Alle inzendingen over Verhuizen

is dit het beeld waarnaar ik zoek een verzameling van bloemen -uitvergroot- om makkelijker thuis te komen regendruppels die me vertellen over vorige liefdes, warm in mijn hals en later, opdat ik niet zou vergeten, naar een stil woord verhuizen beneden in de kamer te groot om niet eenzaam te zijn te klein om de nacht en de koude…

wij sneller omdat aarde meer helde werden onze inspanningen steeds feller we lachten om kleinigheden in onze filosofie bedachten dat alles in oorzaak en gevolg ook actie en reactie als sluitstuk had zwaai en lach niemand heeft dat ooit bedacht en toch zijn er dan energiestromen die elkaar kruizen in steeds opnieuw warm verhuizen…

Laila gaat verhuizen ze neemt de groene wijk met kleine stemmen in haar onderbuik mee leeg zal ze achterlaten haar sobere stee de piepende schommel zwaait reeds zachter onder het oude kleed doodt een herinnering nog een stukje leven vergeet, vergeet, vergeet dreunt in haar hoofd de tekst op het kaartje met blijdschap…… verdoofd,…

Ik sta voor zowat één kilo papier: geboorteakte militie, verhuizen van daar naar hier, politieke sympathieën, vakbondsaangehorigheid. Daarom ben ik op zoek naar een plek op de grens van drie naties. Daar wil ik dan sterven.…

En toen was ik plotseling alleen de liefde liet jouw hart verhuizen met de waarheid als een blok aan mijn been begint mijn leven nu te vergruizen Alle mooie herinneringen aan jou zijn in gemeende tranen gezonken maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw zijn ze nog lang niet verdronken Mijn vertrouwen is door jou verduisterd en wordt door…

onze geheugencellen verhuizen traag nestelen ze zich in en rondom het hart we herhalen onze levens met woorden foto's en zoveel afgedwaalde herinneringen achterwaarts trekken we ons terug uit het leven we wonen meer en meer alleen voor het venster waaiert de beuk in lichte vreugde tegen alle zwaarte in de kraanvogels vliegen over…

De buren gaan verhuizen als dieven in de nacht ze doen 't stukje bij beetje nu al drie weken lang. Ze slopen de plavuizen boekenkast, ooit aangebracht soppen keuken en het plee'tje ragen stof van het behang. Ze gaan als eenzame muizen nu, met hun allerlaatste vracht en niemand denkt, ach jeetje dát is toch wel 'n beetje wrang.…

Drijfklei neemt mij op tot op een meter diep waar ik een bodem vind de oude wei ik wil mijn woorden geloven die ik ooit eens profeteerde de Broekpolder in haar water spiegel ik mij naast een divers gevormde gevellijn met stofbeslagen ruiten waarin de drab een wazig beeld hier wonen wij ze spreken zacht moe van ’t verhuizen…

Vreemd te leven in het Huis van de angst Waarin ik geboren ben En mijn hele leven Ben blijven wonen - Heb nog wel pogingen Gedaan om ooit nog eens Te verhuizen, Maar angst hield mij tegen - Was een goede raadgever, Dan weer slecht, ik weet Niet hoe ik hem noemen zal; Maar als ik Dag Bert al Niet meer verdragen kan En…

het thuisfront is aan het verhuizen steeds vaker komen kaarten van vertrek ik heb er nooit zo opgelet familie en de vriendenkring waren altijd goed bezet het zijn meer afscheidsbrieven grijs gesteld op naam alleen waarheen zij gaan staat in kleine letters onderaan alsof zij nog niet weten dat ze welkom zijn geheten door een grote…

In die winkel vind je de meest bijzonder oudheden, maar ze verhuizen naar een meer bereikbaar industrieterrein. Het zal Slau allang een worst zijn, maar mij gaat het aan het hart.…

een zwaaiende arm en een wuivende hand de haren een chaos nog net voor de spiegel tot orde gekamd een afscheid zoals van het oude jaar haar terugkomst vol blijdschap in een weer stralend nieuwjaar haar bagage is niet vergeten het was te zwaar en te veel om alles nog te weten uit de pakjes dozen en tasjes maar ook na het verhuizen…

sterren van heinde en van verre liggen zij uitgezaaid in de verstuurde brief die wij van haar ontvingen liet zij de woorden zingen het lied van leed en lief .... en jaren naderhand als wij zijn uitgeflonkerd, de schemering haast donkert, dan lícht er aan de kant een vonk, een niet-verwachte, daar tussen vloer en wand wanneer wij gaan verhuizen…

bomen zijn weg uit het bos het ruisen is aan het verhuizen jengelt nog na in versgezaagd hout op het mos hun zielen dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle…

bomen zijn weg uit het bos het ruisen is aan het verhuizen jengelt nog na in versgezaagd hout op het mos hun zielen dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen, hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle verdwazing…

Een donkere schaduw Onderwerpt alle hoop Hij toont zich aan het lijf Die hem voorheen verbood Wanneer haar adem slaapt Je de rust niet meer vat Waar je zucht naar haar hart Kón het maar dat je vergat…

