Alle inzendingen over De som van ongelijke

zal ik mezelf weer verbergen gedachten die vastlopen in het harde van je lippen wanneer mijn kus blijft om niets moet ik dan de pijn op vragen kleven, niets meer geven aan de waarheid, het wachten op en nog eens opnieuw als dat niet wordt gevoeld of zal ik verder blijven dromen zoals een maan in volle dracht wanneer jij uit steeds…

achter me reikt de verte tot aan het gehinnik paarden stijgen uit het weiland nog vol van nacht ik laat ze voorbij draven en zie hoe een bizarre zeewind kronkelt langs het zout dat bij volle maan werd gewonnen basaltrivieren banen zich een weg langs de ondergrondse waanzin van mijn ziel het waaien houdt op zoals het beeld van het water…

Soms voelt het alsof je aan de kant gezet wordt, soms alsof je een pluisje stof bent dat er eigenlijk niet toedoet.. zo makkelijk, hoe je wordt aangepakt,.. zo makkelijk aan de kant,... Weet je,...als je dieper van binnen kijkt, zie je dat sommige mensen eigenlijk niet zijn wie ze zijn,..…

En dan soms... ben ik niet bij machte je uit je putje te halen en dan soms... voel ik me machteloos en niet competent en dan soms... kan ik van me zelf zo balen en dan soms...…

Om op tijd te zijn voor mijn liefste ga 'k op tijd op reis sluit je aan zonder tijd maar met de zon tijd pauzeert geenszins de zon gaat onder de maan weer vol soms is tijd zinvol, maar al- tijd hou ik van jou…

Soms zou ik God willen zijn en de mensen liefde inblazen zodat ieder ontwaakt. Soms maak ik mij illusies van wie ik zou willen zijn, en soms ook niet!…

gevoegd uit de specie van ongelijke bouw - stenen,ingelegd met zweet van het zwoegen,waar geronnen bloed niet meer uit kan treden.…

kom toch uit die eeuwige verdoving en leuter niet zo over oplossingen over gelijk en ongelijk in ’t verleden schreeuw jezelf en de wereld wakker we hebben jullie zo nodig om samen in vredesnaam de oorlog te overstemmen…

Het lijkt er op of het geweten knaagt Aan dokter Karazic die indertijd De moslims in een ongelijke strijd Gewetenloos de dood heeft ingejaagd. Want schuldbewust heeft hij nadien geschreven Hoe ieder mens het best gezond kan leven.…

De ezel die geen ongelijk bekende Bleef weer eens koppig balken tot het ende.…

Op haar billen een teken van de meester wanneer ik haar goed bekijk zijn de borsten perfect ongelijk.…

Dus autochtoon en allochtoon geschrapt We mogen ze niet langer meer gebruiken Het zou naar ongelijkheid kunnen ruiken Nou weet ik niet of u het nog wel snapt Maar in de omgang gaat het toch gewoon Niet om zo'n woord maar om de juiste toon.…

Ik voel mij het beste buiten de gebaande paden ik voel mij het allerbeste buiten, in de open lucht dat is ook goed voor de mens dat unieke wezen, die ongelijke want alle mensen zijn ongelijk dat maakt het gelijkheidsbeginsel zo lastig, zo moeilijk, zo onredelijk zelfs vaak worden allen op die grote hoop gegooid voor jou, ja, jij, duizend…

Een van de knapste intellectuelen Nam pas het wereldse toneel de maat En zei: de ongelijkheid vormt het kwaad De mens moet welvaart eerlijker verdelen Hoe geniaal! Ik ben graag solidair Dus klop ik straks aan bij een miljonair…

Het blad kleurt 't blad valt de zon z'n kracht verloren Alleen wind blaast van de hoogste toren: 'loslaten' De Magnolia wil al praten over: een nieuwe lente Geef haar eens ongelijk.…

, soms.…

Een kijk op de wereld reikt verder dan een gezicht op de wijk Een vergelijking in ongelijkheid “Zo” is er als uitzondering Maar vergis je niet als je ziet dat ik met twee vingers van dezelfde hand een duimdruk doe Ergens verder dan wens ik iemand veel geluk toe…

Denken gaat hand in hand ongelijke passen van toen, nu en ooit dragen schouders scheef van loslaten waar handen zacht raken zeggen ogen dag en dank je morgen begint alles opnieuw…

mooi om te zien hoe jij je een weg baant in dit leven alle kastjes en muren ongelijk lijken te krijgen vingers die eerst niet wisten waar ze te leggen nu een plekje vinden mijn geloof in jou bewaarheid wordt…

Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden, Maar ach, het was een ongelijke strijd: Je was als domoor te laag opgeleid, Vandaar dat je zo vroeg bent overleden. Dus wat destijds de meester zei, was waar: Als je blijft zitten, kost je dat een jaar.…

Dicht men sociaal letsel in een politiekbetoog dichterlijk toe Getuigt dit het dichten van een ongelijk in exces Draaiend gelijk de stroming van het moment vereist betogen zij hun wazig gelijk Politici de dichters in metafoor bij uitstek…

Daar sparren in een ongelijk gevecht, En weerbaar is hij tegen woeste horden. Ze weten hem daar ginder flink te raken, Het drinkt alleen niet met gebroken kaken.…

Vol levenslust nog is er niks te merken, Van Merwijk voert geen ‘ongelijk gevecht’. Zijn joie de vivre was nog nooit zo groot, Er is nog volop leven voor de dood.…

de armoecrisis neemt schrikbarend toe het land moet potjandorie op de schop de afkeer zit bij velen in de kop de mensen zijn de ongelijkheid moe regenten sussen: zorg maar voor vertier: ze blijven kalm en lachen van plezier…

Omdat het zo ver weg is en toch ook dichtbij Omdat mensen ongelijk behandelen vanwege kleur, uiterlijk kenmerken die je hen toeschrijft soms redelijk lijkt zelfs aanvaardbaar wordt gevonden maar nooit redelijk of aanvaardbaar is Omdat mensen beoordelen, mensen veroordelen als een minder soort beschouwen leidt tot het vertrappen van…

Als ik vol verbazing op mijn kalender kijk, waarop ik zie dat het echt hartje winter is, krijgt mijn lentegevoel dus meteen ongelijk, toch voelt alleen de harde wind soms wat fris. Maar nergens ook wat sneeuw of ijs te bekennen, in de parken hebben de bomen al knoppen.…

Je vingers tokkelen een rechtvaardig ritme op de gespannen snaren van een voortschrijdende tijd om afstanden te overbruggen, blijven trouw aan gestreden sporen in een ongelijke strijd.…

Na vele jaren te hebben gestreden voor ons recht om altijd bang te zijn voor ontslag ons recht op een sterk vervuilde leefomgeving voor het recht op stijgende energieprijzen, minder diersoorten ontbossing, duurder wordende gezondheidszorg voor het recht op langere files, meer asfalt stijgende huizenprijzen, vreemdelingenhaat ons recht op angst…

Op de achterkant van het gelijk behangen met de mooiste patroonrol beklijft deze zolang het kleeft en de ondergrond het houdt!…

Gedachten groeien naar ongekende hoogte, ongelijkheid verdween.…