Alle inzendingen over WREED

langzaam sijpelt wie ik ben ’t kind in mij & wat 'r van 'm over is: angst en woede brandend verlangen, gevoed door liefde en hoop op meer wreed geveld door verdriet & pijn de bodem in, voedsel voor scheuten van nieuw geluk…

Als Barack spreekt, gebeurt er iets met mij Als tekst en stem en kop zo samenvloeien Kan hij me ráken en oneindig boeien ‘t Is nooit een politieke woordenbrij Maar in de nacht… een wrede hartenklop: Dan doemt die gare kop van Trump weer op…

De jongelui verstoren wreed zijn lessen Er wordt gepest, getreiterd en getart Gejoeld, gejend, gefloten en gesard De vuist gebald, geslepen zijn de messen Hier wordt de klas ontzettend rustig van: In elke hoek een woeste DOBERMANN…

wat er eigenlijk zo mis is aan kerstmis uit naam van wat we geloven spreken we tijdens de Kerst veel over vrede toch is het dat onbegrijpelijke wrede dat ook uit naam van diezelfde geloven de oorlogsbrandhaarden juist zullen oplaaien in plaats van doven…

Hij zou de wrede, wrede wonde op wonde, Die dorsten mensjes in het hart te snijden Hem, die wilde allen in zich zelf verblijden, Helen door tranen. Tranen Zijn Geen Zonde. Want wat zijn tranen, tranen als een teerheid, Hoog-heerlijk in zich zelf gebrokene emotie Als 't mannen-lijf niet langer kan hoog-trots zijn?…

Tijd is een Tantalus kwelling, een wrede god, hangend bij de hellepoort. Mama had gezegd: blijf op me wachten, ik kom terug, echt, ik kom terug.…

Drie kinderen hun moeder en als laatste de vader wat heeft zich afgespeeld achter hun deur wat heeft er gespookt door zijn hoofd verbijstering en verdriet een heel leven voor de boeg die kleintjes stoeltjes leeg in de klas stemmetjes verstild zo wreed hun lot…

De cavia, als diersoort wreed mislukt, een dik, dwaas dwaalspoor van de evolutie. De helft is hoofd, een vreemde constitutie, dit luidkeels wriemelende wanprodukt dat piept en poept, en bijt met scherpe tandjes. Gelukkig zijn er kleine kinderhandjes……

Níet dat we moslims halal vlees niet gunnen, maar dierenleed is wreed, een euveldaad. Een wezen onverdoofd de schedel klieven, dat doen we hier alleen met winkeldieven.…

Hoewel de wrede grillen van het lot Door niemand te voorkomen zijn misschien Wil de minister daadkracht laten zien En moeten alle schooldeuren op slot. Maar mocht er in een school straks brand ontstaan Dan eist ze dat die deuren opengaan.…

's nachts in mijn dromen smeken ze om aandacht strekken hongerhanden met lege bedelnappen zonder een kruimel brood zie mij, hoor mij ontken mijn menszijn niet hun ogen kijken mij aan getekend door wreed lot geschokt schrik ik wakker…

‘Dag dokter, ik zie steeds dezelfde koppen Op straat, in ’t hoofd en op het wrede scherm Het is een woekerende plaag, een zwerm van tetteraars, ze zijn niet meer te stoppen’ ‘Patiënt, ik garandeer u, u geneest als ’t strakjes 12 september is geweest’…

aan gindse oever waar ze wil zijn wacht haar geliefde met een tuiltje jasmijn liefde is zoet zoveel sterker dan pijn wreed het gemoed als een gedicht van Verlaine…

Zo wreed kan af en toe het voetbal wezen: Een penalty in de blessuretijd Maakt onterecht een einde aan de strijd Het Hollands Sprookje is ècht uit bij deze Thans voelen wij ons met geen ploeg nog één Wij zitten zelfs door onze coaches heen…

