34217 resultaten.
verdriet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 505 Roos
Ik denk dat Kees zou zeggen
op jouw verdriet:
Hou nou maar een keer op
je verdriet is mooi genoeg geweest
en bedankt mijn schat
maar ik ben dood
en jij moet leven.
Denk verder gewoon aan mij.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 49 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
zal iemand je troosten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 zal iemand je troosten
in de wiegende bek van de dood
als de nieuwe dag niet tegen
het raam kloppen zal
alle verdriet in de ziel
gekropen is
als woorden stokken
in je keel
zal iemand je troosten
in de wiegende bek van de dood…
Zonlicht
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.864 mijn lied
Dood leeft en leven laat gaan
Zing zachtjes mijn verdriet
Tranen vergaan en doen vergaan
Als ik de zomer niet haal
Begraaf me op een warme winteravond
Laat mijn lach zachtjes met je meegaan
En haal weg je verdriet.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Dodenherdenking
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 434 Het verdriet zit in hun genen,
als door een jas omsloten.
Het verdriet slijt,
maar verdwijnt niet.
Bij het herdenken
wordt verdriet weer actueel.
De jas gaat open
en de zon schijnt even
op die oude wond.
Zonneprikkeling
wordt pleister.
Meedragen,
tot weer een volgend jaar,
de zon weer even schijnt
op die oude wond.…
Tweede akte/ de zon was dood
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 337 De zon was dood
en de aarde kleurde bloedrood
verdriet voorbij
want materie kent dat niet
het is fysieker dan dat
de oude God was
onder zijn eigen lichtgewicht bezweken
gedoofd in een wit geboortekanaal
Duister
het andere kon nu schijnen
grijs licht
ruis van fotonen
een beetje als
uit de ether verdwenen
teevee kanalen
het dode meisje…
9/11 (Ollekebolleke)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 670 Wrede terreuraanslag
Duizenden doden
En peilloos verdriet
Maar een symptoom van een
Civilisatieclash
Dat was het volgens
Deskundigen niet…
ZO!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 379 Ik ben verdrietig
om scheiden, lijden en dood,
maar hoop op hemel.
God is de eeuwige rust,
het dansen van de golven.…
Mij brandt dit ene grote verdriet
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.567 Zij was de zon en ik de regen,
zij scheen door mij -
en van ons beide is opgestegen
een kleurenrij.
Die hangt nu boven in de lucht
met wereldvlucht,
de wereld is groot, eindloos groot
maar zij is dood.…
En het verdriet sterft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 In mijn hart, 'mi corazón'
doden de muzikanten
met liefdesliedjes vol zon
mijn verdriet, 'muere la desazón'
Met gesloten ogen dansen we
in marmeren weelde
onder een versierd plafond
beelden zien op ons neer
Iemand neemt mijn hand
laat me rondjes draaien
mijn ziel zweeft omhoog
schudt zijn tranen af
en strekt zijn armen uit
als een…
Enschede
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.172 Een man
Vijf gewonden
Een dode
Enschede
Verdriet
Veel tranen voor de nabestaanden
Waarom?
Is de vraag
Het gevaar komt steeds dichterbij
We kijken de dood in de ogen
Wat is het volgende drama?…
Een dode dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.021 Ook dichters gaan dood.
Dat weet je, ook dichters gaan dood.
Of je een dichter lang kent,
of kort, of een beetje.
Dichter of niet. Dat maakt niet uit.
Steeds vers verdriet, maar,
Ik heb er niet om gehuild.
Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ook dichters gaan dood.…
misschien de zee nog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 tegen
dit
uitgehuild
uitgehold
uitgeloogd
verdriet
misschien de zee nog ...
maar dan
kleurloos
zonder golfslag
zonder zon…
KIJK EENS PAP
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 305 als een herinnering
mij weer een duwtje
in de rug geeft
onderhand...
jij als jochie
weer stap voor stap
het duinzand wegtrapt
mij keer op keer
weer nadeed
kijk eens pap heel vlug
lijk ik nou niet veel op jou?
en loop ik
ook weer zo terug
redt u het wel?
of moet ik gewoon maar
weer een handje geven…
Tussen de buiken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Te vroeg geboren
Was je, je zag
Blauw, je longen
Deels gevuld met
Het water waarin
Je de laatste weken
Veilig gezwommen
Had in je moeders
Warme buik -
Ondanks je acht
Pond moest je
Toch nog de couveuse
In, waar jij je
Verlaten voelde
Van hen die je
Met liefde verwachtten
En die alleen maar
Bij jou wilden zijn -…
De woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Heb je mijn woorden al gevonden?
Ik heb ze verspreid
langs de weg
de voor jouw zo bekende weg
Daar liggen mijn woorden
Als bladeren in de wind
Straks waaien ze weg
voor altijd
Het geeft niet
Ook zonder mijn woorden
vind je je weg wel
Moeiteloos
Je kent immers de wegen al
die je moet gaan…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
De zon daalt over je graf...
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.053 De zon daalt over je graf
Stralen schijnen geruisloos
Ik kniel voorzichtig neer
Mijn tranen lijken eindeloos
Ik laat mij los in verdriet
Samen wilde ik met jou zijn
De dood ging tussen ons in staan
Wat overbleef was die enorme pijn
De zon schijnt over je naam
Het voelt alsof je even bij mij bent
Je handen..je lach..je stem
Lieverd jij…
Oppasser
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 609 als a.s. zondag mijn zoon weer thuis komt.
Ik zie hem al staan, verstomd.
Met heel veel verdriet.
Wat ik hem altijd heb willen besparen
nu na al die jaren
moet ik hem vertellen, dat ik
zijn dierbare hond heb begraven.
De oppasser.
Dag Napoleon.
Rust zacht.…
De Oppasser
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 688 Als a.s. zondag mijn zoon weer thuis komt.
Ik zie hem al staan, verstomd.
Met heel veel verdriet.
Wat ik hem altijd heb willen besparen.
En nu na al die jaren.
Moet ik hem vertellen,dat ik zijn dierbare heb begraven.
De oppasser.
Dag Napoleon.
Rust zacht.…