inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.025):

Alleen in samenzijn

Soms wanneer ik mijn gevoelens toon
om al het geroezemoes te ontlasten
verder in de stilte, eenzamer in het tumult
weg van de mensen

bedenk ik me bijtijds
dat we samen zo alleen zijn
omdat we niemand anders kennen
in dit niemandsland vol wensen

eenzaam is het goede woord niet
want we kennen elkaar door en door
maar het is dat ene woord van liefde
dat ik de laatste tijd nooit hoor.

Schrijver: Hector Havermout, 24 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 135

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
26 oktober 2017
Tja. Samen kun je toch alleen zijn zonder af en toe de juiste woorden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)