248 resultaten.
Boer zoekt vrouw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
236 Zijn vrouw vond haar boer een allerbeste vent,
maar ook dat hij zijn vee meer dan zijn vrouw verwent.
Toch stoorde de vrouw zich nog het meeste
aan het voortdurende boegeroep van de beesten.
En ze besloot de stallen de rug toe te keren,
want ze wenste zich niet langer te laten koeioneren.…
Begraven schat
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
27 Een kist vol munten, ontelbaar
teveel om er iets mee te doen
We gooien ze netjes weg
door ze voor later te bewaren
op een veilige plek, begraven
onder de es midden in onze stad
We hebben genoeg aan het vee
de pannen en de vrouwen
die we buitmaken over de grens
De mannen ruilen we
voor sieraden en zilver
dan zijn we van hen af
zonder…
Landschap met wegspringende schaduwen I
gedicht
2.0 met 27 stemmen
9.300 Als hij passeert dan zwijgt het vee en
lichten open plekken in het struikgewas op.
Het getik van zijn wandelstok
ratelt in onze dakgoot.
Versta jij, pas aangekomene, al de kunst
van het snel over je schouder kijken?…
Legpuzzel
gedicht
3.0 met 19 stemmen
11.278 een vogel die we vaag vermoedden klonk
uit de lucht een stip die zong was thuis
uit onze doos ontsnapt
later vouwde al het vee zich
samen voor de hekken
droomden wij dat na de regen
onze namen zouden groeien in het gras
leek de puzzel toen we gingen
al een beetje opgelost…
Luchtige liedjes
poëzie
2.0 met 9 stemmen
3.609 Zoude ik mij spelender-
wijze vermeiden,
Dingen bezingend,
die buiten mij zijn:
Vrede - van 't vee
in de vredige weiden,
Vreugde - van bloemen
en zonneschijn?
Zoude ik van vreugdige,
vredige dingen
Zingen, een lachje
van spot om de mond?
Zoude ik zo luchtige
liedekens zingen,
Zo ik hier binnen
de vreugde vond?…
Geel gras
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
614 Het gele gras
Tikt zacht mijn hielen aan
Wil vertellen
Over zijn bestaan
Fluisterend over vandalisme
Van het vee dat nietsvermoedend
Familie onder zich vertapt
Schreeuwend en tierend
Omdat de wind niet weet
Dat hij zijn woorden immer steelt
Het gele gras
Praat over werelden hier ver vandaan
Vol groene scheuten en…
Wil mij niet meer…
GOEDE BEDELING
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
116 De gebergten
in het hart van Europa
hebben geurige weiden
vol zacht en diep groen gras
verrukkelijk eten voor het vee
dat rijkelijk gedrenkt wordt
door kleine rivieren
als de Reuss en de Neckar
wilden deze stromen méér zijn
wellicht al het water
van de Rijn vervoeren
dan
schiepen ze gevaarlijke moerassen
armoede om hen heen
spoelden…
Aangelijnd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
220 Als een vlieger laat ik het eiland op
ik draaf de grote leegte binnen
een zilveren draad verbindt mij
met opstijgend strand
de dorpen zijn in zee gegleden
het vee is door de horizon verzwolgen
alleen galopperende paardenhoeven
achtervolgen mij
het wad toont de sporen van dode golven
de wind baart stuifzand en fluisterzang
slechts één…
Zomerlandschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
107 de hemel is blauw en wijd
van een stil gelijk het gras
buigt met de wind en ruiselt
liefderijk gering
onder een boom bewegen
schaduwvlekken om
van verloren aandacht
de steelse grond
de lucht is op glas geschilderd blauw
vee blijft de aarde trouw
het graast traag en onverdeeld
door de late schemer
waaiert ver uit in een
voldane…
Imbolc
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
208 Bride is gekomen:
dochter van Dagda,
de Goede God,
Brengster van Vruchtbaarheid
voor land, volk en vee.
