23553 resultaten.
van het slot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 treed binnen en zie
hoe mijn hart zich thans opent
dat bepaal ik zelf
een kleine deur voor lijden
de grote voor mijn liefde…
Op slot?
snelsonnet
4.0 met 23 stemmen 277 ‘t Sociale leven is op slot gedaan.
De lente trekt zich daar geen loot van aan.…
SLOTEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 De kleinste stad in het wijde Friesland
spreekt ingetogen van strenge krijgstucht.
Soms klinkt feestelijk kanonnengerucht
bij de wallen vol hechte, trouwe stand.
Aan de gracht houden oude huizen hun band
met handel en nijverheid, lang vervlucht,
maar nog glimlachend, onder voldane zucht,
in ramen, door werkend verleden omrand.
Het bedaarde…
Bij een sloot.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 107 Bomen bij een sloot.
Een reiger die staat doodstil.
De kikker kwaakt luid.…
Bij de sloot
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 77 Het stille water
een reiger aan de oever
diepe dialoog
Hoe meditatief en intuïtief
portret van een vogel kleeft langs de oever
waar silhouet in verschillende kleurnuances weerspiegelt op
gerimpeld wateroppervlak, een inspirerend beeld om nooit meer te vergeten.
Genesteld tussen het ruisend
wuivend riet waar ze met haar enorme dosis
geduld…
Een vis in troebel water
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 136 Zij voelde zich daar
Een vis in het water
Zij dook alleen
In de foute poel
Troebel water.
Zijn diepe ogen
Een vergeetput
Onbereikbaar
Werd het licht
Dit was haar slot.…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
Haiku
gedicht
2.0 met 166 stemmen 22.901 Herinneringen -
Nooit alleen maar positief:
Minstens bitterzoet…
Haiku
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 617 Herinneringen -
Nooit alleen maar positief:
Minstens bitterzoet…
Verscheurde brief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 486 Verbroken woorden
Bestaan alleen uit letters
Geen herinnering…
Moeder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 204 nooit doorgestreept
op de kalender
je zoon went er nooit aan
Het in 't slot vallen
van je bestaan
maar hoor ik nu niet de scharnieren..?
De deur opent zich
-als vanzelf-
zowel bij zon als maan
zie ik je
in de deuropening:
een sneeuwwitte zwaan
in mijn herinnering.…
Door het oog van De Naald
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 776 Hij was op weg een moordaanslag te plegen
Op Beatrix, zo heeft hij nog bekend,
Alleen hield Wilhelmina’s monument
Hem op zijn dodenrit ten slotte tegen.
Het zal niet vaak gebeuren, naar ik wed,
Dat je zo door je oma wordt gered.…
Over koetjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 266 Let wel: dit geldt voor hen alleen,
want in de sloten eromheen
daar heb ik nog meerkoetjes.…
Eendjes voeren
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 78 Kwaak zegt het eendje
en plonst in de diepe sloot
lekker brood vandaag.…
Het Sternse Slot
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 402 waterburcht
mistroostig opgesloten in het verleden
hoe standvastig stond je hier
omringd door het warme groen
versteend zijn nu je gedachten
van vergane glorie
waar jouw torens als heer en meester pronkten
als bakens van onze trotse stad
en jouw vlaggen fier
wapperden in de noordenwind
slot op Kalehay
citadel van Albrecht van Saksen en…
De verwarring
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 183 De verwarring door gekte
in de familie, die zich verwijderde
als in een echo van stilte
waarin woorden zich verloren
leek immer maatgevend
in het voorjaar wanneer
gras groen groeide in weide
en in het najaar grauw kleurend
het natgewas vol herfstdauw
en misschien was er iets
van die verwarring
die de weemoed tekende
in herinneringsbeelden…
Anatomie van een sloot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 156 Wonderlijk werktuig in het land
- de sloot -
in de schoot van de aarde gesleten
meanderend buigzaam met star
eenrichtingsverkeer
jaarringen vlinderen over haar
zanderige buik
de boorden groengesluierd
steenkoollagen in haar tooi
wierig fladderende vezels
met de rug naar de bron
een verdord seizoen legt haar
schijnbaar droog en dood…
Het tijdelijke sloot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 strekte mijn armen
reikte met handen
maar voelde leven
langs vingers glijden
met nagels striemen
getrokken over je rug
het tijdelijke sloot maar
gaf je ziel nog niet bloot
er is geen begin
door een schat aan
herinnering achter te laten
de gaten zijn veel te groot
deze breken met
weemoed en respect
wat je liefhebt is klaar…
Een herinnering
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 819 Een herinnering blijft, die leeft in je hart
De glimlach van toen verdooft iets de smart.
Nu alleen de herinnering is gebleven,
blijft die voor altijd met je verweven.
Koester het, en het zal je verwarmen,
in je koudste uren, met liefde omarmen
Een herinnering, bij iedere traan,
houdt je staande, laat je verder gaan.…
Een meisje
hartenkreet
4.0 met 42 stemmen 1.046 Ik zie een meisje, stil en alleen.
Ik zie een meisje dat zich afvraagt
“waar moet ik heen”.
Ik zie een meisje hopeloos alleen.
Dat meisje, dat bij haar familie verdween.
Niet omdat ze het slecht had,
niet omdat ze dingen vergat.
Pijn vanbinnen, niet van buiten.
Tot ze haar deuren sloot.…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 396 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 235 Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.
Volgens mij heeft 'ie hem “nooit” afgezet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
Ochtendleed
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 Een kortstondig moment zat
het lichaam op slot.
Overmand door paniek bad hij
tot God.
maar,
God was niet thuis.
Plotsklaps ontwaakte zijn
ziel en sloeg zijn
gedachtengang op hol.
Waarom? Waardoor?
Kon hij zich zijn droom
herinneren?…
De opening
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 194 Jij hebt het slot gesaboteerd.
Liefde die alleen jij forceerde.
Van een afgesloten hart in hier.
De kransslagader keerde het tij.
Voor een erkent zuurstofrijk leven.
Druppelsgewijs door tranen gevierd.…
Vrede
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 tot slot
zal ik de door jullie
gewenste vrede geven
maak er alvast
plaats voor vrij
(in alle harten)
maar alleen dan – als jullie
laten zien het echt zelf te willen
zei God…
Brugstraat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 De brug
is weer toegankelijk,
het verkeer
komt op gang.
Een overvol voetpad,
drukte van belang.
Dan gebeurt er iets,
een bus
nadert dreigend
een vrouw met een fiets.
In een impuls
grijpt een voetganger
haar stang,
geroep…
hij tilt haar
met fiets en al
terug op de stoep.
Rakelings schuurt
de bus langs haar wang,
het valt…