Netgedichten

netgedicht (nr. 3.202):

contradictio in terminis

wat onze toekomst was in ons verleden,
is, ondanks ons voornemen, niet ons heden.
onze geplande dromen werden nijdig
wakker, hebben nijdig het nu vermeden.

wat onze toekomst was, is overleden,
betreuren we slechts in onze smeekbeden.
onze morgenmijmeringen zijn vlijtig
gedood, zijn vlijtig door het nu bestreden.

wat is onze toekomst in apart heden?
komt er ons op een keer een nieuw verleden
toe? beëindigt dat ons dan ook vroegtijdig?

wat is onze toekomst? zijn het smeekbeden
voor de herrijzenis van overleden
nu? zijn dood en leven toch tegenstrijdig?

--------------------------------------------------------------------
uit 'voor het ontslapen gaan', bundel premature gedichten 1993-2000, ongepubliceerd