Alle inzendingen over Choco-ijs

De kans op een elfstedentocht verkeken Een windwak en het sneeuwgat op de Luts Dat komt door als dat ijsmeestersgepruts Dat steken, zagen, boren, prikken, breken Maar ik ga door, zo'n bord zegt me geen fluit Gevaarlijk ijs, dat maak ik zélf wel uit! Veel mensen gaan ondanks alle waarschuwingen toch het ijs op.…

Het kind met beide voeten gestrand vraagt naar ijs - glad - ijs. Zo vraagt ze naar de chemie van het simpele, gladde, volmaakte waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet. De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover. Een vis bloedt dood onder het ijs.…

Vandaag op de Jaap Edenbaan verlangde iedereen naar ijs. De wind woei en het leek wel min 12 maar het verlangen brandde. Alsjeblieft ijs kom en water ga niet onder de sneeuw liggen niksen, doe iets, bevries.…

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter Het land wordt met het schaatsvirus besmet En ijzers glunderen, ontdaan van vet De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter! En dan, gewoonlijk een paar dagen later Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…

als geblazen glas een baarmoeder van sneeuw en ijs warm en koud gelijk…

ik ben als één nachtje ijs ogenschijnlijk veilig, onzichtbaar gevaarlijk breekbaar…

schaatsen ging prima maar zakte toch door het ijs tijdens het klunen [senryu]…

Haar wollige muts vol krakende hersenen ijs scherpe schaatsen.…

Kleine wonderen Door ijs en sneeuw ontsproten Winter laat zich zien.…

Prinses Corona Gaat echt niet voor minder ijs Smaak naar kwaliteit…

De kat spiedt, aarzelt, waagt zich op het dunne ijs, jaagt op die meeuwen.…

IJs met nootjeskorst kraakt, smelt langzaam en geeft prettige nasmaak.…

De dag na mijn verjaring De dag van de hele dag zon De dag van de hele dag ijs Koud, dus warme wanten aan En onderkleding, dichte schoenen Extra sjaal en vooral muts Mutsen op het ijs Mijmeren aan de kant Even niets aan de hand Of toch verdrietig Nederland Want die Elfstedentocht Die blijft in de vriezer…

Het dooit vandaag De zon zoent wijkend ijs Leven keert terug na dagen van witte, trotse vorst waarin de tijd leek stil te staan, alles bij het oude bleef en vandaag weer even vroeger was Dooi doet leven maar klinkt als dood De vergankelijkheid van smeltend ijs…

sneeuwstorm witte woorden in jas verpakt ruzie op glad ijs verkoelt…

een volmaakt ovaal blinkend ijs sneeuw drie eenden pure harmonie…

IJs smelt. Water wordt geboren. Een druppel valt in de stilte. Oorverdovend. Plons!…

Winterkou brengt ijs Schaatsen uit het vet gehaald Holland op z'n mooist…

lichamelijk en verbaal Door alle ellende in het leven, door alle pijn en verdriet die je beleefde Is je hart bevroren je hebt een hart van ijs Maar ijs smelt door warmte, door liefde wat het krijgt Beetje bij beetje zal je hart ontdooien als je voldoende liefde krijgt Als je iemand toelaat dichtbij...…

Heel Holland dodijnt als hij schaverdijnt Op golven van vorm, talent en bravoure Vermeend loom gezwind over ijs glijden Zwierig een ganse natie verblijden Op winterspelen blinkt metaal vaak warm oranje Ze gaan dan ook ijzig snel in dito franje Sportbeleid gaat niet over het ijs van één nacht Slim investeren schept schaatsers van stavast…

Als je me voelt, ben ik ijs Tegen het ijs van je eenzaamheid. ----------------------------------------------- Uit: 'Ten Westen van Eden', 1998.…

Smelt het ijs, maak het warm. En is het ijs gesmolten, Geef me dan je schouder of je warme arm...…

laten we onder het dikke ijs van Antartica schuiven vanaf het Koningin Maud-gebergte onder kilometers ijs kijk je uit over diepe fjorden en een uitgestrekte eilandenarchipel je kunt er ook zeilen!…

ik wilde water kneden maar het heden liep langs mijn vingers weg met kou probeerde ik water maar het ijs bewoog al niet meer pas toen de vroegste ochtenddauw water minutieus deelde zag ik het zonneblauw begonnen handen aan het kleurpalet dat luchten weerkaatsten in rimpelen beweging maakten waar het leven langzaam minder…

gevangen in een kubus met muren van ijs bevroren bevroren verstijfd liggend alles horend verstild verstilde woede en verdriet geen woorden meer verstopt verstopt in die ijskubus wanhopig vechtend…

‘s Avonds werd het mij gezegd; 'het heeft niet zo mogen zijn' Ze heeft het verloren, het lange gevecht Een handjevol woorden met snoeiharde pijn Tranen komen zoals nooit tevoren Gedachten gaan uit naar m’n kleine meis Hoe kan ik dit anders bewoorden dan als bevroren ijs…

vaak als ik in de polder verblijf hoor ik in de verte de melodie van het ijs staande achter geel groene kragen zingt het glijden in de wissels van slagen gedragen komt die muziek dichterbij in een rij stoere gasten en meiden een kleurige sliert die lichtjes dansend de ijsvloer versiert met vrolijke lijnen en krullen nog is…

het nog niet zeker wist van dicht of half open het pijlkruid, dubbel bloemig en het snoekkruid begonnen al groenig uit te lopen je had hier moeten zijn want het ijs bewoog…

Verzwijg mijn bestaan diep in je ziel Schop de schenen van machteloosheid Mijn pijn grenzeloos gelijk aan liefde Dool maar door de paden van je daden Schaduw mijn zonnestralen in het duister Warme rust die in jouw stilte verdween Een oase van lust smeulend in mijn hart Troost je geweten met valse leugens Warmte kent geen randen met ijs…

brengt hen aan de top hun vertrouwen is hier de spil Kijk ze daar gaan over het ijs haar hand in de zijne gevouwen ze zijn samen gek en echt niet wijs òf... stevig gegrond in vertrouwen Ook leven is als een dans op het ijs met Armen die ons willen dragen verklaart men ons gek... we zijn echter wijs als we God als schaatspartner vragen…