Alle inzendingen over besef OR schuldig OR zwijgen

kalm maar opgewekt drijven watervogeltjes in de stille sloot van de wilde ruwe zee in het geheel geen besef - tanka - uit "De Zee en Ommelanden"…

Ontwaken uit een vredige slaap De mooie vredige droom is over Langzaam gaan er ogen open En sijpelt het besef door Als een koude regen op een warme zondagmorgen Die zoete warme droom Onbezorgd liet je ons spelen Mochten we zijn wie we maar wilden Vandaag een voetballer Morgen een filmster De droom ging voort Later …. was iets onwerkelijks…

Morgen zijn we stof wachtend op een briesje vandaag beroer ik terloops de iconen die als eilanden wegvluchten naar wolken die nooit druppels vormen Keer op keer verrast het toeval mij en besprenkelt mij met de geest van oud water.…

Elk moment dat er regen valt heb ik tijd om na te denken de kleur van grijs helpt om objectief te kunnen zijn. Niet te euforisch en vrolijk maar tastend in de realiteit naar ongedwongen feiten die een lach, maar ook tranen kunnen maken.…

Zo zoek je naar woorden en dan komen ze op alsof ze altijd al op die plaats hoorden dat maakt het leven zo bijzonder zonder gedonder of gezeur staan woorden voor je deur je schrijft door en nog voordat dat je het beseft sta je ergens voor voor blijdschap, verdriet en vrijheid en wat nog meer en dat keer, op keer, op keer.…

Toen je me zei niets meer van je te verwachten deed dat pijn. Dat ik nu niets meer van je verwacht doet nog meer pijn.…

Toen de wind opstak niet eens zo'n sterke die de warmte van het vlakke land verdreef werd de deken van beschutting en het aangenaam vertoeven in oneindig diep gedeeld. Kant of wal, wat kan het bieden naakt en met tranen overdekt die rolden van het klein talud om zich te voegen bij het water en het sterk doorbuigend riet. Wie kent niet…

De zon speelt haar spel Samen met de wind en schittering van het water Zintuigen worden aangesproken Verwend en gestreeld Je lichaam reageert autonoom Pigment beschermt je huid Parelend zweet koelt Alles vanzelfsprekend maar uiteindelijk een wonderlijk mooi Zoals mensen kunnen zijn Wonderlijk en mooi Als ze het maar beseffen.…

Blind verlangen stond niet toe kleine lettertjes te lezen, te groot de wervende kopij: ‘boter, suiker, melk en honing…..’ Door ogen wagenwijd gesloten voor wat er schuil ging achter wat op onschuld leek, vond pijnlijke struikeling plaats. Dus eigen schuld aan dikke bult.…

Alle vreselijke pijn valt soms weg door het besef, dat jij nu 'jij’ niet bent. De stilte in de morgen schreeuwt pijnlijk in mijn hart. Ver van jou vandaan.…

Wat als de geur verviel, smaak niet bestond Wat als ook het gehoor verdween misschien Men nog wel tastzin had, maar niet kon zien Zou het dan zijn dat men de liefde vond? Wat als de grens die Adam trok vervloog En daarmee alle innerlijke strijd Verging, de mens geen weet meer had van tijd Van dag en nacht, zaken als laag en hoog Hij samenviel…

Als je weet wat vroeger was Ben je oud en rijk en soms arm tegelijk…

die je leed kwamen niet alleen maar van het dreigen je bent gevlucht en toen jezelf gaan haten niet om wat zij doen, maar om wat jij, zou hebben nagelaten het gif heeft jou als kind vermoord maar in hun ogen ga je lezen wie er schuldig wordt…

en in de traagheid van dit uur het weten dat het licht zal winnen; de kleine glimlach naar de rozen, het diep besef dat alles gloeit en dat geen leed ons klein kan krijgen en laat ons verder dan maar zwijgen.…

Vele groeiringen later laten je duizendmaal golgotha vergeten om het zwijgen van de dood te bevrijden van het juk dat je schouders hebben gedragen in tijden van nood jij schiep jouw eigen hemel kristalliseerde je beeltenis op de flanken van het kruis herschiep het besef dat het sterven slechts een hoorspel is in het theater doch jij…

dofzwarte stemmen dragen een schuldige nacht blind en hulpeloos…

Een schuldige hand wordt weer schoon door het wassen -- van andermans hand.…

de muren zijn te hoog om uit te kunnen breken ze kan hen enkel smeken geef mij mijn vrijheid terug de wanden zijn te dik om haar te kunnen horen dus zal het niemand storen de striemen op haar rug de deuren zijn te zwaar om in te kunnen trappen haar weerstand zal wel knappen nog voor zij wordt gered de tralies zijn te hard om door…

Hij probeert haar te haten maar zal altijd verlangen Zo schuldig als onschuld kan zijn Knielen zijn gedachtes Bij de herinnering aan haar…

je hebt er niet om gevraagd maar je wordt het wel je bevrucht een eitje, geen probleem maar je bent zelf nog kind je voedt en je voedt op de jeugd zit nog in je kop en toch ben je nu ouder ik was het antwoord schuldig toen mijn dochter vroeg 'waarom'…

ik wankel door het leven ik wacht geduldig op een antwoord maar dat duurt wel even…

De jury heeft onloochenbaar gesproken Het ‘guilty’ klonk, wel vierendertig keer Beklaagde reageerde buiten weer Alsof hij door een horzel was gestoken Ik mijmer bij mezelf: Heeft nu daarnet Een pornoster Amerika gered?…

iemand overzag een schaduw in plotseling besef, helder zo duidelijk dat woorden onnodig waren, alles werd denkbaar overbodig, zonder overtuiging alleen tastbaar door blindheid verbaasd door non-woorden maar niet genoeg om te blijven binnen de kring van elk zwijgen, dit moet de stilte zijn, zo dacht iemand snijlijnen van verveling…

Oma zei vroeger altijd " klagers geen nood" Nooit gedacht, dat die Uitspraak me nog overvallen zou. 'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

Ik moet zwijgen en voelen en verder gewoon niks. Ik wou je zien lachen, maar ik deed je zeer.…

Die twijfelachtige borstendokter komt er leuk mee weg, omdat de rechter in de rechtszaal zegt: bij gebrek aan bewijs is hij niet schuldig! Hoeveel borsten hadden er gezien moeten worden, zodat hij wel schuldig was bevonden?…

Jij haat ons zonder echte reden want omdat we zijn wie we zijn zijn we al ongelovig schuldig…

Maar nu ge daar zo roerloos ligt te zwijgen voor altijd, besef ik pas hoe arm ik ben. Ik ben mijn moeder kwijt.…

achtervolgen beelden nu om woorden aan het zwijgen te onttrekken ongestoord laat ik hen in hun nieuwe bestaan…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…