Bride is welkom.…
De boombladeren ritselen niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
152 ledige kunnen bevatten
stoffig niets van poep en pies
een vage geur van voorbij goed
Daaronder spreken dichters
wijze woorden voor wie het
maar wil horen vóór de wind
opsteekt en er van het plafond
vreemde stemmen komen
Kakofonie van fragiele zinnen
in de Gouden Bal te Eindhoven
Kees Kraaij is heengegaan
naar de groene weiden, grazig vee…
Aan een draadje naar de grond
snelsonnet
2.0 met 33 stemmen
3.761 Ballonnen die half leeggelopen droppen
Helpen - door de lompe machinisten
En aangeschoten graancirkeltoeristen -
Met mand en al gewassen naar de knoppen.
Er zijn vergoedingseisen opgesomd
(ook geldig voor wie door de schoorsteen komt).…
Onschendbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
588 Een beursbaron die de handen wringt
Het sloffend vee veracht
Hij laat de woekerwinst berekenen
van een nog niet aangeboorde bron
terwijl het zalig slijk zich ophoopt,
een stroom van nullen en strepen
naar de ongerepte tuinen.
Klerken zijn er een bedreigde soort.
Maar in het wetboek staat het zwart op wit:
Het vermoeden van onschuld.…
Hokjes
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
1.230 Bijeengedreven in hokjes
erger dan vee behandeld
veracht, gehaat en getreiterd
emo's bij emo's
gothic's bij gothic's
turken bij turken
negers bij negers
marokkanen bij marokkanen
Immers,
ze zijn allemaal hetzelfde
Niemand loopt nog vrij rond
door de dierentuin van mensen,
in hokjes
Behalve de eigenaar zelf,
de hokjesgeest
hij plaatst…
Geen voetstap...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
99 zal ik meer willen zetten
op uw gebonden grond
geen afdruk op de stranden
korrels zand zullen
mijn vrijheid niet beletten
onrust zou mij overkomen
het mes op de keel voelen
als vee samengedreven
Europa krijst op de stier
die briest in de aanval
hoe schoon ook het land
dat eerder is aangedaan
binnen grootse steden
en historie, schrei…
Slag bij een meer
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
676 de trots van het Trasimeense meer
waar Hannibal voor het eerst
de hoogmoedige Romeinen versloeg
ingegraven in hun stellingen zo´n
tweehonderd jaar voor de geboorte
van de zoon van god de heer
Dacht aan jou toen jij daar liep
tweeduizend en tweehonderd jaar na dato
Hoe ik je nog niet verteld had
dat Hannibal de overwinning behaalde
met vee…
INSULA FLE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
497 Vlieland kende gure tijden
Die van wind, water en vuur
Die van drenckeldood, natuur
Die van pure armoe lijden
Die van schuimbekkende baren
Die een kwetsbaar dorp verslonden
Likkebaardend naar de blonde
Duinen loerden, een strak staren
Als een roofdier naar zijn prooi
Naaldbos, helmgras en fazanten
Meeuwen, ganzen, vis en vee
Maken Vlie…
Dood doet leven
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
419 Uitgemergeld
schonkig vee
vindt slechts
gebarsten aarde
waar zich
de bron bevond
Donkere
dorstende ogen
zien de
geblakerde leegte
op de plek
waar zij zich laafden
Gelaten
door stofnevels omgeven
treuren ze bij elkaar
Het zwakste dier
zakt door zijn hoeven
zijgt snuivend neer
Gekrijs
vult de stilte
in de dorre lucht
Gieren…
Ontrent wegen
gedicht
2.0 met 42 stemmen
12.810 Wegen vervoeren (verkeer, waarvan vooral het snelle
vee; klein leven teniet doet).
Wegen zijn meestal recht (bochten vermijden luidt
het devies bij aanleg, waarschijnlijk,
om redenen).
Steenslag spat soms op van wegen (vervelend voor het oog of
oor van de argeloze).…
Jansum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
81 Het dorp Jansum
tussen Oosterreide
en Wilgum
verdween in het wijde
en diepe Jansumer gatt
opmerkelijk dat
naast die geul
op een kweldereiland
nog ruim een eeuw
vee bleef grazen.
