Alle inzendingen over zout

zee In de lucht volgen gedwee twee zwarte zeezwaluwen Jij bent niet meer of bent ver weg, van mij heen gedreven Met jou de helft van mijn leven Waarom nam de wind mij niet Nu sterven, is lichter dan verdriet Ik heb jou te lang gekend De oude scheepsbel blijft aan drijvend masthout ongeklonken Nu onze liefde is verdronken bijten de zoute…

Mijn ruis raast richting horizon waar de regenboog klaroenklanken kleurt het blazoen tekent nu nog de kim terwijl die andere einder verzuipt in dronken zinnen rest mij alleen nog de kater een blik op zeeen van gedachten danst door eb en vloed terwijl het zilte zout zwelgt in hoge golven smacht ik naar een…

ik versneed jou op wak hout streek sap en snippers langs ogen en lippen te koud na jouw grage storm ik vermaal jou in de vijzel van morgen vermengd met azijn, suiker, zout ik smeer jou onder de oksel het schroeit en wekt de klieren een rode roes in grijze kwabben het ontwent trager dan ik wens mijn tong smeult van gisteren je zit…

Je hebt er geen idee van wat ik allemaal moet slikken gele, witte of zelfs roze pillen maar het zijn vooral de dokterskritieken die me op mijn maag blijven liggen ik drinkt volgens de regel wel matig maar wat te regelmatig zoet en zout is uit de mode of wil je liever een trombose ja, zo praten ze, meneer als toemaatje krijg je heel…

Zwarte wolken bedekken de zon, Alle warmte wordt vervangen door kou en regen, Mezelf afvragend waar het precies begon, Kan ik er echt niet langer tegen, Ik zit met mijn handen voor mijn ogen, Te huilen als een weerloos kind, Terwijl ik bedenk dat ik mijn hart heb bedrogen, Luister ik naar de woeste wind, Met nog zoute tranen op mijn gezicht,…

Een duik in de golven in 't zout van de zee nemen mijn sores en van alles nu mee Zwemmen naar de einder geen begin en geen eind Terug naar de kust kom ik gerust overeind De zon gaat nu onder aan 't eind van de zee Schittert haar stralen mee in de zee 't woelige water van 't deinen nooit moe intrigeert mij oneindig word van…

De sluizen van je lippen spuien het schuim van het brakke zout waarin mijn angst promt teloorgaat. In een rivier van dromen doop ik mijn open ogen. Mijn hart smelt het ijs van zwartgevroren bloed. Over ons huivert een gloed, wij hebben elkaar gewonnen.…

Zout drupt langs het voorhoofd. Een geniepige kever wandelt door mijn gewrichten Knipt er de elastiekjes door. Doorzichtig als opgewreven glas Sta ik hier te vergaan Nooit was een kramp zo vredig.…

fluister ik, maar mijn woorden worden weggedragen door de wind Pijn die snijdt door merg en been Ze scheuren mijn hart aan stukken En voeren het aan de wolven Koude vingers raken mijn spiegelbeeld Ik haal uit met mijn vuist, sla mezelf aan stukken Maar de pijn is niet genoeg om de pijn te overschreeuwen Op de grond Bloed, zout…

Ik zout en ik zaaie Ik eg en ik ploeg Ik mest en ik maaie Ik zweet en ik zwoeg, Ik klets op de kluiten En glets op de moer. Ik ben van de buiten Ik ben van de boer! En hebben de zeisens Gezinderenzind De mallende meisens De wagens gepint; Dan zit ik te fluiten Van boven op 't voer: Ik ben van de buiten, Ik ben van de boer!…

het is weer feest op het rif ze doen het zonder vozen de poliepen zijn weer grif ei en zaad aan het lozen ter uitzaai van het koraal al spreekt men internationaal van uniek tropisch regenwoud in water koud of warm maar zout wij zien bewegende skeletten gedragen door eeuwige wetten poliepjes met algen in symbiose maken er kalk voor de krijtpose…

En zie, zonder liefde wordt ze oud, stijf haar hart, de lippen zout, die mooie mond met korsten, vellen, haar eens rijzende borsten! En ach, die ooit stralend ronde kuiten, nu van een oud orkest de sectie fluiten. Vrouwe, eens mijn muze van het licht, Zo is dit nu wel uw laatst gedicht.…

Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit: het zacht maken van stenen het vuur maken uit water het regen maken uit dorst ondertussen beet de kou mij was de zon een dag vol wespen was het brood zout of zoet en de nacht zwart naar behoren of wit van onwetendheid soms verwarde ik mij met mijn schaduw zoals men het woord met het woord…

