15076 resultaten.
Deelbaarheid
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 493 ik kan hier alleen maar zitten
met mijn rug tegen een boom
en handen in het mos
ik wil schreeuwen
en verliezen
vergeten hoe licht het was
het einde van de zomer
breekt het uitzicht
door ramen van het vlakke glas
de dood overleeft
op doordeweekse dagen
in de onomkeerbaarheid van aanvaarden
ik zou moeten schreeuwen
ondraaglijk…
Lente
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 349 Als alles dood in mij lijkt te zijn
Een ijzige stilte mij het ruisen belet
Ligt mijn schoonheid verborgen en ongezien
Wachtend op de warmte van de lentezon
Omarmd door deze met welgemeende liefde
Aanvaard ik dit mokkend huilend doch verheugd
Om dan gewillig mijn volle schoonheid te tonen
Wederom opgebloeid in al mijn jeugdigheid…
Voor Adriaan
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 2.494 Niets wist ik
van ziekte of jouw naderende dood.
Mijn hoofd wil het niet geloven.
Ik sluit mijn ogen en mijn handen
hou ik voor mijn oren.
Het is helemaal niet waar en
ik wil er niets van horen.…
onbedekt
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.290 aanvaard mij in het lijden
aanvaard mij in het gaan
want zachtjes, heel zachtjes
vreest hoop mijn eigen naam
raak mij in de schemer
of langs een late weg
het stille zal steeds luider slaan
in’ t zwarte weefsel van de waan
zie het trage op mijn ogen
de woorden die ik achterlaat
de dood zal jouw rivieren breken
in de bedding van ‘t blauwgebleekte…
Bedreigde diersoort
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 1.130 Ze komen immers voor de keus te staan
Op eigen kracht aan ziekten dood te gaan
Of zich uit voorzorg uit te laten roeien.
Ooit gaat de jeugd benieuwd naar Artis toe,
Want daar zit in een kooi de laatste koe.…
Overdenking
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 bij de kist
van zijn opa
overleden
na een ziekte
vroeg een kind
eens onbevangen
hoe het was
om dood te zijn
zijn vader gaf
als antwoord
staande naast
het open graf
dat hij dat
toch eigenlijk
ook niet zo
heel goed wist
en zei daarom
waarschijnlijk
is dood zijn
hetzelfde
als nog niet
geboren zijn
dus is het niets…
kerkhof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
sans courage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 zoals de honkvaste
grijze haas heb ik
niet de moed om de kust
uit het oog te verliezen
de duizend smaken van
de zee door te slikken
om het zand zacht uit
de ogen te wrijven
de aanblik van de
doden te verdragen
nu het smeltwater
het sneeuwveld verlaat
niet de moed om de
de slinger tussen
aanvaarding en verzet
stil te zetten…
Oorlog teistert
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.413 Alleroorden
Loert de dood op buit.
Krachtigen schrikken, heiligen moorden,
De wereld roeit haar eigen uit.
Arbeid, armoe, ziekte en zorgen
Verdwijnen voor de éne angst.
De dagen duren, de nachten langst;
Wat brengt de morgen?…
Wolkenluchten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 236 Soms heb je dromen
van een betere wereld
zonder angst of pijn
Soms wil je leven
even geen ziekte of dood
alleen maar schoonheid
Soms wil je vliegen
tussen trekkende vogels
naar een paradijs
Je kunt slechts vluchten
in fraaie wolkenluchten
voor enige tijd…
Nakende dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 Dit zwarte gat, mijn handicap, die
samen optrekkend met mijn
ziekte weet wat sterven is
Een nakende dood
vele jaren en zoveel eerder dan gepland
hoewel een eeuw lang is
Een
Eeuw ja
Een eeuw is lang, maar
niet met aftrek
van diverse decen-
nia, of wel...?…
naamloos
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.848 Met een tas
om mijn schouder
en een bus
in mijn hand
trek ik de deur
achter me dicht
Voor jou is het te laat
het helpt niet meer
dat ik hier loop te collecteren
Maar hopelijk zal het
voor andere wel helpen
zullen anderen genezen
zullen anderen weer verder leven
zullen anderen niet dood gaan
net als jij
Stomme kanker..…
Zij gaat naar de haaien
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.067 kopje onder, kopje boven
het is moeilijk te geloven
waar ik leven probeer te zaaien
zij gaat naar de haaien
in een wereld waar ik niet spreek
van hel en hemel en ook niet preek
heeft zij zelf keuzes gemaakt
die mij diep hebben geraakt
ze staat niet langer op kant nog wal
want wat is nou eigenlijk het geval
ze accepteert niet hoe ze zelf…
Overgave
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.092 hoekige golven in robijnrood water
deinen op het ritme van vergeten dromen
het zwart van mijn onbezielde ogen
in groot contrast met de witte schuimkoppen
die als afgebeten negerzoenen op hongerige zee drijven
mijn huid kleurt zonnegeel als ik drink uit oceanen
in het kostbare zoute nat proef ik de bitterheid
van mijn sinaasappelvel, dat…
Villanelle voor mijn vader
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.187 De dood wordt je nieuwe gemalin
al heb je steeds in het leven geloofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Tijd en lijden zijn nu zonder zin,
een zwarte schim heeft vrede beloofd,
vlucht voor de strompelende waanzin,
ijl onder het maanlicht de nacht in.…
Jij piest nooit meer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 990 Gemorst zoals roestige spaken
in het wiel kraken en de as
slingerend draait om de behoefte
van de voortgang is jouw zadel
leeg want de dood boekte je vlucht
