Netgedichten

netgedicht (nr. 81.829):

Om nooit te vergeten

de dagen
zijn weer vol
met veel jou
ik zag in een flits
je gezicht in
herkenning bij
het omgaan
van de hoek

jij vleugde
onze geuren en
even verder
dook het
bekende blonde
staartje op dat
kittig wiebelde in
een kleurige strop

ik voelde me blij
zoveel van jou
en mij heel
warm dichtbij
ik lachte stil in
de schaduw met
een verliefd
klein stukje zon

waar jouw figuur
in een flatteuze
look de spiegelruit
vroeg met een lach
en glanzende ogen
hoe zie ik eruit
wij in ontmoeting
om nooit te vergeten