Alle inzendingen over Joran van der Sloot

Geschrokken en gebroken, Vernield, totaal kapot, Vedriet, woede, een grote angst Zijn leven zit op slot.…

Een povere rover uit Schagen stal plotseling grote bedragen. Hij wist door z'n kraken promotie te maken: tot roofridder werd-ie geslagen. Het was heel voorspoedig verlopen: een dievenslot maakte hij open en later een safe. Hij kwam prima op dreef. Wat-ie wou, kon-ie allemaal kopen. De dief kocht behuizing - een schone! - teneinde z'n…

levensgroot gevaar, een potige schaduw met schepnet is wat ik in mijn ooghoek ontwaar driftig roert mijn staartje waarmee ik watervlug verdwijn ik duik als de donder kopje onder, wacht maar tot ik in vol ornaat verschijn dan kom ik je wakker maken in koor met mijn groene gabbers zal ik oorverdovend kwaken…

het is nog vroeg in het seizoen, de wintersneeuw al ver, maar nog in zicht voor gretige vakantiegangers staalblauw de lucht, verrassend hartverwarmend stilt de zon zacht als de beek mijn zenuwen de buitenlucht maakt vrij ik ga languit mijn oren staan nu helemaal open laat de muziek via de MP3 als puur geluk naar binnen komen…

ik zag een zonnestraal de kiezels raken die ik plette op mijn pad het stof leek iets te hebben van goud stil geluk wikkelde zich rond mijn hart ik vond in de regenwolkenhemel de boog die de hoop voorspelt er ontstond weer de verknochtheid het ongekende levenslustige verlangen naar de leeuwerik, haar verenkuifje het vertrouwde riedeltje…

ik slinger langs sloten sloten van verdriet want al ik wil begrijpen begrijp m'n eigen lichaam niet ik vergeet allerlei dingen dingen van alle dag kijk naar mensen mensen die ik niet eerder zag ik kan maar niet komen komen op jouw naam huist in mij het stille verdriet verdriet tekent eenzaam…

CRITICUS Mijn vriend, uw versjes zijn niet goed. DICHTER Dat kan mij weinig schelen. Die maak ik niet om goed te doen, Die maak ik om wat spelen. Zó, als je een kind een zakdoek geeft, Dan knoopt het er een kop aan; Als de slippers dan lange kleren zijn, Heeft 't kindje d'r een pop aan. Dat kind doet best, al wou jij wel, Dat…

strekte mijn armen reikte met handen maar voelde leven langs vingers glijden met nagels striemen getrokken over je rug het tijdelijke sloot maar gaf je ziel nog niet bloot er is geen begin door een schat aan herinnering achter te laten de gaten zijn veel te groot deze breken met weemoed en respect wat je liefhebt is klaar…

En leven geeft aan Zo veel nieuw leven En nu droog staat, Geen druppel vocht Meer te bekennen, Alleen spinnen nog En mieren wonen er En vormen samen De plek waar de Chauffeur een Zachte landing Maakt nadat hij In dronken toestand Uit koers is geraakt Het geluk heeft ie aan zijn zij: Verdrinken in deze droogstaande Sloot…

ik kreeg de gelegenheid om nog eens in de toekomst te gluren Moeder was een teleurstelling gebleken hoe zou mijn Vader zijn? weer stond ik verborgen in het gele licht van een lantaarn daar zag ik mijn toekomstige ouders samen naar Moeders harde gezicht keek ik liever niet Vader zou mijn redding kunnen zijn…dus richtte ik me op…

Duizelend van wijn en wals dansten ze de rest van de nacht dronken bij korte rustpauzes keken naar hun evenbeelden in het rimpelloze water -Was ik maar mijn spiegelbeeld dat ik mezelf kon volgen zonder altijd als eerste een stap te moeten zetten- -Ik begrijp het, zei hij troostend, maar je kunt niet zonder elkaar als eb en vloed of…

De reactie van Kerima onder mijn sonnetje ~In plaats van, vervolg~ noopte mij tot het schrijven van dit versje. ~Maar tante wat u hier vertelt, is dat nu echt wel waar; per week toch wel een keer of zes, dat kreeg u voorelkaar? De melkboer en de kruidenier, de bakker, groenteman, en dat dag in dag uit, nou zeg, u kon er wel wat van. Hoe…

