270 resultaten.
Toen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 773 Hun stemmen klinken door
als naschokken in niemandsland,
die het land verscheuren
en bomen ontwortelen.
Terwijl niemand het op dat moment zag
is de wereld toch veranderd.…
De Bron
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 205 In een niemandsland hier ver vandaan
waar geen leven is of dood.
Waar ze steeds zoekende zijn naar
“De bron” waar alles eens begon.…
Voor wie de wijsheid zoekt...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 De Zon rijst
als een koperen kogelrond
over het aardse niemandsland
De Maan zoekt
in alle stilte koortsige dromen
tot aan de morgenstond
De Aarde is
voortijdig in de hoek gedreven
van een manifest heelal
De mensheid
woekert in een duister labyrint
van wat ooit verdwijnen zal
Kunstwerk: " Transformatie ", 1994
Kunstenaar: Irmlinda…
Dwaalnacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 278 Kom bij me,
zeg je in de dwaalnacht
maar ik ben mezelf niet
in toekomst of verleden
ben ik vergeten wie ik ben
je laten gaan kan ik niet
naar dat niemandsland
zonder taal of gevoel
zal ik niet bij je blijven
wanneer bliksemschichten
onze passie verlichten
geef ik je lik op stuk
met aangebrande tongen
en in de retoriek
van het…
Geen nieuws
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Buiten het dorp ligt de brug
zonder weg, bij het kerkhof
Er zitten wel eens stadsmensen
om haar te schilderen
Soms spelen er kinderen
Voor mij is het een beeld
van het leven en vanochtend
trof ik er een vrouw
Ze lag op het landhoofd
en schrok, durfde niet
met me mee te komen, door mij
verloor ze haar niemandsland
Verder gebeurt hier…
Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Tussen slapen en waken,
bestaat niemandsland.
Wat oud geworden is,
wordt er weer nieuw.
Gedachten kan ik er sturen,
terwijl hier niemand stuurt.
Zelf ben ik niet aanwezig.
Hier is niets en iedereen.
Er is hier geen leider,
die ons leidt.
Tussen slapen en waken,
ervaar ik eeuwigheid.…
Wankeling
gedicht
4.0 met 5 stemmen 2.253 De nacht zaait uit en je beweegt
langs oneven niemandsland
alsof je hebt leren lopen
tijdens een aardverschuiving.
In de periferie wordt gefluisterd
over de initialen van het donker
zijn vingerafdruk op je lijf.
Je maant jezelf tot overgave.
Je bent een schepsel dat zich ontlaadt.…
solus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 ik val als een blok
voor de afgelegen
Rockall rots in de
Atlantische Oceaan
solitaire granieten
top van een
gedoofde vulkaan
rots van stavast
rots in de branding
als opgezweepte
golven in de storm
haar overspoelen
de hebzucht zwemt
krioelend onder haar
het laat haar koud ze
blijft wat ze altijd was:
Rockall rots
niemandsland…
Op drift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 tot drijfvlucht gedreven
en nét buiten de roedel
inmiddels volwaardig
zowaar, vooraanstaand zelfs
gesluierde drijfveren, klaar
voor ontleding, ontbinding
in donkerpaarse wolken
boven niemandsland
lentestorm, ontworteling
revolutie zonder wenteling
het klinkt heel raar
en het oogt zwaarlijvig
sterker nog;
tijd voor verlossende…
een stille aarde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 583 weer gaat de tijd
zijn vleugels strijken
vliegen we in niemandsland
een stille aarde
laat ons blijken dat zij
in stasis is beland
we kijken in de verte
de horizon voorbij en raken maan
en sterren een eeuwigheid voor wij
ja, we gaan voor samen en
kleuren ons heelal, wij zijn
de goden en scheppen liefde overal…
Nieuwe haiku's #2
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 608 September sluier
Mist over het veld
op de rand van niemandsland
schreeuw ik mijn keel grijs.
Lange schaduwen
Als mijn verleden
te veel opspeelt dan poets ik
mijn neus met 't heden.
