Alle inzendingen over Hoop OR Tijd OR Kracht

In een tijd van onzekerheid moeten we hoop zien te houden. Uit het licht dat we krijgen, moeten we kracht halen en erop vertrouwen dat het weer de goede kant op mag gaan. Denk aan je medemens, niet alleen aan jezelf, dat gebeurt nu wel door te blijven hamsteren.…

van illusie en mijn hoop beroofd; ik huil als m’n verwachting wordt gekloofd ik bid voor vleugels aan mijn last ik hoop op hoop en meer op kracht en het wordt beter, tuurlijk,vast en...…

nemen dan de tijd in een wisselend verloop, ze weten het al langer maar eens hoor je een stem die in een mistige stilte roept: als je luistert, dan is er hoop…

Zo menig sector die was uitgekleed door Paars, werft nu werknemers voor een prikkie. Dus zegt Wim Kok terecht: Wel potverdikkie, die Melkert heeft dat geld maar mooi besteed: De ex-werklozen hebben nu emplooi; en arbeidskrachten krijg je voor een fooi.…

Buiten waait de wind zachtjes om m'n huis maar in mijn hart, is het net een kleine storm terwijl jij buiten geniet van het bladgeruis plagen mij vele.onbeantwoorde vragen Iets zijn of iets worden in 't leven valt niet mee op aarde leven, met zijn allen in goede tijden is altijd een vraag, wanneer is men dan tevree dat denk ik bijna nooit…

zo in de avond in die duisternis vol van Uw liefde in het verlaten daar was ik stil stil met U U droeg de hoop het licht naar mijn nacht een voelbare kracht de verbondenheid door brood en wijn met mijn aardse zijn (Witte donderdag)…

huis wel elkaar laten we Europa met haar open wonden verlaten de kerktoren achter ons op weg naar Azië op zoek naar de ware tijd ware tijd een nieuwe kracht van innerlijke vooruitgang ik sta je onvoorwaardelijk bij…

Ik weet mij zeker in dit leven Het is geen godverdomde tijd Er blijft een geest van hoop rondzweven Die mij aanraakt als ik lijd Ik weet mij zeker in dit leven Weet mij gedragen door een kracht Liefde in mijn ziel geweven Stralend lichtspoor in mijn nacht…

verleid in kracht.…

De tijd staat even stil het is alsof jij weet wat ik eigenlijk van jou wil maar jij deed alsof het jou niet interesseerde gewoonweg niet raakte en ik, ik ben de geblesseerde die er weer eens niets van maakte.…

hij droomde van een paradijs als vogel spreidde hij zijn vleugels bezag de fijne schoonheid van veraf het leven in verleden aan de einder op weg naar die wereld werd hij gestopt onzichtbare grenzen van tijd en van ruimte kwam daar ten val door onmacht en twijfel zijn gekortwiekte vleugels droegen hem niet tot hij terechtkwam in zeeën van…

Daar bukt ze, rustig buiten elke tijd, verbonden met haar wereld, ook de mijne. Ik zie het aan in dit moment en wens dat ondanks ons vertrijken het beklijft. ------------------------------------------ Uit: 'Boven de koude steen', 2007.…

Van de verloren tijd en rampspoed die een stilte baart en alles hopeloos maakt voor wie nergens meer durft te kijken en alleen nog zijn eigen woorden gelooft.…

Waar de wolken jagen verdwijnt de laatste zon in het natte avondrood terwijl je zelf trager gaat lijkt de tijd al maar sneller onderweg naar de dood maar tussen gister en morgen zit wel altijd nog vandaag als een hoopvol kleinood want gelukkig is elke dag toch weer een nieuwe start die verse kansen ontbloot…

Maar, zolang de tijd, zolang de hoop, ééns weer door opening ruimten te ontsluiten.…

