Alle inzendingen over Visie

Het is gelukt Om je weg te krijgen Netjes volgens de regels Je had een te eigen visie Voegde je niet naar hun macht Speelde niet met veren Wel met vuur Je hebt niet meer goed opgelet En teveel op het spel gezet Ineens, was daar die opening Genoeg bewijs Macht Kan ingezet worden Om te breken Alles dat zich niet voegt Naar wie de meeste…

In de kern van cirkels gevormd door één regendruppel vergroot mijn visie door de deining aan de waterkant. Het meer dat zich laat schitteren door het avondlicht leeft jouw warmte op waar ik met gedachte ben gestrand.…

Ik zie hoe de droefnis jouw gezicht week en vochtig maakt naar zijn grauwe visie boetseert mijn keel implodeert tientallen woorden ontrafelen van binnenuit in het pijnlijk mysterie van de stilte de lucht huilt mee zijn tranen vegen de voorgrond geleidelijk met de achtergrond gelijk we blijven op een stil gepluimd podium achter gekneld…

Bij de zaligverklaring van de Salvadoraanse Aartsbisschop Oscar Romero werd een een visie Van hem werkelijkheid; dat vijfendertig jaar Nadat hij vermoord werd zijn geest onder zijn Volk zou Herrijzen in een nieuwe tijd. Het waren zijn woorden destijds bij leven Geuit, dat zijn geest onder de mensen zou herrijzen bij hoger besluit.…

Mijn sterkste haan wil vurig in de politiek Razend wil hij een nieuw hoenderbeleid Nee niet trekvogel en viezigheid Maken hem behoorlijk ziek De reden ligt in Veermans gokken Waarvoor hij nu moet dokken…

één zoals hij dat heeft bedoeld kijken elkaar in de ogen zien de rechte weg haten de met bloed doordrenkte aarde zien de vooroordelen geen leugen uit de waarheid is gekomen om fouten toegegeven in het eigen geloof diepgeworteld in het jong alkoof bitterheid en afgunst een eeuwenoud verhaal verdraaide kijk op het verleden eigen visie…

Troostmeisjes voor Nippon, verloren meer dan een leven met visie op zicht. Verloren hun eer na de oorlogsschaamte, verloren hun menselijke ziel voor een troostende oorlogsplicht. Troostmeisjes voor Nippon, valse liefde voor wat nimmer harten winnen kon.…

Leven is delen deel ook je visie en dromen de eenzaamheid wordt me te veel alleen bij jou kan ik huilen zonder liefde was ik nergens jouw naam komt in het boek des levens jij was mijn vangnet positieve mensen leven langer het leven is een spons het zuigt en verzwelgt ik kreeg gelukkig de tijd om te denken en na te denken ik had wel…

gedroomde ideeën pronken naar gehechtheid te lonken, wat bedoeld werd in deelbaarheid, proclamatie van verbeeldingen met de nog te werven dingen, in spijt te wissen en waarover maar te zwijgen, associaties mondiaal verspreid, werd misleid, in ontvlechting van een verkeken strijd een ontnuchterde visie van het beleid, kansen voor nieuwe…

Bekoorlijk beeldend deelt de poëet zijn vroede visie op het leven zichzelf ontwikkelend tot profeet met een edel eervol streven waardoor de waarheid wordt gekliefd in onverteerbaar wrange woorden hij maakt zich daarmee niet geliefd bij wie zijn boodschappen aanhoorden niet alle poëten is ‘t gegeven na ‘t werpen in de zilte zee om zoals…

Scharrel tussen de voetnoten, vijl uw mening tot leem: leerstellige stroop versuikert een visie... U kunt het niet meer bijbenen. Geslepen wordt uw reactie... Zwijgen zou menigeen. Vlijmend herroept u de boekenruggen: 'Hikkeslikken der Eerzuchtigen'! 'Intimi uit IJdelveen'!…

je interesse maar wat voort 't klotste, schuimde en betastte m'n lippen spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan tot eb opkwam en ik begon te missen wat zo'n ritme verdoven kan Schor smeekte m'n verstand maar die golven bleven botsen en woorden ongehoord zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje en schudde warrig met eenieders visie…

gezicht uit mijn ziel met losse hand ik geef mij over en verdicht zonder beredenerend verstand Ik voel 'zo' de mens op het linnen aan hun glans straalt vervuld intens dus laat ik mijn kwast de contouren af gaan van ook dit prachtige mens Zo schilder ik iedere dag van mijn leven niet vlak maar met perspectief heel breed ik 'mag' mijn visie…

Even geen visie even geen geluid even geen beeld gewoon even stil voor God en/of iedereen hier aan tafel maar het liefst even stil voor jezelf!…