De Dollard vrat
zich een weg
het land in
alles zilt en nat
werd geul en wad
eb en vloed
kwam
uiteindelijk
helemaal tot
Onderdendam.…
JOECHEI !
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
622 Terwijl de boeren BSE-vee ruimen
maakt de chirurg weer een fatale fout.
Er sneuvelt een hectare regenwoud
en timmerlieden slaan zich op de duimen.
Na nachten die in slapeloosheid strandden
grijnslacht de ochtendstond met gouden tanden
als om hernieuwde rampspoed te begroeten.…
De gekroonde hoofden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
74 ik heb de pracht
en praal gezien van
de gekroonde hoofden
de luister en élégance
waarmee zij zich
in het openbaar bewogen
levend in een protocol
dat met geld en macht
in stand wordt gehouden
hofdames en lakeien
als persoonlijke getrouwen
gebonden aan blauw bloed
maar heb ook de stamboeken
gelezen waarmee het adellijk vee
tot grotere…
het slagveld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
386 Voer voor vee of voor kanonnen,
eeuwig vervangbaar.
Als in een cyclus,
gevangen in een repetitie.
Dodelijk, zonder pardon.
Als knop gebroken, onvolkomen,
bediendes van een hoger doel.
Modder, afgehakte stompjes,
het veld ademt vergank'lijkheid.
De echo galmt in stilte, dreunend,
de aarde antwoordt, rustig kreunend.…
In een volgend land
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
169 er was het verlaten
een lange weg te gaan
ver van een heem
pijlers van het bestaan
scheiding van de vogeltuin
het paradijselijke licht
tere wentelbootjes
enkel nog in een vergezicht
een glimlach
een wuivende hand
het water spiegelt
in een volgend land
waar koekoeksbloemen
in bermen prijken
het vee graast
op behoedende dijken…
Mirjam
gedicht
4.0 met 3 stemmen
966 Maar Mirjam was mijn naam toen ik nog jong
door zon en wind getekend en getaand
met velen water putte uit één bron
en heuvels wollig van het vee zag staan.
De weelde van een wereld zonder schijn,
een thuis, een man om mee op weg te gaan
en het besef door God bemind te zijn.…
Aan de Dombrug
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
108 hier mag ik blijven
aan de Dombrug over de Zwarte Nete
de kleine beek van oost naar west
het zicht op weelderig grasland
waar Canadese ganzen langzaam grazen
en winnen van het trage vee
om dit lieve laagland
om de schoonheid en de troost
om de hoge hemel blauw naast witte wolken
om nooit vreemde handen aan dit kwetsbare
om de angst…
Volksmoord op termijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
84 Sinds er mensen wonen aan de boorden van de Schelde
hebben ze zich gevoed met wat de rivier hen bood
Vis, kreukels, krabben, kreeften,
lamsoor, zeekraal, garnalen
Eiwitten, vitaminen, mineralen
De landoogst kon mislukken, het vee ziek en dood
Oorlog kon alles vernietigen maar
de rivier behoedde voor hongersnood
Helaas, het is gedaan met…
Hebben wij verkloot
netgedicht
4.0 met 25 stemmen
192 wij hebben
de wereld die
wij op onze
handen droegen
kleiner zien
worden in het
langzaam
verdwijnen van
verten en horizon
stiller in menselijk
en omgevingscontact
waar deuren sluiten
ook vreemdelingen
komen er niet binnen
daar waar geen
nieuw bloed
elkaar ontmoet is
de reis gedaan
ook hoe vee en
gewas de cirkel
niet halen…
de laatste provo
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
649 je hoorde ooit de rattenvanger fluiten
en liep toen joelend met de meute mee
het oproerkraaien werd zowat metier
het leven was een onvermoeibaar muiten
je ging je aan protest en strijd te buiten
was 't wilde rund temidden van het vee
bestorven op de lippen lag het 'nee!…
Fatum
gedicht
2.0 met 22 stemmen
16.182 De nacht gaat over en ik, saamgeklonken
(met vee, gevangenen of idioten?)
Loop mee in de tredmolen van de tijd.
------------------------------
uit: 'Droomcensuur', 1980.…