Trieste aanblik
Op het trapveldje
naast een verroeste doelpaal
ligt een lekke bal.…
Dagdroom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 343 terwijl ik in de verte staar
naar niemandsland
sluip jij nogmaals
mijn dromen binnen
ik kan je beeltenis niet raken
er blijft teveel verborgen
omdat de zon zich achter
slierten nevelen verschuilt
wel hoor ik in zachte bries
de klankkleur van je stem
met het bekende
geruststellende effect
waarop mijn gevoel zich
met een zucht vertaald…
De praalwagen symboliseert het sterven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 907 Het weten sluist bewust
de dood de achterkamer binnen
waar de nacht is blijven steken
achter half gesloten gordijnen
geen Godgevreesd vermogen
maar een zekerheid dát nog leeft
frêle en diffuse woorden
lossen op waar niemandsland
grenst aan de kloof waar
de ziel zijn eigen wegen kent
en aan tafel grimast
de grimeur…
Verslaafd aan jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.016 Als ik in een diepe slaap ben
kom je in mijn dromen voorbij
dan ben ik jouw grootste fan
de enige die ik adoreer ben jij
Elke dag wil ik jou voelen
mijn armen zoeken naar jou
vlinders die overal krioelen
tranengeluk wat ik over hou
Als ik in jouw ogen kijk
ben ik in niemandsland verdwaald
verslaafd en nuchter tegelijk
heb jij mijn liefde…
Yesterday
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 soms, als mijn hoofd
naar niemandsland verhuist,
van te veel jij, of te weinig
en ik je toch niet missen kan,
zeg je soms dat je me kwijtraakt
aan dat vreemde huis
dat ‘vroeger’ heet en dat ik koester
als mijn lieflijke wereld
vaak verhuld in mistgewaden
die ik breken mag
en in kamers kom
net zo oud als mijn dromen.…
Het ware woord
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 64 De woordenaar heeft ons weer getrakteerd
op een idyllisch, paradijselijk
ja, alleraardigst stukje niemandsland
van Scientias...of heb ik dat verkeerd?
Voorwaar, daar is op zich wel
niets mis mee
ware 't niet dat 't hoegenaamd geen zier
te maken heeft met d'actualiteit
op onze ronde blauwe planeet Aarde...…
Zonder behang met thuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik ga mijn gang
in een huis
zonder behang met thuis
in dat niemandsland
geef ik iedereen als
vreemde mijn hand
ontheemden van de
overkant completeren
dit traumatiserende decor
ik kan slechts rusten
in de wereld van hiernaast
die mij dieper raakt
waar warmte en
compassie samenkomen
uit mijn dagelijkse dromen
lijk lichtelijk…
Een alles verterend vuur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 is de kudde niet
het ultieme feest
voor de simpele van geest
of is de stal
de schuilkerk van het heden
waar opstand wordt beleden
acties worden voorbereid
in het wollig niemandsland zonder
enige morele verantwoordelijkheid
bij zwarte schapen lichten ogen op
door een alles verterend vuur
zij kennen plaats en wachten op het uur
de…
draaideur
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 373 onder de zeespiegel liegen wij vol op
door om te horen wat dit geruis met ons doet
de driehoek is symboliek voor de top
alles is bittergarnituur maar dan zoet
de zee spoelt je oren schoon tot op bot
geen merk in brand
het gaat maar om toeval en lot
waar is niemandsland
is het te lang maak het kort
wordt het te klein maak het groot
was…
plegen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 366 op het moment dat het ongeluk even
om de hoek woont om uit te rusten
of misschien naar een ander werelddeel
vertrokken is om genadeloos toe te slaan
besluiten wij het schamele geluk eerlijk
te delen, samen op te stijgen naar
het eenzaam niemandsland, eerzaam
in vertrouwen en zonder spijt
te vliegen met een brevet van onvermogen
in de hand…
Tussen twee huizen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 433 Het bekende vertrouwde onderdak
binnenste met uitzicht op muren
planten in potten, een perzikenboom
maar klein en intiem, mijn geboortestad
