Netgedichten

netgedicht (nr. 7.229):

INSULA FLE

Vlieland kende gure tijden
Die van wind, water en vuur
Die van drenckeldood, natuur
Die van pure armoe lijden

Die van schuimbekkende baren
Die een kwetsbaar dorp verslonden
Likkebaardend naar de blonde
Duinen loerden, een strak staren

Als een roofdier naar zijn prooi
Naaldbos, helmgras en fazanten
Meeuwen, ganzen, vis en vee

Maken Vlie ontroerend mooi
In november lanterfanten
Stedelingen er aan zee

Dichter-scheepsarts, loods hen mee
De militie ramt de wolken