310 resultaten.
On uit gesproken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 224 gisteren fluisterde de wind
haar woorden toe
na een warme nacht
vielen ze als rijpe vruchten
in haar schoot
de zaadjes van het goed luisteren
hadden wortel geschoten
juist het on uit gesprokene
werd koesterbaar
in de palm van hand en hart
liefde straalde uit
twee paar mensen ogen
zo mild en zacht…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 436 Verworden tot blind instrument
staan van wrijving ruwe palmen droog
menend dat ze ontoereikend zijn;
de olie meegenomen naar omhoog.
Tot ze hem in haar capsule vangt
waar hij haar niet ontgaat
niet meer ontkomen wil en kan
en zich gewillig wegen laat.…
Pinksterretjes
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 433 In Engeland is pink een kleur
van maneschijn en rozengeur
die kleur zit aan de binnenkant
van, juist, de palmen van je hand
En voelt een Engelsman zich flink
dan zegt hij: I am in the pink!…
Verpakt in lederzwart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 290 hun lengte
nog verpakt
in lederzwart
met een
gracieus gebaar
kwamen je vingers bloot
een voor een
artistiek en creatief
de nagels donkerrood
jij liet mij
de lijnen lezen
in de palm van je hand
hun lengte reikte
naar de pols vertakte
daar tot brede band
zelden zag ik levensloop
zo gaaf gelukkig eindigde
jouw liefdelijn nog…
jouw naam
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 412 Geen naam was ons te lief
voor onze kleine hartendief
een lange speurtocht
in vele boeken
om de mooiste naam
voor jou te zoeken
toen bleek hij al geschreven
in de palm van Gods hand
en voor het heilig doopsel
draag jij een wit kleedje
afgeboord met strikjes en kant
symbool van liefde en zuiverheid
nu je tot Gods kindje wordt gewijd.…
silentium
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 67 we schreven elkaars
naam in de palm
van onze handen
we sprongen van vloer
naar zolder en terug
levenslange beginners
waren we
we leerden later
stapsgewijs van boom
tot boom te denken
de loop van de tijd
voerde ons in een
korte schittering
met zich mee
stilaan werden we
een keerrijm van
ons verstilde zijn…
voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 de stilte
neemt de tijd
als zij
verdwijnt in
de diepte van
de slaap
de naaste
haast gelijke
van de dood
de dromenvanger
blaast lucht
in longen
schijnt licht op
toegedekte
zinnen van
lang geleden
woorden van
tule en ijzer
mijn moeder
leeft
geruisloos
giet ze warme
melk in de
palm van mijn
kinderhand in
het…
een verleiding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 378 Meester als ik fluister
hoe zacht en rozig
Uw handen zijn, gelijk mijn nachtgewaad
waarin ik woel vol lust naar U
zie mijn handen zo vlezig van kloven
met boenwas doortrokken
mijn nagels zijn als resten
van een oude muur
maar U voelt mij graag Meester
al zijn mijn palmen schuurpapier
ik streel U lief, daar waar
een meid nooit strelen…
GUIDO GEZELLE
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.670 Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn…
Kruinen uit hoofde van het helen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 312 Ze zuigt met haar jaren
aan de oude boom
en ribbelt hem eeuwig
in een hard palmen van haar handen
ze offert hem beetjes
leven van haar vingers
her en der riviertjes
bloed ontgonnen in het kozen
'kruintje kruintje' wil ze liggen
want hij begrijpt dat wel
knoestig zinnebeeld
van gerijpte verwondingen
het excuus voor intimiteiten
en…
Tien vogels in de lucht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.368 kronkels
in de paden van mijn geest
elke zijstraat afgeweest
eronderdoor
eroverheen
gelopen wegen
maar met waarden meten
is het niet gedaan
waarvan wil ik bestaan
kom mijzelf bij ontij tegen
griploos wadend in het waterland
**
waar is nog schapendroogte
wat houdt er deze tijden stand
wellicht dan toch de regenfluiter
in de palm…
Immoralist tot het eind
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 620 De stervende pakt haar hand, sterven is simpel
zucht hij met z’n laatste ademtocht in de palm
van haar hand, laatste zucht is de geest die het
lichaam verlaat op zoek naar een verblijfplaats.
Ze schreeuwt van ontzetting haar ziel in stukken,
zien sterven is niet simpel.…
De kunst van het keilen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 Plat en rond moet de steen
zijn om te keilen, passend
tussen wijsvinger en palm,
alvorens zijdelings te werpen.
