Het elfde gebod

Mijn ruis raast
richting horizon
waar de regenboog
klaroenklanken
kleurt

het blazoen tekent
nu nog de kim
terwijl die andere
einder verzuipt
in dronken zinnen
rest mij alleen
nog de kater

een blik op zeeen
van gedachten
danst door eb en vloed
terwijl het zilte
zout zwelgt in
hoge golven

smacht ik naar
een lekker stuk
die pijn en passie
bloed, zweet en tranen
kan laten leven
eer de wereld vergaat

ik verword al klaterend
zwoel tot een zinloos
ontluikend gedicht
op het zachte pad
der letters laaf ik
mij nu aan een
doodlopende weg

stilte leest mij
stil, heel stil

Schrijver: metha, 20 oktober 2005

methaoudshoornmsn.com

Het elfde gebod

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 448