Alle inzendingen over Mooier dan de Maan OR Duizend en een nacht OR sprookje

Zij kwam en droeg een wa melkwit en -zacht en hare ogen waren ingevangen in mijmering; de rozen harer wangen zegenden Hem, Die ze had voortgebracht. En ik: gij gaat voorbij en ziet mij niet, terwijl dat ik mij geef in uwe handen als het gewillig lam der offerande, dat zelf zijn gorgel aan de slachter biedt. En zij: laat af van spreken en geniet…

Mijn gedachten zijn los ik hou me stevig vast aan de contouren van mijn dromen duizend en een uren die passen in een nacht zullen vanavond tot mij komen Ik vergroot mijn wereld ver van huis en haard en de tijd laat mij eindelijk even vrij duizend en een momenten gevangen in een ogenblik en nog duizend passen daar bij Duizend en…

langdurige passies hebben haar leven gevuld zij omarmde ze wolken parfum zacht , subtiel hingen altijd om haar heen mysterieus lippen dorstig vonden uiteindelijk dauwdruppels in de dageraad onze liefde blijft een sprookje door eeuwen heen zou zij stellig beweren.…

Duizend dichters en nog geen VERS gesneden brood. Duizend dichters en nog geen RIJM op mijn ruiten. Duizend dichters geen gat GEDICHT in mijn regengoot. Duizend dichters en eindelijk een dicht-STUK.…

Een tuin uit duizend een waaier vol van bloemen rozen in de knop…

Nu valt het wel te rijmen hoe ongerijmd veel ook voelde mijn duizend maal dank voor wat jij in mij vervulde.…

Ze verbergt zich in de stilte waarin de dag haar blijft schaduwen zoals de zon die leert haar donkerte te omarmen in de maan die stilletjes in haar nachtelijk zijn haar dingetje doet en zich niets aantrekt van het aardse bestaan..…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

Het wakker worden door zingende merels, kan het mooier dan...?…

Sterren die niet op elkaar lijken, de nacht verliest zijn tederheid eenzaam wachtend op de schaduwen die haar altijd beminnen in de droom van gevonden nachten en een koude liefde mooier dan de eeuwigheid…

’Van mijn bed, door het raam naar de sterren en de maan en daar helemaal omheen en weer terug tot mijn bed en dan nog duizend keer nee……nog veel, véél meer!’ Jouw grootste liefde past niet in de reikwijdte van je kleine armen ’s Nachts verdrinkt je, stort een vliegtuig neer…

mijn moeder was afwezig mijn vader was er evenmin alleen ik was aanwezig ik was er niettemin ik had een boek een boek met sprookjes in zo begon mijn leven een sprookje met een gat erin een gat van duizend dromen ‘t leek goed te gaan alleen alleen op eigen benen alleen, ik was alleen toen kwam die breuk die breuk die alles brak mijn…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

Grote,kleine wensen, dromen in de nacht, hoe kunnen we ze verwezelijken als sterren in de nacht. Als zonnestralen, duizenden sterren, sterren in de nacht, denkend aam iemand, wie had dat gedacht. Duizenden engelen, lichtjes als sterrenpracht die jou beschermen dag en nacht.…

Het rijk emiraat keek niet op 'n karaat Maar 't blijkt een sprookje van slechts één nacht.…

Zij die zich aan niemand wil binden onderverzekerd voor haar eigen wijsheid Reflecterend in haar glimlachend gelaat stralen ogen duizenden mogelijkheden Zwevend op Beatles en Elvis Costello verwikkeld onvermoeibaar in een marathon Nieuwjaar omstrengeld onopgemerkt voorbij ons vuurwerk harder en mooier dan ooit…

mijn steen is gebroken door de tijd van voorheen in zon en door wind heeft vocht mij sijpelend gewroken water is mooier dan ijs in de hand van ontdooier je wacht tot de nacht en mijn breuk is dan je voltooier in heldere maan oogt de kou, zij vriest in seconden de monden die zeggen dat ik van je houd gespleten ontwaak ik en ruim…

in ongelijke tred loop je met blaren op de ziel niemand die het ziet of toch iedere keer valt je masker in duizend stukken nog voordat je gaat zit het er weer op gelijmd dankzij honderd tranen tot de maan haar entree doet vlucht je ongemakkelijk de nacht in…

Het is nu twaalf uur de elfde gaat over in de twaalfde februari van het jaar des Heren en Dames 2017 Ik ben nu officieel 65 jaar maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is uit het gedicht van Gerard Reve: Drinklied aangaande het leven op aarde want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Tot dan toch die nacht kwam, en god mijn vader tot zich nam. De man van wie ik zoveel hield is heengegaan. Zacht rolt er over mijn wang een traan.…

Ik mis de nachten Waarin enkel de maan De hemel mocht verlichten Wij zijn kinderen Van de sterren Sterrenstof, dat zijn wij Nu zie ik duizend sterren Hoog aan de hemel staan De hemel huilt Tranen van de sterren Die hun kinderen zien komen en zien gaan…

ik ben aan de haal gegaan in nachten vol maan zonder bezem of tapijt maar geleid door kosmische krachten maakte me leeg bevrijd van aardse ballast dreef ik op duizend gedachten in een groots perspectief openbaarde zich schoonheid loste tijd op in zijn zag de maan langzaam ontkleuren in het goud van de zon de morgenstond…

Maar de nacht met zijn maan en sterren maakt alles weer goed en de zinnen zijn weer zoals het moet: als velours zo zacht en suikerzoet.…

Maan en aarde zijn verbonden in een eeuwigdurende wals. Als planeten praten konden reikte Moeder Aarde haar hals: “Leve de Maan die niet voor de duisternis zwicht.”…

ik heb de maan alvast op je hoofdkussen gelegd ze bloost vannacht goudkleurige wangen maakt je slaap wat zachter in het hemelbed van haar dromen glinstert ze tedere blikken haar huidgedicht nestelt zich gemoedelijk tussen je lakens het is geen toeval dat ze juist nu de zachtheid van haar ik aan je wil geven tussen het steengruis van…

de hand is waar het om gaat is geloof open je hart voor de liefde voor onszelf, de maan, de wind, de sterren.…

Veel te veel verdriet, maar toch krijgen we honger -- en er is een taart.…

hij zingt vannacht een wandelliedje tegen de maan of voor wie er verder nog luistert hoor hoe zij fluistert: kom laat je maar gaan graag niet te zacht want ik wil alles horen wat je hebt bedacht ik schijn je ondertussen wel bij in het duister hij zingt vannacht een droomliedje tegen de maan en voelt zich bijna zelf een ster…

een ster verschiet en beiden elkaar in de ogen kijkend doen een wens voelbaar klopt zijn hart haar liefde door zijn bloed kust haar blanke hals ogen blij verrast als hij heel teder naar haar lichaam tast zacht in het manegeel zij worden één in liefde en gebaar zijn eindelijk een paar het bos ruist nacht vertelt het sprookje…