Zodat zij 5 keer stuitert
over rimpelloos oppervlak,
slechts doorbroken door kringels
waar kiezel water kust.…
Fata Morgana
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 256 Ik ren door het dorre land
En de wind staat stil
De hitte schroeit het zand
De lucht trilt
Voor mijn ogen daagt de horizon
Een vruchtbaar dal; een heuvelkom
Een glinsterend meer ligt in bereik
En de wind strijkt door mijn haar
De grond is echter uitgedroogd
Geen enkele palm wordt hier gedoogd
Geen koelte en geen frisse bries
Ik sta stil…
Eiland
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 6.291 Levend onder palmen op een verlaten eiland
Zoute zeewind prikt de smaakpapillen op de tong
De voeten in het aanspoelende oceaanwater
Languit liggend in het zonnewarme, gele zand
Jagend en vissend om de voedselvoorraad aan te sterken
Af en toe een Amazone voor de vleselijke lusten
Het leven hier is primitief, maar toch een paradijs
Waarom zit…
maart krult zijn staart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 398 compact en doorschijnend paars
kruipen omhoog uit bloembakken
handmatig schuurt iemand houtwerk
ik hoor een stofzuiger
en lees Zomerhitte
gisteren waren hier vrienden
een hand met zeven vingers
de open palm ontving
en liet weer gaan
lang geslapen vandaag totdat
er iemand riep: Lekker he?…
droomkasteeltjes
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 775 de avond tuimelt
roze flamingos
kleuren de lagune
aan de hemel
palmen wiegen
op de wind
blauw wordt groen
groen stil zilvergrijs
witte huisjes
knielen deemoedig
als devote nonnetjes
op de bidbank van het strand
stilte kruipt genadig
tussen hopeloos gestrande schelpen
de zee knabbelt aan
de droomkasteeltjes van nat zand…
Still standing
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 708 ja ik sta nog
boven de golven van het eerste uur
onder de palmen van je ogen
je ziet me niet maar ik ben er nog
bewegend, levend, zwevend
ja ik sta nog
onder de stralen van het blauwe vuur
in de regen achter de bogen
met opgeheven hoofd
bewegend, levend, zwevend
ja ik sta nog
de wind heeft me nog niet genomen
tussen de kiezels van…
Zij draagt het voelen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 2.248 Zij draagt het voelen
in haar vingertoppen
Zij draagt het zien
in de palm van haar hand
Zij draagt de fluister
in het horen zingen van de wind
Zij draagt haar tranen
in bijna blinde ogen
Zij draagt het hoopvolle
in haar harteklop
Zij draagt de smeekbede
in de stilte van haar stem
Zij draagt de vraag
aan de doktoren
redt mijn ogen…
sturen zonder handen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Ze omfloerst mij met haar kussen
als ik mezelf weer eens niet
in het zachte palmen kan houden
Ze teent mij
een beentje in de goede richting
schuift mij
uit vanaf haar borsten, contactloos
ze wil niet weten van een afladderen
en even ben ik weer mezelf vergeten
ze is een tuimelaar
houdt het behang op de achtergrond
waar het thuis…
Eros sonnet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 876 Mijn lieve god gevoel
geen afscheid willen nemen
van het geel en vermiljoen
de boterbloem de koperzon
lente jong de zomer
met haar bronzen huid
zalig rollebollen op het
platgewalste grasmatras
dromen komen
hoge zuchten langs het zachte
korenbloemenblauw
sterren stukslaan aan de hemel
die je onderdoor de winter glijdt
langs de palmen…
gedroomd leven (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 slaap rust van
lichaam en zin
de naaste
haast gelijke
van de dood
droommachines
blazen lucht in
woorden strooien
snippers licht op
verborgen beelden
knarsende
ijzeren woorden
en fluisterend
tule van toen
lang geleden
mijn moeder
giet geruisloos
warme melk in
de palm van
mijn kinderhand
pareltjes dauw
over…
Luftballon
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 in de palm van mijn hand
draag ik een wereld;
uit de verre verte
is een luchtballon geland
met een verblindende kleur
ovaal in vorm, het is met
een eigen zon gevuld
zwevend in een goddelijke geur
ik ontwijk de doornen
links en rechts
ren door dromen
en gedachten,
mijn hart slaat op tilt
het is roemrijke lucht slechts
die vrijkomt…
In het vlokje zien
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 423 Een vlokje van koude sneeuw
Smeltend in een warme hand
Hoorbaar in elke eeuw
En vloeibaar de palm omarmt
Kristallen die helder verdwijnen
De drup die de hand verlaat
De regenboog die gaat schijnen
En met volle schoonheid weer gaat
Een vlokje van koude sneeuw
Die alle kleuren draagt
Hoorbaar in elke eeuw
En ons met het prisma behaagt…
Gelijk?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 419 We dragen een zon
op de palmen van onze gedachten.
En een maan
die onze gedachten
verlicht in donkere nachten.
We verslepen een oerwoud
om ons te ontwortelen
aan de dagelijkse orde.…
Dit zien
gedicht
2.0 met 23 stemmen 10.562 .'
In natgrijze grond met leverblad,
met koeienstront in het herbarium,
waar de duim in de sloot blijft steken,
leeft dit zien van de handopen palm.
Zie hem, oude man, die zich verwondt
aan het uitzicht op zoveel voorjaar
---------------------------
uit: 'Dit zien', 2001.…
muziek
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.211 De woorden en de muziek
klinken heel melancholiek
warm en zwoel
het geeft je een rustig gevoel
het laat je zweven
ook al duurt het maar even
zachtjes zit je mee te galmen
in gedachten zit je tussen de palmen
hoor je de golven en de zee
de muziek deinst op de achtergrond mee
loop je over het warme zand
maar ondertussen zit je gewoon in Nederland…
spiegelrozen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 570 kan je
rozenbloesems
laten bloeien
onzichtbaar
in de palmen van je hand
levend water
uit regenbogen scheppen
kleurig zoals je stem
wanneer woorden samenvallen
met het licht
kan je de zomer ademen
in elk bewegend blad tussen de lijnen
van het leven
en zou je dan bij iedere ontmoeting
een afdruk willen schenken
voor hen,…
Lage branding
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 169 Langs mijn eigen hijgen
hoor ik palmen ruisen,
ondanks dit blindzwijgen
zie ik de zee immer bruisen.
Ik zoek nog steeds een strand
met de koelte van kiezels
en de warmte van zand,
met lichtvoetig water
en zwaarlijvige golven,
met luchtkastelen
onder schelpen bedolven.…
Vul mijn handen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 891 waar cirkels zich
vermeerderen in
een eeuwig zoeken
blijft het stil
in de palm
van mijn hand
ik begeef me
vaak naar binnen
droom daar
de laatste wolken
niet groter dan
de woorden
het houden van
ik sluit de vloedlijn
op mijn huid
loop over 't schuim
van leven en dood
in het daglicht
dat de nacht nog
meer verstoort
volg…