Er is veel aandacht nodig, je moet visie hebben en vertrouwen in je doek hebben. De kunstenaar doorbreekt de regels, net een gesloten omslag met zegels. Je breekt die toch ook om te zien wat erin zit wie de regels doorbreekt heeft pit. Je uit je met hart en ziel. Jij besluit wat kunst is.…

ik ben de nacht ik ben de dag de wind en de regen de vis in het water het zoet en het zuur de traan en de lach alles ben ik wat ik zie en wat ik zag werk haar dus niet tegen en ben gevormd tot de mens van toen nu en later ik onderga en ervaar het leven ik sta niet boven maar ben onderdeel van de natuur dat is wat ik ben…

Je bent uniek zoals je bent Niemand ziet de beelden in je hoofd De gedachten die je onderkent De redenatie waarmee je jezelf looft Niemand is ooit van zijn eigen wereld beroofd Een andere kijk is iets dat nooit went De visie die je de wereld inzendt Het geen dat de mens zichzelf belooft Niemand weet wat de ander drijft De vrije wil blijft…

Vanuit die visie meer tolerantie doet vergaren in een nieuw refrein, het hoofd en hart op het kussen van de nieuwe rede zal rusten, gebotteld in een fles, gevonden op de waterlijn.…

ik leg het mozaïek van mijn leven nog steeds onvolledig veel ballen en scherpe hoeken soms vloeien lijnen verdriet vaak heel euforisch maar stilte doet vrolijkheid teniet in afscheid zit al het gemis dat eenzaamheid strikt jij danst kleuren ik ga voor symmetrie in samengaan jouw visie geeft weinig groen licht beperkt in…

Kijk in mijn wereldwijde ogen, ik ben je vijand niet, noch de bloedwraak ik ben van gelijke dichterlijke visie enkel en alleen verschillend van oorsprong.…

soms een traan Ik mis mijn pa Nog steeds in dingen Kijken naar voetbal Op de tv Zij kracht en aanwezigheid Tijdens het klussen De nachtelijke ritten In de auto, wij twee Ik mis zijn gemopper Zijn geklaag over rugpijn Zijn oprechte boosheid Als hij zijn kijk op iets gaf Dit alles is weg Zijn pijn is nu over Zijn gemopper verstomd Zijn visie…

Die zijn eigen visie koppelde aan een voetbalwedstrijd. Een fenomeen van toen met een roem tot in de sportieve eeuwigheid.…

Een crisis kan bepalen waar de zomerzon morgen in een leven straalt; vooraf dient het kernpunt dan te vragen om een visie die de zeven beste mogelijkheden voor je naar boven haalt.…

gegeven Voor iets waar ik van houdt Mijn land Waar ik mijn hart aan heb verpand Is dat er nog Wagen wij nog Worden wij uitgedaagd Vechten wij Voor dat waarvoor gevochten is Wat was Wordt verder verleden Nieuwe mogelijkheden Of dieper verdriet Het is de jonge generatie Die het opnieuw beziet Vragen in een nieuwe tijd Vraagt een nieuwe visie…

Een ieder heeft zijn eigen visie ontstaan uit geen luisterend oor, misschien wel de mist waarin hij verkeert. En mist brengt je op een dwaalspoor, een lange les heeft mij dat geleerd.…

ik heb ze gebouwd met eigen handen de stenen geraapt gehakt en gebakken maar de fundamenten waren al eerder gelegd stilaan ben ik begonnen natuurlijk met visie creatief door hoogte transparant in ruimte spelend met zicht in paradijselijk licht tierelantijnde decors zette snuisterijen in beeld construeerde arcades griekse pilaren…

Heeft Mijn lijden uw visie niet behoed voor oogletsel in het oorlogsgeweld? Zes miljoen doden hebben nooit vermoed dat hùn verhaal zò zou worden verteld. Alle gruw'len door de uwen gepleegd, zijn gemakzuchtig in één traan geveegd, veel geplengd bij Mijn beeld aan het kruis, uit een zware claim op Mijn dodesstrijd.…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

de tijd vertraagt in het stil staan doch jouw plaats is nu leeg, een ruimte met een andere visie deelt het voeteneind dat ik zojuist heb afgestoft geen bediening op commando, mijn hand is leeg al wijst mijn vinger naar het zintuig waarmee jij je voortbewoog, je hoogte was beperkt tot waar mijn kruin je oksels raakte het afscheid was rumoerig…

klos Immers mensen willen scoren en de beste blijken dus is hun pad bezaaid met houten, stramme lijken Van parken maakt men multifunctionele plekken waar mensen massaal naar toe kunnen trekken Alleen struiken en bomen zitten in de weg om die rede omgehakt en hebben de pech door bestuurders die zwelgen in het monotone megalomaan zonder visie…