Alle inzendingen over ZINTUIGEN

Wie gelooft er niet in sprookjes? Hier loop je door straatjes paadjes uit een sprookjesboek Je wandelt met je ogen over de omslag door ongekende bladzijden waarin kleuren en geuren als lente met zomer hand in hand gaan Dat ze je versteld doen staan: de huisjes, daken schoorstenen en de klimrozen die niet ophouden…

Mijn zintuigen gaan op avontuur zwervend door mijn contacten nu tilt iets mij boven mijn kunnen zelfverzekerd kijk ik achterom wil van geen wijken meer weten de wervelwind van het bestaan trekt aan mij voorbij en fluistert mijzelf leren kennen in al mijn vezels mijn nadenken geeft mij achterdocht het leven duwt mij nog steeds voort…

Het filmpaleis is liefdadigheid voor liefhebbers en oude mensen ik help hen de tijd door kijk mee en leer de teksten, Mama Capra: grote schoonheid is het leven van de droom van je zintuigen Ze wordt weggestuurd van de markt, met haar zelfgemaakte geitenkaasjes Thuis in haar paradijsje de vroegere bedding van de beek mijn dagdroom in…

Proef het leven! Het leven beproeven. Is nieuwgierig zijn. Is proberen. Is leren. Het leven op de proef stellen. Is experimenteren. Is uitdagen. Is durven. Het leven woordeloos proeven. Is voelen en ruiken. Is horen en zien. Is tasten. Is aandachtig zijn. Is liefde. Is leven.…

Jij zegt, jij zegt Ik zeg, ik zeg Wij zwijgen stom Jij luistert, jij luistert Ik luister, ik luister Wij blijven doof Jij kijkt, jij kijkt Ik kijk, ik kijk Wij staren blind Jij proeft, jij proeft Ik proef, ik proef Een bittere pil Jij tast, jij tast Ik tast, ik tast Geen houvast Wij praten maar Communiceren niet Zien en horen…

In bed is het fijn ongemakkelijk liggen aan alle kanten mezelf voelend, ruim anderhalve vierkante meter huid precies passend gevuld met warme gevoelens dat ben ik, in levende lijve Het rekken en strekken van mijn rug en ledematen mag wel wat kosten aan geschreeuw om aandacht voordat ze slap mogen gaan slapen na de ontlading…

Voort voort, ik word gek van alles tegelijk zien een totaalbeeld vanaf hier en daar en van boven en opzij de wereld, mijn kamer het veld vol zonnebloemen in een vaas en nog een vaas alles bij elkaar geplakt tot fictieve gezichtspunten die in elkaar overlopen zoals mijn hersenen dat doen met alles dat de zenuwen meedogenloos…

Prille kilte wekt vroeg Evenwicht weggeslagen Het onderste uit de kan De ochtend voorgoed verlaten Meegevoerd vanuit de diepte Door spleten en spelonken Slok dreigende stroom op Aan de kust van massa’s Zintuigen en longen Gevuld met L’eau Mortalité Laat vrijheid varen Neem broodjes en koffie mee…

Soms kom ik zintuigen tekort om me te uiten, komt niet alles, wat in me leeft, naar buiten Is het slikken, lijkt op stikken Dan volgt machteloosheid en pijnlijke onzekerheid Raak ik niet mijn emoties, maar wel mijzelf een beetje kwijt Gevolgd door uren, dagen waarin ik lijm de duigen, mijn zinnen weer kan tuigen, mezelf weer kan…

Waai uit over velden en bossen in triomfgeschal van hoorn als blaasmuziek of zachte harp streling van zintuigen laat horen jouw intense drang te genieten bevredig ons verlangen met rust in toonaarden van velerlei klank wanneer licht de dageraad kust tot de avond vervult met dank de dagen zijn gevuld met liefde.…

hij slaat zijn vleugels uit en vliegt hoog op om te stranden tussen duinen en groengrijze golven tijd om alle zintuigen op scherp te stellen onder een gesloten hemel de kustlijn volgen samen met de kwelling en de winst van het loslaten trekken de stormen in zijn hoofd gestaag naar het water een nieuwe dag gezet in glanzend…

