Alle inzendingen over film

achter een minzaam masker en verfijnde gebaren smeken droeve ogen om ware liefde in gerijpte woorden aan het daglicht toevertrouwd…

Tien jaar later .... wiedend tussen het jong plantsoen, fleurend bij vers frisbronnend water, horen de telers boven ‘t groen ver hoefgetrappel en geratel. het span komt recht hun richting uit met aan zijn boord een jongedame : asblond van bles en blank van huid arriveert daarginds Jean’s erfgename. zij herkent goed de hypocrieten…

tegen de heuvel, dor en droog van maquis, grindzand en rotskeien, vecht zich een ezel traag omhoog langsheen de lege boerderijen de pendel uit een verre bron houdt zich soms koppig stil en star het water, klotsend uit de ton, smeert het geratel van de kar eens boven bij de laatste bocht hoort men de bultenaar ‘hòò ! halt !’ Jean veelt…

alles is een samenvatting regie koos knipte hele Nistelrooy er uit dit keer geen ene balaanname je zag hem wel lopen Cocu niet bleef onzichtbaar…

aan de Gracht der Prinsen in de Taveerne van Van Puffelen sprak ik eens per week de broze Boze Buurman aan de tap altijd over hetzelfde van dattum wie het met wie hadden gedaan aan de rol op gooise matrassen voor een baan op het celluloid van hem leerde ik dat acteurs zijn als ping-pong-balletjes er zijn er veel van snel wisselende…

het motto tegenwoordig van de vroegere sexbom Brigitte Bardot 'fransen eerst' is zeer pijnlijk ze voegt er namelijk in één ademtocht aan toe 'vroeger was alles beter' logisch dat die haantjes gallisch worden…

Beweging zit er niet in: het zijn stills uit een movie; meestal stom, soms met geluid, kreten van vogels bijvoorbeeld, zelden een stem. Ze komen terug, steeds vaker: Er komen er ook wel bij. Duizenden plaatjes in een o zo zwaartillend hoofd. Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ----------------------- uit: …

op zoek nemen we de plaatsen van bewoners, in verlaten huizen herstellen wat stuk is, slapen in hun bedden, nemen een bad eten resten uit koelkasten maken schoon, wassen kleren elke dag een andere woning onzichtbaar worden alleen nog maar elkaar zien zo scheppen wij bewoonde huizen wachten op het openen van het slot in de deur…

opnieuw na meer dan zestig jaar verdriet en tragiek op ooghoogte in beeld gebracht een heimelijk teder gebaar verdrinkt zichtbaar in nog steeds niet voor te stellen wreed gedrag Polanski’s kijk op eeuwig menselijk tekort en toch zo tijdgebonden onverdraaglijk wee in Warschau gesymboliseerd door het leven van pianist Wladek Szpilman overlevend…

Ik had gewaarschuwd moeten zijn De regisseur had het over beeldenrijkdom van leven ende dood en teksten als los zand waardoor structuren losgelaten een nieuwe werkelijkheid ontstond Ik viel in slaap, mijn laatste fort tegen ´Het Lied van het Hart´ met stromen bloed ondanks het knierpend achtergrondgeluid De Middeleeuwse kleren waren mooi…

Een rijpe vrouw Zij is mooi, elegant Haar ogen flirten Innemend charmant Ze schittert op het doek Laat menig hart kloppen Haar prachtige lichaam Doet de tijd even stoppen Een rijpe vrouw Zij is mooi, elegant Haar ogen lachen Een vrouw…zó markant……

Soms waan ik me in een film van Quentin Tarantino zwart, cynisch als "Pulp Fiction"... zo hard en vreemd, nét onwerkelijk genoeg zoekend, tastend langs donkere straten, mijn gevoel is van emoties verlaten; ik beland in een onbekende louche kroeg. Blikken doorboren mijn persoon Ik hoor honend gelach, niet wetend of het over mij gaat of…

Hij vlucht in een helse race voor vijanden; Koplampen bouwen muren wit loofhout Langs nachtzwarte wegen. Krampachtig klauwt Het stuur zijn negatief in beide handen. Een teisterende luchtstroom schaaft poolkoud Langs zijn gezicht, waarin de ogen branden En gierend verschroeien de autobanden. Zijn wild bevel wordt blindelings vertrouwd. De…

Berlijn is enkel nog voer voor vuur Hitler snauwt met slinkende adem Naar de generaal die stamelt in de kraag Met de macht der gewoonte de arm strekt Voor een Sieg Heil die galmt in de bunker Een koortsig gewemel hangt daar rond De ondergang plant zich onderhuids voort Het volk verdient de galg De pletwals van rupsbanden Want de natuurwetten…