Ineens valt m'n oog op een wit geval in de sloot, ik schrik, zeg tegen eega:wel sapperloot,er staat of hangt daar: een koe in de sloot! Hij rijdt naar beneden en ik pak meteen, mijn mobiel want dat moet je wel vanzelf. Na het kiekje blijf ik kijken of alles wel goed gaat met het dier.…

op de berg verbrandde ik de winter aan de andere kant van de wereld klom een ezel over de verweerde krater Aeolos god van de wind gunde hij me een zak met tegenwinden gevuld zodat ik met alle winden in de rugzak vrijelijk reizen kon ik de dag zou plukken om de zon te vangen? het ging zo anders de zonnewind stak…

Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Ik nam nooit de wijk naar verre oorden Ik kreeg nooit woorden met m'n buur Ook in mijn leven schonk men zoet en zuur in kannen en kruiken onttrokken aan 't oog De boog nu niet langer gespannen.…

de blinde bluesmuzikanten die vanuit hun ziel en inzicht zoveel gevoel brachten dat zij anderen de ogen openden voor hun muziek…

Ik liet ze binnen bood ze angsten aan ze wilden niet beminnen neuken en dan gaan onderliggend janken eerloos mijn verzet vaak om stilte bidden als er weer niets werd gezegd ik vergrendel zonder sloten mijn ramen zijn gebroken het uitzicht splintert weg in een leven zonder hopen gebarsten is mijn kop gedachten zijn mijn scherven…

De fysio rept over heilig moeten. Door daagse, stipt maatvaste exercitie verbeter ik constant mijn loopconditie. Daarmee kan ik nu aardig uit de voeten! Ik worstel wel nog met één akkefietje: het spontane, nare antimetrietje.…

Geef mij maar Arne Slot for president 'k Heb liever dat hij 't land straks gaat besturen Wel hoop ik dat dat niet te lang zal duren!...…

ik ben te laat met het vertellen over de vele uren die ik er vertoefde in de hoedanigheid van welke rol dan ook werd er altijd muziek gemaakt en genoten van een kop thee nu de dood op de deur heeft geklopt en z'n entree gemaakt is de muziek opgehouden maar koester voor altijd de herinneringen aan toen…

nacht gebleven hij stijgt pas op bij ’t morgenrood er drijft een vogel in de sloot…

Voor Myrthe Alleen de wereld Om je heen bestaat Nog, maar niet Meer voor jou Je zit hier wel In je hoekje Afwezig te zijn maar Je hoort er niet meer bij Verloren in de tijd Niemand die je ziet Niemand die je kent Verwaarloosbare aanwezigheid…

In zichzelf vindt de kleur begin en einde, hermetisch gesloten kan nergens anders zijn om te ontsnappen aan een voortdurend leven dat in de nacht naar buiten komt met een grote dorst aanvangt het licht van biljoenen jaren ver opvangt dronken een dansje op leylijnen maakt…

zelf koester ik de herinnering aan ijssalon Florencia waar mijn zoetste dromen ooit zijn uitgekomen nooit trof ik later nog het genot van destijds als daar bij het eten van een ijsje in de Torenstraat…

Voor jou hou ik mijn hart op slot, want jij maakt mij alleen maar kapot!…

Iemand sloot de deur. Nu zijn wij met ons tweeën, mijn kamer en ik.…

lichtjes in de sloot ijslaagje op de voorruit voor het ochtendrood…

¤ 14 september A.D. MCCCXXI ¤ Die datum moet vandaag gememoreerd Daar Dante Aleghieri wordt geëerd Als dichter van de Hel en 't Paradijs Niet in 't Latijn maar - een primeur, heel wijs - In taal door 't volk gesproken in Toscane Men ciseleert in marmer uit Carrara Het meesterwerk Divina Commedia Van Dante Aleghieri…

De wraak van volk en vaderland is zoet, Want hopelijk beslist een strenge rechter Dat binnenkort door middel van een trechter Pims moordenaar gedwongen wordt gevoed. De zwaarste straf voor Volkert van der G. Is drie maal daags een copieus diner.…

Brein murw gebeukt Door innerlijke chaos Fluittoon die mijn Bovenkamer regeert En mij tot razernij Brengt - overal Opgesloten, nergens Meer een uitgang te Vinden - en dan wordt De razernij in mij Bedwongen door een Forse cocktail van Uiteenlopende soorten Uit het farmaco-protocol En is het de stilte die Mijn denken overneemt…