Hoe wreed is Olive’s vrees thans uitgekomen, want Popeye werd door Brutus afgeslacht ! En daarna heeft die bruut met botte kracht haar, spijts gespartel, met zich meegenomen. O, noodlot, Popeye plat, en juist omdat hij voor een sterk gestel spinazie at !…

ik ben niet vergeten te weten van jou het verlaten om niets dompelde mij in rouw je foto werd bleker mijn herinnering onzeker mijn liefde voelde weker gevangen in trouw alleen in onze brieven wreed van tederheid kwam ik je tegen als oprechte vrouw 1969.…

wanhopig gilt de trein obstakel op het spoor remt nooit snel genoeg vermorzelt jong leven hoe wreed is sterven uit eenzaamheid even staat iedereen stil in gedeeld onbegrip dan dendert het leven verder…

Navalny is ten slotte wreed vermoord de gangster in het Kremlin lacht gemeen is ongevoelig voor oprecht geween want poetin ploert is vreselijk gestoord WIE NU NOG ACHTER POETIN’S RUSLAND STAAT PLEEGT NET ALS TOEN HET ALLERHOOGST VERRAAD…

Navalny is ten slotte wreed vermoord de gangster in het Kremlin lacht gemeen is ongevoelig voor oprecht geween want poetin ploert is vreselijk gestoord wie nu nog achter poetin’s Rusland staat pleegt net als toen het allerhoogst verraad…

De band van de Saoedi's met ons Nederland Is ook op het persoonlijk vlak heel hecht Ons medeleven is dan ook oprecht Al had, helaas, Abdullah ook een wrede kant De koning en de mini-ster zijn sterk in Monopolie De handelsrol van Hollanders loopt gladjes dankzij olie…

Toen was het tijd om hem wreed af te kappen: “Het gaat juist goed! Wij hebben Max Verstappen!”…

het provencaalse zonnetje deed de rest en wiegde mij langzaam weg van de werkelijkheid tot ik wreed gewekt werd door de tijd van vandaag…

Een nieuwe intifada komt eraan ’t Kan Trump en ook de SGP niets schelen De ChristenUnie kan hun standpunt delen Ook Wilders en Baudet zijn zeer voldaan Het wreed gevolg is nauwelijks te dragen: Straks staat er zelfs geen muur meer om te klagen…

Wie voor de kick een dierenpark betreedt Om met een cheeta selfies te gaan maken Mag best beducht zijn voor diens ferme kaken, Want hongerige cheeta ‘s zijn zó wreed. Het handigst is de nooduitgang te kennen… En zet het dan gelijk maar op een rennen.…

Wrede Dood: wel hebt gij zijn jeugd gebroken, Maar zijt gij sterker dan mijn hartelied? Zolang de Taal van Holland wordt gesproken Vergeten vromen* onze Vriendschap niet. Nu bouwt zijn grafsteen tussen zoveel stenen, Terwijl de winter weer zijn tocht begint. Nog weinig tijd: de letters zijn verdwenen, Geslagen door regen en wrede wind.…

ik was spoorslags door haar binnenland gereden had voren geploegd in haar eigenwaarde en haar zomerkleed mijn wreed vertoon lonkte naar haar jeugd vloekte binnenskamers heb haar als een jonge zeehond buiten spel gezet stil telt ze haar verdriet…

Ongevoelig, ruw, koelbloedig Mag de scherts niet zijn; Vrolijk, vriendlijk en goedmoedig, En niet scherp, maar fijn, ’t Lachje, dat zij op doet rijzen, Zij noch wreed noch wrang; Glimlachje op de lip des wijzen, Kuiltje in poezle maagdenwang.…

De avond drinkt volle wijn teveel knielt zijn ogen rood dempt de pijn verdraagt geen felle hangt gordijnen over vergeet haar beweging vergiftigd wordt denken badineert heldere taal de dronken man de wrede nanacht…

in jouw gelaat zie ik de blik van beantwoorde liefde tot de dood ons raakt als dan de dood ons plots wreed scheidt dan verbindt onze liefde hart en gedachten door de dood heen zijn wij nog een tot in volgend leven jouw gelaat ontwaakt…

Als woorden niets meer zeggen, Louter stuiten op een muur Van betonnen onbegrip, Dan is er het beeld Dat laat zien hoe het was, Hoe ik het heb beleefd, Dat opluchting geeft en Een onbelemmerde ademhaling Mogelijk maakt, Zodat ik in mijn beelden, De trauma's van de wrede tijd Geleidelijk verwerken kan…