Spinnenangst ze wordt er alleen maar groter door vrees ik en ik hou niet van dat superman gedoe Geef mij de natuur: een regen van bloedzuigers tse tse vlieg en vraatzuchtige penisvisjes heerlijke docu's over duiken naar scheepswrakken met mensenetende witte haaien en over het wroeten in aarde of ik verlies me in een erbarmelijke vertaling…

serieuze veranderingen wachten ons met het klimaat de film " De dag na morgen " is het die daar over praat... het C.O.2 is de veroorzaker... kan men er iets tegen doen? opgeslokt door terreurbestrijding vergeten we het klimaat, van elk nieuw seizoen... Je wordt er echt niet vrolijk van en liever stop je het weg we zitten onze tijd…

het leven trok als film aan je voorbij in zwart en wit vervlogen kinderjaren de puberteit (een duister navelstaren) het witte doek gescheurd door averij de rolprent kleurde, maar de wilde haren wekten weldra lach en spotternij de eb werd nu het heersende getij het scherm zou nooit de diepgang openbaren je bent een vage figurant gebleven…

Tranentrekkers vullen de zaal met mensen die als haatobject zijn geprojecteerd op een wit doek vol met vlekken in de bioscoopzaal letten ze niet op je onschuld. Zeg vooral geen ‘boe’ of ‘bah’ maar laat het allemaal zijn gangetje gaan als de speler zijn been er dan toch weer afvalt maakt het niet uit, the show must go on.…

een boek een kaars een wijnglas de duisternis slaat toe een zuchtje oceaanwind niet moe ik reis door de ruimte trotseer alle gevaar mijn kleine zachte kustlicht brand maar kringlicht in de nacht krekel zing maar voor haal me door de nacht heen zo verglijden uren cirkel warme gloed is ‘t de wind die bomen ruisen doet kringlicht…

Temmink vs Goliath Het gevecht van de eeuw Elkaar doodschoppend Zonder zucht Zonder schreeuw Goliath vs Temmink De winnaar onbepaald Twee wilde gladiatoren Niemand treurt Niemand maalt Temmink vs Goliath Straffe Goliath wint Doch Temmink sterft niet Het publiek stemt Het publiek bemint…

De wind in bolle zeilen Varend over plankton De meute drinkt de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot…

Hij zat onschuldig in de dodencel een simpele ziel met een gave z'n genezende kracht bracht herstel hij doodde niet, hij was een brave. Hij was groot, sterk en zwart hij móest wel 'n moordenaar zijn door superieure bewakers gesard voelde de grote man zich klein. Al bleek hij onschuldig te zijn liet hij zijn executie doorgaan lijden onder…

Als de dood voor het lijden Slapen gaat, Laat je leven dan voor mij Een weg van straten vermijden. Verfilm mij met ernst En beloop mij, een weg, Weg van lijden…

dit wordt een droef gedicht over een film, die nooit verdwijnen zal en slechts bestemd voor een enkele toeschouwer krampachtig sluit ik mijn ogen met als enige resultaat een nog indringender beleven van deze fatale beelden keer op keer ga ik de confrontatie aan, de ene keer in gelatenheid, dan weer met gebalde vuisten van woede…

dit wordt een droef gedicht over een film, die nooit verdwijnen zal en slechts bestemd voor een enkele toeschouwer krampachtig sluit ik mijn ogen met als enige resultaat een nog indringender beleven van deze fatale beelden keer op keer ga ik de confrontatie aan, de ene keer in gelatenheid, dan weer met gebalde vuisten van woede…

Een plek waar je iemand anders kan zijn Een plek waar je ware liefde vind Een plek waar je wordt bemind Een plek, o zo fijn Hoge hoeden en pruiken Make-up en glitterjurken De goede en de schurken Een andere stem om te gebruiken Jezelf verliezen Opgaan in een personage Iemand anders zijn bagage Je hoeft nooit echt te kiezen Eeuwig…

Verlangen onbewust naar kwade machten drijft voort door vreemde nachten vol feeërieke landschappen met vreemde wezens getooid met wapens en magische tekens. Meren en bossen omranden torenhoge steden ontstaan in een lang vergeten grijs verleden met Aardmannen, Orcs en prachtige Elfen die eens leefden in deze oude gewelven. Tovenaars strijden…

Het papier groeit aan de muren bedoeld voor het doelloos turen Propaganda voor het dromende volk ontzetting doorboort me als een dolk Ik heb die films dus nooit verslonden voelde me nooit trend gebonden meepraten kon dus niet lag toch al niet in 't verschiet Of lag het aan te weinig geld? eerder teveel aan superheld…