Alle inzendingen over werk

In 't donkre schipje wroeten de paren, de vader en moeder het kind met kind de bruine wroeters die 't zand vervaren die drijven met water en wind. En waar zij komen werpen hun armen met klekkende schokken het zand omhoog: een vel om wat benen een maag en wat darmen een dof, gebroken en hooploos oog. In 't ruimpje als een dodenkot…

Doe maar langzaamaan zei de maan tegen de maandag Ze willen liever blijven, drijven met gesloten ogen op de stilte van vandaag…

Het meisje veegt en boent de vloeren binnen de school der hoge wetenschappen. Vol sissend sop glijden natte lappen om zich somtijds luidruchtig te roeren. De schoonmaakster wil haar gedachten voeren met diepe ernst én luchtige grappen: "Wat zou Onze Lieve Heer mij boodschappen? Laat de toekomst uitdagend op je loeren?" Voldaan blijft de…

Druk alle dagen net niet bezwijken doorgaan verantwoordelijkheden prestaties dankbaarheid trots mijn naam wordt genoemd doorgaan noodzaak raderen moeten draaien ze draaien snel dagen maanden jaren glippen voorbij doorgaan tot het moment dat het stopt persoonlijke spullen ingepakt kamer make over borrel toespraak geklap…

Zij dalen zwijgend in de don'kre grond, Met bleke lippen en verflensende ogen, Vervloekend de hardvochtig-valse logen, Die hen tot nacht doemt, als de morgenstond Met nieuwe glansen rijst, en schitt'rend-bont, Van zuiv're zonneschoonheid overtogen, Het land lacht in het licht, en uit den hoge Een zoele vrede nederzijgt in 't rond. Dan…

Vóór de personeelsavond al bleek dat de Turken liever niet in de kantine wilden eten. Het feest zelf begon met een toespraak van de voorzitter van de ondernemingsraad. Hij liet het niet bij woorden alleen. Als stoffelijk blijk van waardering overhandigde hij Meneer Carli een tegel met de tekst: 's Morgens voor de koffie niet zeuren. Natuurlijk…

Als één van de postbodes in Ons mooi Rivierdorp aan de Waal Werk ik reeds geruime tijd Sprekend van diverse jaren 'Postbode, mag ik je helpen'?, is 'n Uitspraak inmiddels gevleugeld Zijn passie en zijn fanatisme Wij bezorgen samen met plezier Vullen dan diverse bussen Bij alle soorten van weer echt fier Na zijn laatste Bus die dag…

ik zag je vingers trommelen herkende het ritme uit het lied ongeduld waar onopgelost nog regisseert wordt de schuldvraag vaak genegeerd blijft het spel de knikkers kleuren omdat de uitslag nooit overwinning zal geuren je nadert het slotakkoord en met een daverende klap is alles tot stilstand gebracht inzicht met spoed van het…

Ik schreef eens een gedicht en het gedicht stond op, deed een stap achteruit en bekeek mij - argwanend en hooghartig zoals alleen een gedicht kan kijken bekeek het gedicht zijn dichter. Vliegen zoemden, stofjes dansten, precies zoals ik geschreven had, en de deur ging open en op de drempel stond - maar dat had ik niet geschreven, dat…

Die 't Ambacht wel verstaat daar van hij leven moet, En die 't, niet wel alleen, maar wel en geerne doet, Beleeft het grootst geluk dat iemand kan begeren. Hij spoedt, en spoedt met vreugd, hij wint, en wint met ere. O aller staten staat, daar voordeel gaat met lust, En lof en dank met beid', en werken zelf is rust!…

Onz’ kerels hebben ‘t zaad gezaaid In Vlaamse grond. Maar voor dat d’oogst zal afgemaaid, Zo goudig blond, Behoeft een zorge zacht en sterk Van vrouwenhand, Die doet het edele wiedsterswerk Op ‘t Vlaamse land. Weet dat uw veld niet bloeiend wordt, Wanneer ge tegen ‘t werken mort. Een schone ziel, een grove schort, Die wiedsters zijn er veel…

De hese toonaard van haar 'ja meneer,' doet hem zijn brieven onbekookt bekorten. Wat ook aan zijn ethiek mag schorten, hij is gehuwd en stelt zich nog te weer. Haar zoele blik drijft spanning in zijn post. En 't brievenboek legt zij zó innig neer dat haar elektrisch haar hem zacht en teer het voorhoofd streelt en weerstand kost. Met droge…

Van steenkoollaag tot laag, langs schommelende kabels van het bijna niet meer weten, klim je langzaam door de jarenlange schacht die van de oorsprong naar het hoegenaamde einde leidt, uit ingestorte tunnels en kanalen, langs de breuklijn van het allerlaatste licht omhoog, bereikt ineengevouwen als een kreeft uiteindelijk de rand van het verlaten…

Heb je ooit van de tijd der Kabouters gehoord? Dat was toen een leventje - één in z'n soort! Bij voorbeeld: een knecht had aan 't werken een mier En deed niets dan luieren of nam zijn plezier: Dan kropen des nachts, Zo heel onverwachts, De dwergjes als mieren Door gaten en kieren, Krioelden En woelden En hipten en draafden En zwoegden en…