in deze windstilte, dit niemandsland,
de zondag, geluid van een tikkende klok,
geliefde muziek om bij wakker te worden
onbekend moet nog worden veroverd
theorie snelt praktijk hier vooruit
naar een…
ondervinding
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 je oude huid spreidt zich over de lakens
en met een pen trek je contouren
over continenten
jij zocht ze nimmer op
in het niemandsland staat een huis
met het licht nog aan
doch jij gaat vanavond buiten slapen
onder de nieuwe maan
op het koude steen
kijk je naar het leven ginds
de uiteindelijke stap uit je lichaam
een hemel…
Daag het leven uit
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 328 er is nog hoop
voor omhoog gezogen
keramische bloemen
brekend op de bladsteel
stervend in hun scherven
als sporen in
het niemandsland
worden gewist is het
gissen naar passanten
blijkt de wereld toch bewoond
leid ze naar de offerbank
daag het leven uit
de beul is ingehuurd
het interesseert
de dood geen fluit
er is nog hoop…
Grijs gebied
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 wees op de hoede
in het licht der waarheid
en niets dan de waarheid
bij elke grote stelligheid
bij het rechte eind
in het rijk der fabelen
in het zicht van een zwarte ster
de spiegeling in kronkelend water
of kromming van aarde
in niemandsland tussen uitersten
als amorfe silhouetten in het veraf:
Zwaartekracht verbuigt rechte lijnen…
Alleen in samenzijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Soms wanneer ik mijn gevoelens toon
om al het geroezemoes te ontlasten
verder in de stilte, eenzamer in het tumult
weg van de mensen
bedenk ik me bijtijds
dat we samen zo alleen zijn
omdat we niemand anders kennen
in dit niemandsland vol wensen
eenzaam is het goede woord niet
want we kennen elkaar door en door
maar het is dat ene woord…
Het Grote Gebeuren (Vlucht MH17 op 17 juli 2014)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Uit de hemel
duiken snelle stippen
naar een niemandsland
vleugelloos weggeworpen
zachte tassen, stoelen
hard metaal, ledematen
ook mijn hart
staat stil
van ongeloof
toch ligt daar een lakschoen
toch lees ik opengeklapte levens
mijn vertroebelde ogen
en mond vol gedachten
vragen om woorden
voor de leegte
Dit veel te grote gebeuren…
fragmenten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 het is een dag van novemberstilte,
kort en op gedempte toon
langs urnenvelden loopt, haperend in
de verte, een gestalte voor mij uit
hier in dit niemandsland, tastend door
de achterkamer van het daglicht
ben ik in het midden van mijn afwezigheid
meer verloren dan ik kan vergeten
oprapend, paden kruisend, tegen
de richting in gedachten…
Breken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 602 Het vorige gedicht is kwijtgeraakt
in een macaber niemandsland
waar oktober zich laat horen
en duisternis in zwermen neerstrijkt
binnen beweegt hij door de kamer
alsof hij kan weglopen van een gedachte
maar de beelden klampen zich vast
en beuken zingend in zijn rug
angstig hoort hij zijn leven breken
beent nog dieper naar voren
en denkt…
beeldvorming
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 327 de dag
waarom zal ik dan keren
mijn toekomst staat open
waarom dan de ontmaagding
van die andere zijde
gedane zaken nemen toch geen keer
mijn dingen zijn grijpbaar
waarom zal ik mijn tanden dan zetten
in dat andere, wat mij betreft dan
ik hou lekker vol in mijn landschap
dat andere wil ik echt niet zien
ik verwacht geen gestalte in niemandsland…
beeldvorming
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 454 de dag
waarom zal ik dan keren
mijn toekomst staat open
waarom dan de ontmaagding
van die andere zijde
gedane zaken nemen toch geen keer
mijn dingen zijn grijpbaar
waarom zal ik mijn tanden dan zetten
in dat andere, wat mij betreft dan
ik hou lekker vol in mijn landschap
dat andere wil ik echt niet zien
ik verwacht geen gestalte in niemandsland…