Pinokkio hing houterig in de kramen Bomvol met allerhande souveniertjes Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes, Maar wat graag voor de kinderen meenamen We keken door getinte brillenglazen En knepen onze oogleden tot kiertjes Omdat het zout als bijterige miertjes Op onze arme oogbollen bleef azen Pisa vormde een schril contrast met…

het was op een zondagnamiddag deuren spraken niet, ramen lieten de zeewind met wapperend gelaat binnen, het zout aan de kozijnen zij las tegen het licht in, haar ogen weerkaatsten in de bladwijzer en haar rechterarm stak in het haar, ik omhelsde ze onder haar borsten fluisterde achter haar oor,- heerlijk om even aan het lelleke te proeven…

troosten kan ik slechts met woorden maar besef terdege dat zij de zee er niet van kan weerhouden oud zout in jouw wonden te legen de spiegel van de dag zo ogenschijnlijk alledaags legt de leegte bloot het scheurt het hart in stukken maakt van de pijn in de ogen gewag ziet helen alsmaar mislukken waar geen leven is, daar verschijnt…

neen, je hele lijf boetseer ik zo dat je volledig aan mijn mannelijke verwachtingen voldoet meer is er toch niet achter jouw façade ja, de duivelse macht die je eeuwig beboet hij is heerser over een onveilige haven hij heeft het vertrouwen, lang geleden, besmeurd met onuitwisbare pek opdat de dorst nimmer is te laven jouw zoute…

het bed verspreid op tafel stond een pot met soep de haverkoeken lagen op een bord en vet, geeloranje kaas en uien en augurken ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm aan tafel zitten bij de warmte van een vuur bekers vol met whisky kon ik drinken ik snijd het zware brood in dikke plakken en leg het op een plank met zoute…

Prei, selderij en marjolein gesneden ui en verse tijm poeder van paprika en van peper ook grote hamschijf met een dikke knook en als het nodig is.. voor de lekkerbek kleine stukjes gesneden gerookt vetspek gemalen kruidnagel, een beetje komijn ook zout en knoflook moet er zijn blokjes aardappel, blokjes peen oh, en rookworst moet er ook doorheen…

Het zout op onze lippen brandt, maar de piña-colada en ook de exotische vrouwen helpen ons de afgelopen dag te doen vergeten. Blindelings slingert mijn saxofoon zich uit zijn koffer in mijn armen en boort zijn hoofd in mijn mond: silver snake sings the blues!…

Wij zijn de overwonnenen op de zuiderstrook der lage landen langs de zee De zee was niet ons goed al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand van bitterheid Soms is een plant ons goed nog en dieren Ik meen daarmee buiten de paarden schepershonden van Mechelen of Groenendaal die na de schilders de roem van…

-------------------------------------- hel - fel, hard zilte - zout (van tranen, van de zee) tijgen – zich begeven…

Vannacht neemt de zee me mee op de golven Naar het eiland hier ver vandaan, in het schijnsel van de maan Brengen ze me naar jou om even, heel even Jou te kunnen kussen en te strelen Vannacht laat de zee me bij jou zijn Het zout op mijn lichaam, likkend zoek jij je weg Van mijn borsten tot aan mij yoni Jouw tong voelt als fluweel op mijn tepels…

weer de zee - aan alle dingen - anders kleuren de stukjes brood in nieuwe talen - terwijl ik weer niets verstaan heb van alles: jij pakt het bord ik de kopjes met thee en dit is het zuiverklare op ons dak woont een scholekster, steekt zijn snavel in de botervloot en smeert het zout in de hele taal…

Laat het sneeuwen in het hoofd nieuwe maagdelijkheid ontdekken voorbij blijft, het is geweest zout van tranen, het doet slakken wijken van het eeuwige pad Vliegend tapijtje met mot kijk er vormen zich gaten Men roept hosanna in den hoge verbindt zich met hemel en jawel met een stotterende hel Het is zoveel om te omschrijven Er past een…

ik drijf naar zoete wateren vanuit het verdorde land waar het aangeslagen meer nog steeds zout is gekleurd omringd met vergankelijk riet mijn tijd lijkt daar verbeurd de stroming zingt kussend zowel ter linker- als rechter zijde de strelende oeverkant fluistert zacht over het groen dat wacht in het verschiet kilte verliest een ondoorzichtig…

(voor Astrid Lindgren) Ook al verliep je jeugd niet zo soepel als je had verwacht, beperkten je ouders jou in veel van je vrijzinnigheden, gooiden ze gewetenloos zout in je kinderlijke wonden, lachten ze om je intense huilbuien, grepen ze de zweep wanneer je mistig iets verkeerd deed, bekten ze je af als je om snoep vroeg.…

woorden tot mij en ging met al dat ik aan liefde bezat Als in een visioen wist ik jou vlakbij een visioen dat zweefde tegen ‘t licht Daarna besefte ik, je bent ver van mij ook al voelde ik zopas even je gezicht Als in een droom zweefde jij voorbij een illusie, die erna onwerkelijk bleef Jij schonk een druppel liefde aan mij terwijl je zout…

Laten we het pad stil afwandelen, peper voldoende in lichtbruin, doorheen het zouten stokjes hek, komen we in onze zorgende moestuin. Dat hebben we mooi gedaan, dochterlief, creatief plezierig in quality tijd, vingers nog klevend van al de lijm, 'samen' is mij heel dierbaar toegewijd.…

er komen steeds weer rottige herinneringen van de plank getrokken welke als maaltijd in de vorm van vette soep uit een flauwe pan worden omgeroerd voordat de vlam eronder flink is aangewakkerd zodat het aanbrandt is het onverwerkt koken waar de chef-koks geen raad mee weten en er dan maar extra zout over strooien in de hoop dat de smaak wordt…