloos tasten naar een vergeten dag het vergeefse wachten in de maanloze nacht de gemiste ontmoeting op een verlaten perron een…

even verder dook het bekende blonde staartje op dat kittig wiebelde in een kleurige strop ik voelde me blij zoveel van jou en mij heel warm dichtbij ik lachte stil in de schaduw met een verliefd klein stukje zon waar jouw figuur in een flatteuze look de spiegelruit vroeg met een lach en glanzende ogen hoe zie ik eruit wij in ontmoeting…

Denk aan een rode roos die ik heb ontmoet, neem afscheid van gisteren, ook al ga ik nu voorgoed.…

je kleedde de mensen op de foto’s met hun gegevens uit het dossier hun sferen waren gebruikt een neerslag van ontmoetingen na een nerveuze hand jouw indrukken zijn gekleurd door antwoorden op vragen uit de intakelijst jij kent degene die ze schrijft nog onbevangen verwerf jij kennis en weeft een beeld van iemand van wie jij…

ik zag hoe jij verschoot even voorover boog in een klein moment van contact er sluierde al een lach in je blik die ik meteen vertaalde tot jij hebt het gefikst ik wist van jouw vluchtige ontmoetingen met leden van het kleine volk van weleer zij zijn eigenlijk nooit weggeweest hebben eeuwen in schaduwen van jaren geleefd…

Ik weet nog dat ik hem ontmoette en hij mij nogal stug groette maar al snel waren er de verhalen over vrouwen, verleden pijn die zijn geschiedenis vertaalden toen ik naast hem zat en hem verder bracht dan hij zijn wilde Wilde nachten verbeelde ik en luisterend naar fouten die ik nooit moest begaan waren we zestig jaar verder in dertig…

Ik droomde dat ik met haar in een duinpan lag en eerst haar handen begroef en toen haar voeten En toen ik haar geboeid en weerloos zag begroef ik ook mezelf om haar weer te ontmoeten De duinpan werd dieper dan de schoot der zee en het zand liep op tot hoge golven Ik dacht dat ze verdronk en ik dook mee en stervend hervond ik me diep ingedolven…

langs de paden staan er borden: “verboden op het gras te lopen” “verboden het gewas te slopen” men roept ook jagers tot de orde “verboden hier het wild te stropen” ach, men ontmoet hier hele horden van slaapverwekkende verdorden die die praatjes zomaar kopen ik stel mij daar tegen te weer en zo bega ik euveldaden daar nadert reeds de hermandad…

Hij fladdert kort en zweeft Door zijn grenzeloze huis Waar een populier zachtjes ruist En geheime antwoorden geeft Legt hij een direct verband De kruimels en de overvloed De geaarden die hij ontmoet Voor eens en altijd geland?…

warm huis van vlees een baarmoeder van rozerood als ik luister voorbij het ruisen van mijn bloed voorbij het bonzen van mijn hart hoor ik stilte, meer dan stil dan onhoorbaar geluid ruimte die me omsluit duisternis verlicht het oneindige universum daar is mijn plaats één met alles de bron van leven voorbij het leven daar is de ontmoeting…