679 resultaten.
Gemoed
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 597 Mijn ogen weerspiegelen mijn gemoed
Dof, ellendig en niet blij
Mijn wereldje weer op zijn kop
Door al die rotte tobberij
Ik wil vluchten uit mijn lijf
Maar, vluchten kan niet meer
Ik voel me waardeloos vandaag
Bidden wil ik, maar onze lieve Heer
antwoordt niet op aanvraag...…
Dagelijks licht.
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.300 Als los zand
gleden
de dagen door mijn vingers
en in mijn hand
bleven
keer op keer de parels
soms dof
soms glanzend
ik ontving
steeds met verbazing
en reeg
dankbaar
alles
tot een snoer
van vele vreemde jaren.…
Hardhorend
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 453 Zelfs met hen die mij verstaan
kan ik dit geluid niet delen
alleen, volkomen aangedaan
roep ik mijzelf tot helen
doof voor het kwade schikken
van jouw stoffelijke resten
blijf ik tot mijn laatste snikken
hardhorend buiten westen.…
LANGS WATER EN BOS
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Eikenloof hangt dof,
glanst opeens; dat geeft trek in
een hap boerenkool!
De mestkever kruipt
over een mierenhoop, wordt
betast... Overleeft!…
WOUDLUST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 Het bos glanst, is dof:
zon en schaduw krioelen
als vlekjes dooreen.
Onder de bomen
bedekt verzonken schemer
een slingerend pad.
Bij zijn laatste bocht
noodt wijd licht tot snel voortgaan,
dan vragend stilstaan.…
loze woorden (doof)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 532 rond mijn hart het web van loze woorden
valse bescherming tegen alle waarheden
die zich onweerlegbaar van mij afkeren
waar lede ogen dwingen tot terugtrekking
nog voor het startschot klonk, het is oneerlijk
al wordt geen verzet geboden in losse zinnen
het vindt mij eerder dan ik mij verbergen kan
losgebarsten regenbuien doorweken het papier…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 43 stemmen 4.014 De grijze nietszeggende lucht staarde me aan
De woeste zee, zo sterk, zo fel, zo verbeten
Kraaien kraaiend van onrust
Vogels zo zonder de blauwe lucht
Mijn ogen, dof en droef
Starend naar de grijze lucht
Turend naar de woeste zee…
verwachting
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 385 kleuren vloeien naar positie
in dof lila
lichaam uitgebloeid
in juweel
doodskreet aangesmeed
aan hemel
ogen van bliksem
in het oneindige
dorst in beproefde ogenblikken
er is geen uitweg
uren vallen dood neer
staan nimmer meer op…
Winteravonddroom
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 472 Je kust me, maar jouw hart is doof
voor liefde, in de nacht bevroren
met alle ernst, in mijn geloof
en hoop die ooit mijn stem laat horen
zwijg ik in stilte, mijn beide ogen dicht
ik heb je lief, mijn lief, steeds droomgericht.…
Luister
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 de schaduw luistert wel
want bomen lijken doof
het maakt niet uit hoe vaak
ze zichzelf herhalen
het is tegen dovemansoren
star willen zij van geen wijken weten
tot de zon neerstrijkt
niet tegen de haren in
ademt er gelijk 'n andere sfeer
ze wordt met liefde onthaald…
het hele landje
gedicht
3.0 met 1 stemmen 4.532 het hele landje
met vijver en al
geborgen tussen
strippenkaart
munten en papier
waar ik ook ben
achter dof plastic
blijft ze rennen
oren plat
staart zwierend
zand stuift op
zonder terugval
---------------------------------
uit: ' De klik van de riem', 2006.…
Oud nieuws
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 144 De dag is druilerig en dof begonnen
de vogels zijn zelfs stil geslagen
de stilte is beklemmend en zwaar
de stenen lijken iets te fluisteren
je legt je oor te luisteren
maar je hebt het allemaal al eens gehoord
het nieuws blijkt oud en grijs…
Oost-Indische doofheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 961 Ze is niet hardhorend
Of onvatbaar, zo 'k geloof -
Voor mijn zuchten en mijn zangen
Blijft nochtans Klorinde doof.…
BLIND VOOR KLEUR
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 312 ach ik ben zo iemand die
er totaal niet mee zit
tussen een rode of
een okergele indiaan
tussen een Turk of
een Berber Marokkaan
tussen een zwarte piet
en witte of iets er tussen in
mijn ogen zien de verschillen niet
het zal er zijn maar volgens mij onzin
en van wat men over ze zegt
ben ik grotendeels Oost-Indisch doof
in allemaal heb…
Oud Nieuws
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.634 Toen werd zij
naar een dof bejaardenhuis gebracht.