Ik geloof in Uw heilige intuïtie, die al Uw, onze zintuigen leidt. Mijn, ons aller God. Amen…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Je zintuigen lopen uit, verwelkomen kleuren, klanken, de samenstelling van geluid. Hiervoor ben je geboren, doorstond je sleur, slapte en so what - de afgemeten passen van vermeende smaak, het kleine denken van populaire figuren. Nu kun je azen waar het om gaat, je zintuigen krijgen verlengstukken.…

mijn zintuigen ik schakel ze uit stuk voor stuk ik weet het: een onmogelijke zaak ik lever ze over stuk voor stuk aan een oorverdovende duisternis blijft over het vege lijf horen en zien vergaan tastzin niet langer op proef gesteld ik weet het: het heeft misschien geen zin nu nog de motor het harde hoofd niet weg te denken…

langzaam werden de gezichten grijs kleuren zachter in vervagen een enkele lijn geboren in het zijn bleef nog herinneringen dragen de horizon kon ik al raken in het zo tastbare dichtbij het licht ging uit zelfs de helderste dromen wilden niet meer komen met stok en hond ga ik op pad voor mijn andere zintuigen begint het echte…

De muziek is inmiddels al lang weer opzwepend een ieder gooit zich los maar zij dansen nog hun eigen dans innig verstrengeld mond aan mond in een totaal andere dimensie waar Venus en Mars zich innig versmelten tot een eigen heelal waarin de tijd stil staat alle zintuigen alleen gericht op elkaar…

kom dwalen in een wereld vol verhalen prikkel je zintuigen droom over de aarde ontmoet culturen kinderen die leven spelen tussen kamelen in de warme woestijn volkeren die één met de ijskoude vlaktes zijn zoek ver dichtbij in woordjes de plaatjes van het boek *Kinderboekenweek 2012 Thema: Hallo wereld!…

Ervaar met al je zintuigen! Wanneer? Nu! Wie kunnen dat? Levenskunstenaars!…

De dag opent al mijn zintuigen. Het is een lentedag in januari.…

Balans in gedicht alle zintuigen open gewichtig overlopen. Soms voelt een gedicht zich een verstekeling met of zonder gezicht. Zonder de poëzie schept de ware kunst tot leven kruimels doorgegeven. Muze, is verleiden, voelbaar aan beide zijden, nooit ziet men het geheel.…

Rank en lieflijk zijn de klanken die mijn zintuigen weer wekken tot een staat van kunnen danken, kunnen horen zonder spoorslags te vertrekken. Wit als sneeuw is de welgevormde mond die mij nieuwe sagen brengt en mij leidt, de wereld rond, mijn droom en dag verzengt.…

Als ik de kroontjespen weer zou kunnen likken Met de smaak van bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen…

Deze boodschap is zo helder dat het ieders zintuig raakt. Als je loslaat trek je grenzen voor 't welzijn van je groot domein. Dan komen vrede woorden weer tot leven bij de grenzen die je hebt gesteld.…

Wat helpt is een wonder, een zintuig is ook een gunst wat helpt is een tatoeage: 'liefde is de som van gemis' wat helpt is de zin van een peer die openscheurt in de pluk wat helpt is een dwars kind, het verandert, het begint wat helpt is de gift van een vriend, hij likt zijn schitterende hand wat helpt is een buigende koning,…

Je beslist met boerenslimheid of je voelt met een zesde zintuig die niemand ziet. Innerlijk borrelt iets bij gefrustreerde mensen. Dat meer van het leven verlangt dan de werkelijkheid kan begrenzen. Innerlijk spannen de onvervulde wensen. Die minder goed zijn voor het hart van begerige mensen.…

een boost voor mijn zintuigen een wakker schudden even de gedachtegang verlaten van de volgzame kudde en als die ballon wordt doorgeprikt het vuurwerk is uitgeblust keert ze weer de gemoedsrust maar heel even heel even was er die sensatie het summum van opleven een opwindende bijna geestelijke erotische lust soms een noodzakelijk gegeven…

Het is haar lijf, zintuiglijk één met haar. Zij is als niets: spil van het gebeuren. Haar vers is gift, van liefde het gebaar.…

Dromen Als ik mijn ogen sluit En denk aan jou Dan voel ik een voorjaarsbries Die mijn huid verkoelt Ik zie een glimlach om je mond En stralende ogen Die kijken naar mij Uitgestoken handen Die naar me reiken Je donkerblonde haar Ik hoor een stem vol verlangen Die fluistert in mijn oor Met gesloten ogen, droom ik van jou Mijn zintuigen…

Mijn lange stille laan, een sneeuwverlichte weg de bomen, de oud geworden dromen, het water, bevroren rimpels verstillen tijd, ingeblazen door de wind, nergens enig geluid, het is een wondere wereld die me omsluit, het bonsent bloed wat door het hart van de aarde gonst, wat mij uit de verdoving wekt, zijn zintuigen gericht, op een voortschrijdende…