21987 resultaten.
Dromer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 521 Noem mij een dromer die blijft dromen
Ook tegen verstand en beter weten in
In realisme valt immers niet te ontkomen
Dat we leven in een wereld zonder zin.
Daarom wil ik steeds die dromer blijven
Die oprecht gelooft in liefde en geluk,
Die zijn mening steeds zal schrijven
Geheel in vrijheid, vrij van druk.…
Komt er een dag
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.813 komt er een dag waarop
geen spijt meer klinkt geen
treurigheid in onze stem
in de woorden die we zeggen zoals:
vroeger wij soms toch
wanneer waartoe zoniet
komt er een dag waarop
we lachen om de dagen
die nog voor ons liggen
sprankelend vol
stadsgeluiden
dat we de dingen kunnen
noemen bij hun namen
en ze veranderen
--------------…
Mijn moeder is mijn naam vergeten
gedicht
3.0 met 148 stemmen 43.448 Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.…
De geschapen aarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 330 Eens stond iemand aan de start
van wat we nu onze aarde noemen,
dezelfde aarde die we
in alle toonaarden roemen.
Toch zijn we niemand uitgezonderd,
met zijn allen doende,
de aarde, zoals we hem roemden,
langzaam aan naar de knoppen te helpen.…
Onheil
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 29 De Iron Dome daar kunnen wij van dromen
Wij zitten toch gezellig bij de haard
En noemen ´t liefst geen man laat staan een paard
We zien wel wat er op ons pad gaat komen
Zo sukkelen we totally tevree
In slaap zelfs bij bad news op de TV…
Het leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Eindeloos lopend door het leven
Op zoek naar een reden
hoe we hier terecht zijn gekomen
waarom we hier zijn
Al deze vragen dwalen door onze gedachtes
Nog steeds op zoek naar antwoorden......…
Printhuizen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 226 Om de voorraad uit te breiden
in een ommezien
heeft de TU in Eindhoven
zowaar het licht gezien:
meesterlijk, baanbrekend en vooral innovatief
laat het de ganse bouwwereld
op fundamenten schudden,
en is 't bij stucadoors en metselaars niet zeer geliefd.…
Herfstsonate
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 Ik zou liefst aan jouw voeten zijn
even streelbaar als je handen
balsemduin en alsemstranden
wingerd van een roosmarijn
Je blik heeft mij getranscendeerd
bedwelmd raak ik en in de ban
van huid en haar word ik als man
gehypnometamorfoseerd
Een herfstsonate in de zon
is jouw geliefde melodie
veelkleurig geurig, tu m'écris
je bent de…
VERVAGEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 220 heel langzaam zullen
we elkaar verlaten
jij mij of ik jou
en toch zal ik
bij jou blijven
of jij bij mij
in gedachten
zie je daarom
gaan we elkaar
nooit echt verlaten
maar ooit ooit zullen we
toch in elkaar een beetje
meer of minder
vervagen
maar omdat nu
verlaten te noemen
nee dat is het niet
immers we zullen
elkaar nog…
van toen en nu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 181 we zagen hoe een blind
vuur hem verbrijzelde
hoe de snelheid van zijn
vernietiging aan roofvogels
in duikvlucht evenaarde hoe
de vlammen en de dood als
vrienden dansten met elkaar
boven vouwt de lucht
zich open een baan
van licht valt op het
rusteloze graf van
de lange ijzeren slaap
we noemen je naam
weten wie je was…
Zijn naam was Koko
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.277 Hij heette Koko, zo noemen we de meesten,
gewoon een dwergpapegaai en net als al die andere beesten,
kon ie krijsen dat horen en zien verging.
Wat we ook probeerden, hij maakte zo’n kabaal
dat we noodgedwongen
een laken over de kooi moesten doen.…
we spraken niet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 792 tot op heden vlogen de woorden
mij om de oren als ik weer inspiratie
vond door te schrijven met een pen,
vol betekenis golfde het op het papier.
Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik…
waar we waren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid
zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
Het taaiste ijs?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 hemel wordt weerspiegelt
en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan
het tart geluk in elk dierbaar moment
waarvoor een naam is gekozen, magisch
licht om de schalen van de wereld te
breken, kroont zichzelf met tederheid
waaruit een nieuw embryo zich met
lauwerkransen presenteert,het taaiste
ijs als dunne vliezen breken zal, zijn
we…
alles wat we deden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 682 hoe voelt het
om weg te zijn, om nooit meer
gezien te worden
om te weten dat tijd alles zal wissen
en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt
is het niet zo
dat door te tellen tot oneindig
alles elkaar aanraakt
zacht of stormachtig
traag en dan weer razendsnel
is er een herinnering
of nog iets van het onbewuste
van wat wij…
We bestaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Ieder afzonderlijk individu. Een individuele
regenparaplu voor de grilligheden van het
levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar
die weldra voor zijn mensdom staat.
Een vrouwtje of een mannetje onderweg
tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na
de zonneschijn, maar zo nu en dan een
duikelaar na een verwoestende orkaan.
Een vrouwtje of…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
Wij zijn geen vreemden,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 zijn gemaakt en droogt het
ziltste zout van ervaring op het gelaat,
Kijk om je heen, zoals je bent verstaan,
we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 34 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 58 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
Un sommeil
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 818 Dis-moi, Julie,
éternellement avec toi... dis-moi,
ma chère, parlons intime, ultime:
Julie, m'as-tu vraiment aimé
pendant ces véritables années passées?
Dis-moi, mon amour?…
Hoofdloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 Een statement noemen ze het,
ik noem het barbaars,
een straf noemen ze het,
ik noem het krankzinnig,
een onthoofding voor iedereen
zichtbaar op alle media te zien,
is de wereld echt zo rot,
als dat ene filmpje laat zien?
Een statement barbaars en wel,
Snappen jullie nog iets van de wereld?…