Tot dusver het journaal van ooit een nacht
en over naar de weerman van het heden:
Er wordt een handvol najaarsweer verwacht.…
Hier en nu
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 887 zwijgen
bespreek en ontgin
de mensheid gedijt slechts
bij een woord met een zin
geen tijd nu voor sluiten
ontgrendel je deur
de gang die dan volgt
is veel lichter van kleur
geen tijd nu voor twijfel
volhard in geloof:
de wereld geneest niet
bij blind zijn, of doof…
Bede
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.784 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
WIJ ZOEKEN:
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.348 Doof? Van logica geen flauwe notie?
U kent, noch u herkent ooit een emotie?
Dan bent u zeer geschikt als ambtenaar.
Maar overstijgt uw schoenmaat uw IQ,
dan is minister wellicht wat voor u.…
Een barst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 275 gebarsten
druppels blijdschap
vloeien traag voelbaar
sijpelend weg
het glas eens
zo helder van klank
is dof geworden
kan de wijn niet meer omvatten,
die door de scheuren
weggelopen is.
door de spleten
dringt de wijn
de droesem blijft
dit sterven doet geen pijn…
op een dag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 678 op een dag na plaatselijk ongemak
is er een gesprek met een tafel er tussen
in een kamer met licht, hout en veel ruimte
het licht wordt dof, grijs en verstilt
de ruimte beklemmend wit
vriendelijke afstand met heldere zakelijkheid
niets is meer zeker
het lijden wordt zichtbaar en fysiek…
kroeg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 swingende zichzelf verzen
leerende troubadoer
snoer de cynische critici
de mond
symbolische werelden
nemen het woord
dans brandend door
verhalen en verbeelding
smelt
doof het licht niet
eerder dan vogels
zingen in het ochtend licht…
spiegel zonder glans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 Spiegel wat is er aan de hand
Zie jij ook mijn buitenkant
Ik ben het zat
Als ik kijk ben jij mat
Is alles dof
Het lijkt wel of ik van binnen plof
Wanneer ga je weer stralen
En kan ik je dofheid weg halen
Geef mij een kans
Ik wil weer glans…
Bede
poëzie
4.0 met 5 stemmen 285 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
de kracht van autisme (3)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 meestal dan toch
ben ik gelukkig
lach ik naar iedereen
die ik vinden kan
als ik pijn heb
of verdrietig soms ben
zal jij het misschien
gewoon niet horen
als ik niet begrijp
huil ik gemakkelijk
al kan ik niet vertellen
dat ik weet waarom
als jij spreekt
niet zeker weet ook
wat je zeggen wil
dan lijk ik doof…
ingesloten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 van ruimte berooid
onder een donkere stolp
het loden landschap
hoe beschrijf je licht
tinten van de dageraad
wolken wind water
ondoordringbaar dof
de tonen van de regen
het gemis van lucht
en toch was het hier
dat we konden ademhalen
toen jij een lied zong…
Blind
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 9.486 Blind voor mezelf
waar anderen duidelijk zien
hopeloos verloren
met de uitweg in zicht
doof voor mezelf
waar anderen kunnen luisteren
proberend te vluchten
van hier naar hier
gevoelloos voor mezelf
waar anderen me raken
rotsvast gevangen
in een open veld…
lijden
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.869 je ogen en je oren
hangen lusteloos langszij
geweten is verboden
en luisteren voorbij
het lijden is te dragen
alleen
maar door te doen
alsof er niets meer is te vragen
gedachtenloos aan toen
van binnen roept de schoonheid
die blind is en ook doof
maar steeds versteent
al bij 't gelaat
zichzelf niet meer gelooft…
Verkleurd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 nu kleuren vervagen
en mijn vertrouwen voorgoed
geschonden is
blijkt de stilte doof
eenzaamheid klimt met alle macht
naar binnen en neemt bezit van
het tolt in mijn hoofd
en struikel over woorden
al ontbreekt het mij aan moed
om deze uit te schreeuwen
want wie zal mij geloven
de wind die ik heimelijk ontmoet…
Onder spanning
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 2.140 Je bracht licht in het duister
en was bij duister in licht
Bij zaken,
die het daglicht niet velen kon,
brandde jij
Je was bij zaaien
en bij sterven
Donkere dagen
nu jouw vlam voorgoed
ons delen dimt
- want ook jij had je duur -
Nu alleen
geef ik vuur
aan kaarsen
en
doof brandend…
hedenverleden tijd / stilte en tijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 340 juni 2002
bevind ik mij
terug in het huis van oma
doof in haar stoel
ik wil de straat op
maar dat kan nog niet
en
terug in de huiskamer waar
mijn moeder rust onder een
berenjas
ik wil de deur uit
maar het mag niet
de dood lijkt aangetreden
vandaag hier in dit huis
morgen vlucht ik naar
mijn dochter om met haar
kinderen te spelen…