alvorens je had betaald
Ergens een familiair trekje
al was je gezicht wat ronder dan
dat van mij en telkens als je komst
vooraf werd gemeld maakte ik
mijn schans wat minder haaks, want…
Vlinder
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.829 Vlinder danst
in het morgenlicht
zijn sprieten genietend
naar de zon gericht
hij fladdert en dartelt
vrolijk en blij
leve het leven,
de wereld is van mij
Dan steekt een storm op
geheel onverwacht
vlinder vecht
uit alle macht
maar wanhopig fladderend
stort hij neer
mooie vlinder is niet meer....…
De laatste draad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 465 Steeds minder herkenbaar
kwijnt het leven nog voort
de zin reeds lang vergaan
er is de wens niet meer te blijven
toch houdt iets haar nog vast
is er nog een drempel
voor de allerlaatste stap
ach moedertje ga maar
naar je eeuwige dromen
laat de laatste draad
nu maar langzaam los…
Gezeur
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 363 De dood staat weer eens voor de deur
ga hier toch weg
ik heb geen zin in jouw gezeur
jij brengt niets anders dan pech
intussen laat ik hem staan
en ik zie hem al sloffend gaan
voor een andere klus
zo gaat dat dus
open nooit de deur
voor die oude zeur
het scheelt je jaren
en waarschijnlijk ook wat grijze haren.…
VERLATEN STEENGROEVE 1
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 594 Ik loop door de poort
van de dode mergelgroeve
de stilte spreekt vrijuit
van arbeid
die niemand kent
niemand achterhaalt
ongeschreven geschiedenis
van hakkende slaven en knechten
laat zich horen
verleidt mij:
aanvaard klakkeloos
je dagelijks werk
wees te lui
om het geheim
van elke broodwinning
te zoeken.…
De dood,
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.543 Hij komt altijd onverwacht,
bij ziekte of een ongeluk.
Als bij een adrealinestoot,
heel helder en fel.
Het is de dood.
Misschien volgt daarna een hemel of een hel?
Of je ziel komt terug in een ander leven?
Niemand die dit weet.
Dus als hij komt probeert hem niet te vrezen.
En leef nu wat je hebt te leven.…
Atlas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 nu de stroming
ons naar open
zeeën voert
denk ik aan Atlas
die de hemel op
zijn schouders droeg
nu in het geheugen
een onverlichte plek
naar daglicht tast
zie ik gebroken
vleugels die binnen
moeten blijven
nu het lichaam
worstelt met wat
voorbij de tijd ligt
ben ik bang
bang om jou
te verliezen…
Veren
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 156 Is leven de dood
Als duwende kracht
van een tevreden leven
De brandstof voor echt zinvol
Drijfveer naar leergierigheid
Naar weten waar liefde leeft
Waarom je geen vleugels bezit
Niet kunt vliegen
Hoog visualiseren waar het
aanvaardbare schuilt
Vliegen naar terug
Uit angst voor morgen
Omdat morgen daar niet huist…
Twijfel
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.749 zich laat zien
soms in alle hevigheid, met onrust en stijfheid
zijn soms moeilijk te aanvaarden
en tasten je aan in je eigen waarden
maken je bang voor de toekomst
wat zal er nog komen, hoe zal het verder gaan
Heeft dit alles een zin, ben ik blij met mijn bestaan
een antwoord hierop heb ik niet
Ik probeer te overleven en te aanvaarden
met…
verruim de horizon
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 met als bagage in jouw rugzak
de lauweren van het verleden
wacht een nieuwe baan en rol
in nog ongeschreven toekomst
een job die jouw ambitie vraagt
om met de inzet van hart en ziel
voorbij de linie van het bekende
jouw horizon te gaan verruimen
met frisse blik en een dwarse kijk
zul jij het onverwachte ontmoeten
met inzicht als bron van…
Hoefslag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.800 Een hoefslag dempt zich langs de poorten
langs fabrieken
in de goot
een bode van de groene zone
demonstreert het broertje dood
De dood maskeert de duizend gruwels
keert zich in
het giftig vel
onmachtig popt het broertje vlinders
die zich rijgen, wonderwel
Wonderwel, een put van ziekte
roert zich groen
een zucht van griep
het broertje…
Eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 kon je het verdriet voelen
van zo velen om je heen
het eelt op je ziel
zou smelten in mededogen
nog steeds heerst het taboe
pijn niet te mogen tonen
flinkheid en aanvaarding
zijn als deugden aangeprezen
zie de mens in kwetsbaarheid
elk harnas heeft roestige gaten
geen robots zijn wij met wachtwoord
op ieder lijf staat DOOD geschreven…
papa
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.663 papa, ik voel me rot,
omdat jij ons leven verliet
hopelijk zie ik je nog eens in het verschiet
ik dacht niet dat het jou kon gebeuren
dat die verraderlijke ziekte je zo kon verscheuren
help me, nu je mij hier alleen achter liet
ik weet dat je me daarboven nog altijd ziet
ik blijf je kleine meid
en niet tot de dood ons scheidt
papa, ik voel…
Marie
poëzie
3.0 met 64 stemmen 4.507 Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud,
In doodse rust.
Ween niet om haar, ween heden niet,
Nu ze onbewust
Van pijn en ziekte sluimert, ziet,
Ze slaapt, ze rust.
En nu voor 't laatst, op aarde haar
Vaarwel gekust,
Voor ons de strijd des levens, maar
Voor haar de rust.…
Oorlog en vrede
gedicht
3.0 met 405 stemmen 65.858 De oorlog had iets vredigs zoals ook de vrede
op oorlog lijkt die niet wordt uitgestreden:
in Rotterdam wordt nog gevochten maar in Sloot
gaat iemand aan een andere ziekte dood.…