Dwaalnacht
Kom bij me,
zeg je in de dwaalnacht
maar ik ben mezelf niet
in toekomst of verleden
ben ik vergeten wie ik ben
je laten gaan kan ik niet
naar dat niemandsland
zonder taal of gevoel
zal ik niet bij je blijven
wanneer bliksemschichten
onze passie verlichten
geef ik je lik op stuk
met aangebrande tongen
en in de retoriek
van het naspel
laat ik je weten
dat ik bij je ben
tijdens de dwaalnacht
waarin alles is vergeten.
Inzender: Henk van Dijk, 3 december 2014
Geplaatst in de categorie: emoties
nacht 4.0 met 6 stemmen 
278
278
Geef je reactie op deze inzending:
Chapeau!