Alle inzendingen over Boek bekroond

gebald de knuist op het hart hebben zij hun goden vereerd zwerend in ganzenpas nu heerst er een benauwende sfeer op de plaats delict waar verraad echt manifest gaat worden bij de donkere borders van de hof van getsemane lichtte het oogwit van judas al zijn bekentenis op hij heeft zijn koning verraden aan de romeinen die hem bekroonden…

Die mensen doen vaak levenslang hun werk, dat door hun land bekroond wordt met een zerk.…

ik keer de dagen die voor ons lagen en draai de uren terug naar 't heden verwijt gedachten die toen vergleden dat zij de wens van vader niet zagen in groei te weten van jonge jaren waar met het klimmen de knikkers telden als toegangsgelden voor boomhuthelden in zwarte handen bekroond met blaren het fikkie stoken alras vergeten zal vuur…

Is nog meerdere talen machtig en hanteert ze prachtig Cultureel onderlegd, toch niet die neus in de wind Te onderdanig goedgelovig kind, erg gemind door de diertjes Want dezen zijn de oprechtheid zelve Veel te goed is half gek heeft ze nooit ofte nimmer geloofd Tot ze door afgunstige familieleden ontoerekeningsvatbaar werd bekroond Haar…

Boeken sterven niet. Boeken verouderen. Meesterwerken nooit. Schrijvers vallen om, of sterven in bedden. Boeken blijven, dood, gewoon, in oude kasten staan.…

Roos schreef ik, roos, roos, roos, en dacht: een boek zó vol met rozen is een boek over een tuin. Dat was boek twee. Daarna schreef ik een boek over de zee. --------------------------------------------- uit: 'Zeepziederij de Adelaar', 1994.…

Er was eens een boek wat wel het boek der boeken werd genoemd: De Bijbel mensen geloofden in dat boek en leefden ernaar Toen uitkwam dat het verzonnen was en een verzameling van opgetelde boekjes: De Bijbel bleven mensen het lezen en beleven vooral met kerst En dat blijft een mooie traditie voor christenen en seculieren Halleluja…

De boeken, die ik heb verzameld, zijn onsterfelijke schrijvers, die, hoewel ze zijn gestorven, nog in mijn kasten staan. De boeken, die ik innig liefheb, zijn vrije geesten, die, hoewel ze zijn vervlogen, mijn ziel blijven verrijken. Veel boeken, die me omringen, zijn heilig, als een heilig huis. Boeken, waarin ik vrij mag wonen.…

Waardering voor oude boeken, brengen weinig mensen op. Een oude Boekerij in Baarn, is opgehouden te bestaan. Gewichtheffers doen te sportief. Antiquaren heffen oude boeken. Boeken zijn te zwaar voor velen. Velen geven moedig op. Jammer, helaas en toch, heeft oude boeken lezen, nog lang niet afgedaan.…

Wespen die weleens een boek lezen Kevers die gedichten schrijven Wespen die weleens een gedicht schrijven Kevers die boeken lezen Wespen schrijf een gedicht kevers lees een boek…

Met ezelsoren en potlood gemaltraiteerd tot singulier maagdelijk witte pagina's Met het laatste restje plakband trots gerestaureerde omslag tot de met plastic omwonden en korting-sticker prijkende omslag De geur van oude inkt en lagen stof tot de gekunstelde geur van een met lijm doordrenkt cellofaantje…

boeken brengen rust rust roest vandaar de vlekken op vele boeken…

opgeruimd en uitgelezen staat het boek tussen andere boeken boek te wezen springt letter voor letter van achteren naar voren rechtgezet door de letterzetter rug aan rug staan ze zij aan zij moeilijk uit te zoeken welke verkiezen zij toch haar boven mij…

De boodschap is te hard gedachten te verward niet te weten niet te voelen realiteit vervangen door vergetelheid verdrinken in de roes van zware rode wijn alleen maar drijven onwetend blijven tot het verdringen begint te wringen met elke werkelijkheid…

ik kan mijzelf aan u niet onthouden soms schep ik een verduisterd einde opgaand in niets van al het zijnde een leegte bekroond met cum laude maar als ik dan zie hoe u zonder mij in barre koude moet leven pak ik het plankje met brie, smeer mij uit en door nederige liefde gedreven speel ik tevens op een valse kinderfluit ik amuseer…

Hoorbaar voor het luisterend oor Die dagelijks van haar zachte levenslied genoot Viel haar wit bekroonde bloemenhoofd Zachtjes op het spiegelende tafelblad Zichtbaar voor het oude oog Die uur na uur haar pracht doorzag Was de dood gestaag in haar bladeren omhoog gekropen Om haar sprankelende schoonheid langzaam te doen uitvagen Voelbaar…

