Alle inzendingen over David Bowie OR popster OR Ziggy Stardust

Al blijft dus Edgar Davids uitgesloten, Hij zit in de selectie van Van Gaal, Want dat schijnt goed te zijn voor de moraal Van alle wel-actieve ploeggenoten. Maar waarom roept van Gaal in plaats van hem Dan Cruyff niet op ofwel Van Hanegem?…

Dus Edgar Davids krijgt twee komma zeven.…

Het rekenhuiswerk van zijn zoon van zes Is hersenbrekend zwaar voor David Beckham Nu domineert alsnog zijn blinde vlek hem: Als kind waarschijnlijk al niet bij de les Dus wie slecht rekent schopt het nimmer ver Die wordt ten hoogste voetbalmiljardair…

Gedenk toch Koning David en de zijnen Hij danste ook, maar niet met Filistijnen…

In weer en wind trotseert David de regen zonder enige bedekking op Piazza Della Signoria neergeslagen oogleden van passerende nonnen hunkeren zich te openen richting de hangstand potentie speelt een grote rol…

Zidane heeft van zijn benutte strafschop geen spijt, maar ziet wel dat zijn ploeggenootje David Beckham enorm lijdt.…

' signed: David Beckham" Van alle premiejagers scoorde ik 't meest Wanneer ik Beckhams Spice Boy was geweest…

naar 'a bigger splash' van David Hockney bij een foto die plons dat ben ik onherkenbaar dus lekker anoniem van de foto die jij nam kennen wij de hoed rand en 't negatief en dat willen wij graag zo houden…

Bowie mikte op het hoofd. Met let’s dance op de benen, maar nooit op het hart. Weinig was uit het leven gegrepen. Het herkenbare liet hij over aan anderen. Hij was geen handelaar in troost en tranen. Werkte niet op het sentiment. Toch raakte hij de juiste snaar, zonder ze te zoeken.…

door jaren heen op zoek naar daar waar 't goed is terug te keren steeds weer opnieuw maar met een andere blik zijn het seizoenen die verhalen kleuren? mijn zwervend hart verlangt ernaar als deze schilder eens de plek te vinden waar eindige verhalen worden prijsgegeven zodat mijn kleurend wereldbeeld daar naadloos in kan passen…

Daar zoeft een Cadillac door berg en dal Benzine slurpend langs de Grote Meren En dromedarismelk, gevoed aan beren Geraaskal in de Niagaraval Hoor ik daar tremolo's der groene specht Surrealistisch, dat de lente daar is En als de duvel zegt dat dat niet waar is Schenk mij dan klare wijn bij het gerecht Het teken aan de wand is aangebroken…

Door het gebruik van doping dient gevreesd Dat Davids' ster als voetballer zal doven, Tenzij wij Edgar op zijn woord geloven Dat hij zijn lijf als huis ziet van zijn geest. Toch heeft hij in zijn geestdrift ongedoopt Wel menig huis van anderen gesloopt.…

mijn kundige handen Ik, modelkapster met ouderwets mes Een weg banend door het kreupelbos Af en toe epilerend met een pincetje Je gaf geen kik, ik ging helemaal los Het werd een mooie kale bedoening Ook mannen mogen een bikinilijn Het eindresultaat werd ontroerend Hoe dapper verbeet je die trekkende pijn Je springt door het huis als een popster…

de ingang is nederlands doch ik switch naar gedichten daarbij vraag ik me af of bill familie is van david íf en de poorter wacht af dreigend clouds-rain figuranten en suite voorzichtig tik ik m'n password het avonduur tegemoet…

Het lijkt veeleer aandoenlijk doorgedraaf Het lot der mensheid ligt erin vervat: Niet elke David wint van Goliath…

Jozef, zoon van David, zo was hij aangesproken. Hij kijkt naar Jezus, vol eerbied en ontzag en dankt de Vader voor Zijn pasgeboren Zoon. Bij Mattheus 1 vers 20 en 21.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

de rover zegt het pleit is beslecht komt laten wij haar vangen tranen moeten opgevangen in de perkamenten plooien van haar huid met elkaar gezind spinnenwebbend negerend het Betlehemkind haar huis schiet deze toren van onteigenen en schijn in gruis zoenende de engel uit Davids huis…

zijn tent Met hulp van God zoals hij peyote benoemt Indiaan voor even niet zo beroemd Een eenzame steen schittert wit in het zand zo prachtig gepolijst zo glad in zijn hand cool wrijvend tegen zijn wang geniet misschien later in de tekst van een lied De jongens van de band laat hij niet barsten maar draagt gestee de popsters…

Net Heintje Davids, hij duikt steeds weer op. Want als je denkt: waar is ie toch gebleven of zou die Dickie überhaupt nog leven, dan zie je boven ´t maaiveld weer die kop Hij trekt weer eens een clubje uit de goot. Nee...Advocaatje is nog lang niet dood…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

met verbeten happen schrokte je spek en eieren naar die verkankerde maag. ik voelde me haast een ramptoerist. mijn tijd als krijgsgevangene was een plezierreisje als ik het met dit vergelijk. en je wees alle hoeken in de eetzaal van het bejaardentehuis aan. je had lak aan regels van verpleegsters die niet wisten wat vrijheid…

als ik naar je kijk, zeggen mijn ogen het dan? of voel je het als ik je omarm? mag ik? met mijn armen? eerst de ene, dan de andere. en jij daartussen. om te kussen. niet nu, niet straks, niet morgen. nu met heel veel nu daarna. ja, ja, en ondertussen maar kijken om het te zeggen in plaats van het te zeggen. hoe zou je kijken? wat…

ik krijt krassen in je ziel, kruip in littekens over je huid. spoor me niet tot aardigheid aan. ik huiver van huiselijkheid, geurkaarsavonden, feestdecoratie, zowat alles waar jij voor staat. ik adoreer meer het minimale, de hoeveelheid van weinig. dat betekent niet: broodkruimels tot bombarie boetseren. uit de dagen…

moet ik vandaag als volleerd en vooral hardleers vergetariër werelddierendag vieren? lijkt me beter van niet, ook ik heb doden op mijn geweten. tommy, de straathond waar ik angst voor had, zette ik zonder zever als jongen van zeven de euthanasiespuit in het achterste. de guppy's liet ik copuleren tot het aquarium…

in je vernielende armen stierf ik ongemerkt wiegedood. je knuffelde mij zeer bewust een verstikkende ademnood in het slapende ochtendrood. in je begrijpende armen herleefde, herrees ik even. je duffelde mij onbewust weer warmpjes in medeleven, het slapende niet verdreven. in je omarmende armen zweefde ik weg als herboren…

. ------------------------------------------------------------ David Troch ontving op 6 september 2003, de tweede eervolle vermelding in de Jeanne van de Putte prijs te Blankenberge.…

wat onze toekomst was in ons verleden, is, ondanks ons voornemen, niet ons heden. onze geplande dromen werden nijdig wakker, hebben nijdig het nu vermeden. wat onze toekomst was, is overleden, betreuren we slechts in onze smeekbeden. onze morgenmijmeringen zijn vlijtig gedood, zijn vlijtig door het nu bestreden. wat is…

wat vroeger was, zal altijd zijn. ik leef nog steeds toen, toen ik niet leefde. ik adem in, uit. ik ben slechts lucht die het voortbestaan vervuilt. morgen is gisteren en vandaag onbestaand. ik leef herinneringen. wat voorbij is, is nooit voorbij. ------------------------------------------------------------…