Het verlangen ernaar vertrekt van de gedachte dat werken vervreemdend is. Dat arbeid altijd een beetje dwangarbeid is. Mensen een zucht van verlichting slaken wanneer ze er eindelijk van verlost zijn, en zich samen met hun partner van ’s morgens tot ’s avonds, dicht bij elkaar, in huishoudelijke kwarweitjes. Deze genadige onderdompeling…

Subtitel: Alsnog bedankt Al jaren duw ik de tijd heel Ver van mij Logisch als die van jou heeft Stilgestaan Te snappen bij verlies van liefde En baan Sinds die tijd is teruggekeerd Ben ik blij Maar dat ik destijds ben uit- gerangeerd Was beslist geen goede zet Slechts verkeerd…

De mannetjes die hier wat werken doen alles maar op hun gemak, ze harken de paden en perken en scheren de sierheesters strak. Ze weten van elk van de zerken het nummer, de rij en het vak; ze zouden het zeker bemerken wanneer er een dode ontbrak. Dat zal ook wel nooit meer gebeuren. De mannetjes kennen hun plicht, het hek met de ijzeren…

De trotse paarden trekken het glimmend ijzer door den grond en doen met kluiten, mals en rond, de akker zich bedekken. Eén man staat aan de ploeg en één ziet, dat het recht gaan zal, en beiden hebben zij aan al hun aandacht niet genoeg. Dan komt het tot een draaien, de wijde zee van klei weer in. De paarden houden even in. De lange manen…

De was doen. De is deed. Is wassen wissen? Wissewassen. De is doen. De was deed. Het spel gespeeld. De was gedaan.…

Een stem roept dat ik zo dadelijk zal arriveren waar ik moet zijn. Enkele pendelaars staan al minutenlang in het deurgat. Anderen springen pas de laatste seconde recht. Het zegt vast iets over hun karakter. Weer zet de trein zich in gang. Een reclame voor een nieuw parfum flitst voorbij en even later zie ik de minder luxueuze achtertuintjes…

WOENSDAG 20 MEI 2020 Morgen komt de melkman het is dinsdag vandaag de dag om te strijken Gedachtenloos en plooi- baar maken beter passend in ruime kledingkasten Een liedtekst te maken op muziek van Johannes Sebastiaan Bach Lucht danst met gouden zonlicht op stof rond omhoog naar het plafond…

Winterochtend Kwart voor vijf aardedonker ontbijt kleren jas motor aan ruitenkrabben kwartier later klere end snelweg naar ns toch parkeerplek kaartje wachtkamer werkvolk intercity interstaatie halfuurtje utrecht zee es zes uur negenentwintig (ongeveer) gouda zeven uur dertien deo volente regen blaadjes gladde…

Mijn leven is een molen, En ik ben 't molenpaard. Mijn wapen is het scheermes, Mijn glorie is de baard. 't Is iedre dag het zelfde: Vroeg op is 't oud parool; Ik bak vaak zoete broodjes En ik verkoop veel kool. Ik kal met oude heren En scherts met jonge lui; Ik critiseer de preken En sla ook menig ui. Ik jaag op alle nieuwtjes En vent…

Dan, langzamerhand dronken wordend van pop, powezie en pils staat hij uit zijn stoel op zijn tikmasjiene duvelt op de grond; hij weet de rand van de taal bereikt voorzichtig naar een oude boekenkast schuifelend (soms wordt hij eeuwen stof) negeert hij het dode grijze oog bij een aantal tijdschriften en bundels blijft hij staan en probeert…

Maak toch o Heer dat de Zeeuwen dit keer tijdens mijn optreden hardop lachen en niet na een stilte van anderhalf uur verklappen dat zij in een deuk hebben gelegen. Maak ook o Heer dat zij daadwerkelijk overgaan tot de aanschaf van mijn liedbundels en LP's. Wij smeken U o Heer anders moeten wij ons hele leven naar zulke uithoeken van…

Hij spant Van kant tot overkant Al heen en al terug De brug.   Hij bindt En wint en overwint De wal en overwal Voor al. Hij bouwt, En iedereen betrouwt Al heen en al terug Zijn brug.…

Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Gelukkig is deze nooit gekomen, want in plaats van ik, zitten zij tussen de muren van angst opgesloten Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Alleen daar zij hun leugen lieten zegevieren want zij, hoe naïef, klommen in mijn sterk verminderd geheugen Overigens sterker dan dat van hen Zij weten dat…

De watergolfslag van ambities liet hem niet onberoerd In de weekenden reisde hij met modellen door het land Nog geen veertig kilo woog hij, altijd met vrouwen bezig Verzilverd, gediplomeerd, gefotografeerd keerde hij terug en liet dit andere gewicht inlijsten Uit al deze lijsten, verkreukeld & vernietigd, herken ik nog altijd mijn…

Dzing-rusch... De zonne bijt. Dzing-rusch... De pikke snijdt. Het koren gaat over, de snede gaat over. De kelen zijn heser en de oren zijn dover. Dzing-rusch... Alhier, alhier! Dzing-rusch... Een zeupe bier! De boer is een belover! Dzing-rusch... Mijn pikke schaardt. Dzing-rusch... Mijn vinger blaart. We druipen van 't zweet en de zonne…

jij bent mij dierbaar o,vriend van alle mensen ik zal je missen je woorden en mooie lach beter kon ik nooit... wensen!…