Geef nooit het hele hart , want liefde zal nauwelijks iets waard zijn voor hartstochtelijke vrouwen, als alles zeker lijkt ; zij houden er niet van dat het van kus tot kus verbleekt ; alles wat lieflijk is, is maar een kort en dromerig genot. O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel.…

Je ziet me op het bankje, Op jóuw bankje, met papier en pen In de weer, vraagt wat ik aan het doen ben, Op jóuw vaste woon- en verblijfplaats, Ik zeg dat ik de stad, jóuw stad, In woorden vangen wil, in regels, In zinnen, in een vers - Je ontbloot je half vergane Tanden, en zegt, terwijl je kegel Mij omverblaast: Zoek niet verder, Je…

‘Is het dan een boek met liedjes en versjes?’ Toen ging hij triomfantelijk voor me staan, wees op het bezige bijtje en zei: ‘Het is een boek om bijen mee dood te slaan’…

Met één been in de toekomst De ander in het verleden De laatste pagina’s van het boek Verdwijnen met het heden De laatste bladzijde slaat om Met het boek is het gedaan Het afsluiten van het verleden Het is tijd om verder te gaan Het boek klapt dicht, een traan op je wang, herinneringen dringen zich aan je op maar dat duurt niet heel lang…

In oude boeken wachten schrijvers. Koester de kasten waarin ze wonen. Blijf oude boeken kopen. Vergeet hen niet.…

Hier, waar oude boeken wachten, op toekomstig leven. Boeken, waaruit dode schrijvers, spontaan weer op gaan staan. Temidden van boeken luister ik, naar Wolfgang Amadeus Mozart, die nooit is doodgegaan. Temidden van vervlogen eeuwen, verlangen boeken naar mensen.…

gisteren lag het nog verloren op de grond het iets te vroege blad nu sluimert het in de roman die ik aan het lezen ben en dwarrelt ruisloos mee van boek naar boek…

In dit ludieke boek Is de schrijfster dogmatisch op zoek. Ingewortelde seksetegenstelling Gaat op de helling. Een open boek. Alles went, Behalve "geen" vent.…

Zorge, zorge, bouw mijn huis, Timmer, timmer, timmer, Eerst uw kruis, dan uw huis... Ach, een huis voor immer. Zorge, zorge, weef het kleed dat de dagen spinnen. Eerst het leed, en dan het kleed. Ach een kleed van linnen. Zie, de nacht is zwoel en zwart. Sluit mijn ogen, zorge, Eerst uw ogen, dan uw hart... Heeft mijn hart geen morgen…

O er was veel te hooren op dien stond, Benee stapten kromme kabouters rond En haalden uit den grond hun oude boeken. Zij zijn het die des nachts de steenen zoeken Waar eens druïden spreuk en medicijn In griffelden tegen de hartepijn Van jonge helden. Ook nu was de slag Can 't houweel hoorbaar.…

Ik wist niet dat dit alles was zo mooi. Zo staat ook wel een meisje vol in bloei, De bruigom loopt om haar en streelt het haar, Zijn spitse ving’ren door haar gouden haar: En loopt nu onwetend heen en zoekt in spel Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel Een bloot beeld: onder ’t witte bedgordijn Glijden er blikken en een woordentrein.…

Wijs: Hoe lang zal ik bedroefde minnaar blijven. Wel daar ben ik recht pover afgekomen, Wat was die meid een sier en spijtig ding, Ja zij scheen zelf mijn dreigen niet te schromen. Omdat ik maar een kleinigheid beging, Heeft zij terstond een talhout opgenomen, ‘Acht gij mij dan, dus sprak zij, zo gering. Wel snode vent! ik voel mijn…

Wijs: Ach hoe lekker is het zoenen. A g n i e t. Kijk daar gaat die grootse jongen! Kaatjebuur! kijk over deur, 'k Heb mezelve daar bedwongen, Dat 's de kleinzeun van de Fleur. De oudjes leefden zo bedaardjes, Pieter is een schand op straat, Zie zijn hoed staat op drie haartjes, En hij kijkt als een soldaat. Misselijk zijn…

Wijs: 'k Ben een Amsterdams matroosje Ja de dag is weer aan 't dagen, 'k Hoor 't aan kraaien van de haan, 't Wordt mijn tijd om op te staan, En wat zou me in 't bed vertragen, 'k Ben gezond gelijk een vis. Kom mijn emmers krijg ik maar, Want ik wacht reeds Teunisvaêr, En het zou er anders stinken. - Zie mijn mellekemmers…