Misschien dat ik geruisloos verhuizen moet.…

zon groende het bos van kruin tot het mos in een samen ontwaken jij zette voorzichtig de bezem opzij knapte wat takjes om meer snelheid te maken jouw blote voetengaan liet geen sporen na in het zachtste tapijt ooit alleen pluizen die wilden verhuizen haakten aan omdat heksen alleen voor vruchtbaar gaan jij hebt mij…

Ik voel de lust te reizen, te verhuizen, of schepen fluiten die vertrekken gaan, als in het najaar, in de koffiehuizen, weer gladiolen op de tafels staan. Ik weet: nu zijn de velden zonder koren, van dag tot dag wordt dieper groen de wei en scheert de zwaluw sneller rond de toren, de gentiaan bloeit in't moeras der hei.…

Buurvrouw ging verhuizen 't schilderij stond bij de grijsbak op een avond laat. Mijn dochter, kennend tante van haar buurvriendin, nam het doekje mee en hing het in haar keuken.…

Het gaat zelfs zover dat iemand zes keer moet verhuizen van verzorgingstehuis, naar verzorgingstehuis in vier maanden tijd. Dit is zeer schrijnend en ongelooflijk, dat dit in zo’n welvarend land als Nederland gebeurt. Het is zelfs zo, dat beiden partners, al bijna zeventig jaar bij elkaar zijn.…

Achter ieder kopje of gebarsten schaal Zit wel een urenlang mooi verhaal Herinneringen waar zijn ze gebleven Ik zie je denken….Ze hoorden zo bij mij En nu zomaar aan het grofvuil gegeven Je zit er nu zo verslagen en verdrietig bij Je nieuwe appartement uitzicht op cronenstyn Als alles een plekje heeft gekregen Drinken wij samen een lekker…

Ben alleen in de kamer Ga zitten op de grond Tranen branden, sluit mijn ogen Voel een trilling rond mijn mond Haal je sleutel te voorschijn Steek hem straks nog eenmaal in het slot Aan al het goede komt een einde Maar wat komt dit einde vlot Dag lief huisje, ik zal je missen Ik moet nu ergens anders heen Een andere stad een ander huisje…

Geen tornado met hartstochtelijk temperament die zonder pardon door mijn woninkje scheerde. Geen auto die vlak voor mijn deurtje parkeerde met een, in Bin of Hoe zijns naam, compliment. Geen burenruzie waarbij te lang door is gejend. Ook geen e-mail bom die te vroeg explodeerde, noch een Alkaidiaan die `n praktijklesje leerde. Geen kernkoude…

Een nieuwe stek Een nieuw verhaal Een nieuw vroeger geboren Een nieuw huis, alles kaal En weer opnieuw beginnen Achter in het oude huis hangt de herinnering aan elke spijker, elk mank Aan een nieuw gezin en alle spulletjes verzameld De liefde en rijkdom vergroot Nog maar pas was je er Pak ze in en neem ze mee Laat het nieuwe huis ze ademen…

Nog niet Telkens hebben we bijna een huis, bijna Terwijl de dagen zeker voortschrijden De dag van het moeten vertrekken nadert Nadert, nadert, nadert, nadert Ineens is het genadeloos dichtbij Plotseling is het spel gespeeld Iets heel goeds is ons toebedeeld Zonder aankondiging hebben we De beste hand met kaarten We slaan onze slag Eén…

Ergens zit ik tussen spullen Daar, waar anderen zullen zeggen Daar woont hij En ik die schouderophalend Het slot open doe En binnenkom in dit ergens en denk Hoe lang woon ik hier nog Hoe lang moet ik hier blijven Hoe lang zal ik ondergaan Dat dit het is Weer stoot ik mijn voet tegen De openstaande deur Waar er te veel van zijn In deze…

Altijd vrienden - door dik en dun Arm in arm - het leven is zo mooi Vreugde en verdriet - alles wordt gedeeld Het kan nooit kapot. Jij wordt ouder - de ander ook Vriendschap voor jou - jou voor vriendschap De wereld wordt groter – je wereld wordt kleiner Het verslijt hier en daar Jij gaat weg - de weg is lang Nog net de vingertoppen…

Eerst komen de gedachten Deze plek is niet meer nummer één Maar waar gaan we dan heen? Dan het lange wachten Eerst naar de makelaar, Ons plekje laten taxeren Zouden ze het waarderen? Dan, een financiering is toch niet raar? Eerst gesprek met de bank De mogelijkheden met je loon Je plekje voor die prijs, de juiste toon? Dan het beste huis…

het is een meerstemmig donker sprekend gezang dat woorden vergeet tranen doen oplichten die sporen trekken over een huid die gesloten lijkt omdat zij nog nooit liefdevol blijkt te zijn gekuist waarvan de mond alleen honger kent in handen die wroeten vingers die zoeken naar het meest eigen stuk dat als geluk wordt meegedragen…