Uren, dagen, maanden, jaren vliegen hard voorbij wat zal de tijd voor ons bewaren tranen of weer blij In de tijd ligt het verborgen wij vliegen er door heen met kleine of met grote zorgen samen of alleen Laat de hoop steeds overwinnen alle tegenspoed ten spijt iedere dag met kleur beginnen geef goede invulling aan de tijd…

Als hopen geen zin meer heeft harde woorden je zielenrust verstoren luister dan naar de stem van je hart zet een streep door wat je verdrietig maakt sluit voorgoed het boek het is geen zwakte maar het toont juist je kracht.…

Toen is eindeloos Maar al lang voorbij Toen zit vol herinnering Met geleefde tijd Nu is eindeloos Het duurt zo lang er nu is Nu vult langzaam het vat van toen Met meer geleefde tijd Straks is eindeloos Ik hoop vaak dat straks nu wordt En met die hoop vergeet ik nu Vol nog te leven tijd Pak 't nu!…

Hoop doet leven, dus, geef de hoop nooit op Je zult het echt beleven Je komt er boven-op... Verdwijnen zullen zorgen verdwijnen in het Niet! Nog zijn krachten verborgen Maar de oplossing ligt in 't verschiet... Je tranen zullen drogen, en moedeloosheid verdwijnt; biedt weerstand aan je onvermogen en, kom weer overeind!…

kind van de zon licht in leven bron van ontstaan schenk ons jouw kracht schitter in kleuren door diepgrijze nevel doorbreek de beklemming bevrijd ons hart hoop in de morgen schenk ons een lach kleur al het grijze schilder de dag leven in leven omring ons met hoop zoveel warmte te geven liefde elke dag beloof zonnige dagen in kille…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

op beter tijden wellicht ooit tot vervulling komt…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

Nu even niet ik ben in gedachten nu even niet ik ben bezig kan niet ophouden nu even niet ik probeer te slapen om kracht op te doen nu even niet ik houd van je gun me mijn rust nu even niet kleinkind, je bent zo lief straks heb ik tijd nu even niet twijfel je aan mij leef gerust, je kan zeker zijn nu even niet straks laat…

soms woon ik in slapeloze nachten op het altaar van mijn hart ligt genoeg heb nauwelijks een woord te zeggen onder het hemeldak zijn geheim dat moment is van mij, van mij alleen onder lichtblauwe ogen torent de tijd om me heen tot in de geboorte van de ochtend zon, maan en sterren geven vernieuwde kracht om het gewicht van de liefde te…

Een klagende viool In de decembernacht Een stem in de verte bezingt de wanhoop zacht Waar is het licht dat nu zou komen Waar is de hoop die werd verwacht De stilte verstikt De silhouetten van de bomen Er is iets op komst Al weet niemand wat Een onweer, een kracht De tijd is hier Dat ons onheil wacht Dominus illuminatio mea Want het donker…

wonen in de schaduw hoort bij mij, ik ben dan niet schuw of dood de ziel luistert naar de stem of naar een verlangen in nood gevangen als zij is tussen vandaag en ongekende morgen het is gaan in een laag waar de wil zijn kracht mist en ik mijzelf draag met zorgen en dan weer hoop dat de illusie ooit wordt opgevist door die kwetsbare…

de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   hij is oud en bezorgd om zijn bestaan   bomen om hem heen zijn omgevallen hij weet dat ook zijn tijd is gekomen   hij is moe zijn leven is geleefd    de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   kracht om het onvermijdelijke te accepteren   ik voel…

Een gevecht, een zware strijd vol hoop, kracht en onzekerheid. Momenten van verdriet, vechtend tegen een traan kon jij nog steeds het leven aan. Toen al dat vechten niet meer mocht baten, hebben wij jou los moeten laten.…

in de stilte de wonderbaarlijke pracht van een sterrennacht vond ik Zijn woorden vlammend warm een onuitblusbare kracht een gloeiend kooltje aangewakkerd dwars door de verlorenheid het geschreven leven de hoop, de liefde van Hem over de dood heen gespreid…